“อื๊อ...คุณอารัญ...อื๊อ...คุณ... อื๊อ...”
พรบุหลันบิดเร่าเรือนกายด้วยความซ่านเสียว เพราะริมฝีปาก ฝ่ามือ และปลายลิ้นของเขาช่างทำหน้าที่ร่วมกันอย่างสอดประสาน ความเสียวที่ตกกระทบร่างกายครั้งแล้วครั้งเล่าส่งผลให้สมองของเธอมึนงง หลงลืมความเจ็บปวดรวดร้าว หลงลืมความช้ำใจที่เขาทำไว้ รับรู้แต่เพียงความสุขที่กำลังก่อเกิดอยู่ในร่างกายเท่านั้น
ชายหนุ่มซุกไซ้จมูกโด่งที่อยู่ในร่องอกของเธอเคลื่อนลงตามแนวลิ้นปี่ ก่อนจะลากเรื่อยลงไปจนถึงสะดือวงสวย ใช้ปลายลิ้นของเขาเซาะแซะหาแหล่งน้ำบริสุทธิ์จากด้านใน ทำให้พรบุหลันต้องบิดกายสั่นสะท้านอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ ครางเสียงหวานถึงแต่เขาเท่านั้น เพราะเธออยากให้เขาไปถึงจุดนั้นโดยเร็ว ปากทางแห่งบันไดสวรรค์ที่อารัญจะพาเธอก้าวข้ามไปสู่สวรรค์ ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้ส่งผ่านความแข็งแกร่งเข้ามาในร่างกายของเธอเลย
“สวยที่สุด”
เสียง
