My Girl is Nasty (Nasty Series #3)

Chapter 5

fünf

"I can wait until you forgive me," mahina niyang sabi.

NEVER. Umirap ako at nilagpasan siya tumungo sa pinto para pumunta sa banyo at makaligo.

Hindi na kami magkikita pa after the end of this month. Ito naman din ang gusto nila mommy at daddy. I'll give them what they want.

Mom really cried a lot when she heard about what I wanted to do. I don't know in what reason for her tears? Was it positive or negative? Wala namang pagtutol ang naganap. I just heard her saying thank you to kuya Levi. Like she owe something big from him.

It was like a miracle happened. Mommy immediately organized everything. Naghanap siya ng school na malilipatan ko. She wants my safety evn if it's expensive. I specifically told her I want to be where Kuya Levi is. Wala namang sinabi si mommy pero I was anticipating it.

I remembered the very first day of school. For the first time in my life, I'm at my 3rd grade, I wanted to go out and study in a different set up. Tinapos ko muna ang homeschool for my the year bago mag-enrol sa normal na school.

Para akong bagong luwal na sanggol. I never felt this free before. Ang gaan sa pakiramdam. Kaya lang, hindi nagtagal ang saya sa akin nang malamang hindi kami schoolmate ni kuya Levi. I learned that Kuya Levi is not in the school where I enrolled.

"You said you will protect me. Why are you not with me?" Nagulat ako nang malamang sa public school pala nag-aaral si kuya Levi. What is my purpose of studying in this expensive private school?

Halos hindi ako mapakali sa nangyari. Mommy, I specifically told you I'm going to be wih Kuya Levi. You failed me, mommy!

Kuya Levi said, siya ang tumanggi na ilipat ni mommy sa school ko. Hindi na raw ako dapat mag-alala dahil hindi ako masasaktan. Safe ang school kung saan ako mag-aaral.

"Hindi mo kailangan ng proteksyon, Blanca." Mahinahon niyang sagot.

What? Hindi ba 'yon ang sinabi niya sa akin nang pinakilala siya sa akin ni mommy? He said he will be there for me, help me, guide me, and protect me. Kumunot ang noo ko. Parang ayaw ko nang pumasok ngayon. Take me where you go, kuya Levi.

Everything doomed for me as of the moment. Gusto kong umiyak sa takot. I was so confident seconds ago, and now I want to go home.

"Simula nang sinubukan mong pumasok ako ulit sa buhay mo, napagtanto kong kaya mo nang lumabas sa mundo, B. You proved me right. Look at you now. Enrolled in a school. Willing to study normally with others. Hindi mo ako kailangan palagi, B." Aniya habang tinatanggal ang helmet ko.

"But..."

"But once you get hurt. I will never forgive, B."

Nakatunganga ako sa kaniya. Napakaseryoso kasi ng kaniyang sinabi. Hindi ko namamalayang namumula pala ako.

Feelings... no... I mean, emotions change milliseconds by milliseconds. Kanina'y masaya ako tapos nalungkot tapos ngayon, iba na naman.

Still, I'm not happy that he's not enrolled in this school. Gusto kong nandito siya kasama ko. I'd feel safer if he's here. My mommy can afford.

But then again, I went this far. Stepping out was a brave step. I'm sure kakayanin ko 'di ba? I'm really disappointed that I thought of walking out and just go home but this is something that I can't back out anymore. Nandito na ako.

I don't want to be a brat of course. Mommy will suffer. Dapat iniisip ko 'yan. I'm really scared but... I also want to try.

"Ang ibig kong sabihin..."

"N-no. I know. Of course... so hindi muna ako sasamahan sa loob?" Iwas ko sa gusto niyang sabihin.

Umiling siya. He looks really cool guy, you won't really decipher his true identity.

"I know you can handle it. I am teaching you independency, Blanca."

Matagal ko itong prinaktis sa utak ko. Kaya ko ito dahil pinili ko ito. Kaya kong pumasok ng mag-isa. Kinabahan man ako noong una pero ngayon na tumatagal na, nasanay na rin ako.

"Alright then. Susunduin mo ako 'di ba?"

He nodded.

"Well, then..." Then I bid my goodbye.

It wasn't that bad for that year. But being too old than others, medyo awkward sa akin. I learned to embrace things in front of me. Hindi naman masama ang mga kaklase ko. May kumakaibigan naman sa akin. Though, I rather be alone.

Mas comfortable ako.

Ilang buwan na ang nagdaan lagi pa rin akong pinagtitinginan ng ibang classmates at schoolmates. A ten years old girl is still at 3rd grade. Simula nang lumabas ako sa mundong ito, natuto rin ako. Natuto akong iwakli ang pakialam ko sa mga sinasabi nila. Wala man akong naging kaibigan talaga dahil sa age gaps, walang problema sa akin.

I just mind my own business. That's all that matters!

One time, in an sleepy afternoon, me and my classmates are heading to the gate. Tapos na ang klase at pinag-uusapan nila ang mangyayari sa weekend na field trip. Siyempre, dahil required na sumama, sasama ako. Kahit ayaw ko man, may kaltas sa grades ang hindi sasama at may plus points kung sasama. Gusto ko ring subukan pa para mag-improve. I'm doing well for myself. I'm happy I made the decision. Hindi ko pinagsisihan.

From afar, I saw kuya Levi. Hindi ko mapigilan ang pag ngiti. Siya ang tagahatid at sundo ko kaya masaya ako lagi. Hindi ko alam kung bakit. Misteryo pa rin siya sa akin dahil sa tinagal na buwan ay wala pa akong nalalamang iba tungkol sa kaniya.

He's a closeted gay. Period. Wala na akong alam na iba pa bukod pa doon. Well, our childhood times. Naku-kwento niya sa akin pero tungkol sa katauhan niya ay tikom ang bibig niya.

I wanna respect it but I'm too curious. Ayaw ko lang na ma-offend siya o makulitan sa akin kaya hindi na ako matanong. Sa ilang buwan na marunong na ako makipaghalubilo sa mundo, masaya lang ako dahil nariyan siya parati at tinutulungan akong mag-grow.

Lumaki na ang ngiti ko. Ito ang mga oras na kinaiinggitan ako ng mga kaklase at iba pang babae sa school.

Why? I wanna smirk so bad. Look at that handsomest guy. Who wouldn't fall? Too bad...

"Ang gwapo naman niyang sumusundo sa 'yo, Blanca." Parang giraffe na iniistretch ng kaklase ko ang kaniyang leeg para makita nang maayos si kuya Levi.

"He's my brother. He's off limits," he's closeted gay and you will not stand a chance, I wanted to add.

"May jowa na?" Si Minnie.

Halos makasingtangkad lang kami. Maganda siya at kung ka-age siya ni kuya Levi, sigurado akong papatulan niya ngunit baka mahimatay siya kapag nalaman niya kung ano ang mga tipo ni kuya.

Kuya doesn't want to be criticized and judged by stupid people. I was too hard on him when I was forcing him to dress up like a real gay. May tinatago pala siya. Ayaw niya pang ipakilala sa mundo kung ano ang totoong siya. Kuya has dreams.

I will protect him. I will be here for kuya Levi. No matter what happens I will be his protector. I know he promised to protect me, but I want to protect him too.

"Wala. He's serious with studies and also he's focusing of taking care of me. Wala siyang time." I bragged.

"Ano ba 'yan, ginawa mo namang baby-sitter, Blanca."

She's younger than me pa naman. Baka gusto niyang magamit ko ang malapad kong kamay sa pisngi niya. Calm down, B. You're not violent. Hayaan mo siya sa mga sinasabi niya. Kahit anong gawin niya, payagan ko man siyang i-flirt si kuya, hindi naman siya mapapansin nito.

Che!

My sister, kuya Levi is not a baby-sitter. Hindi ko lang talaga masabing wala siyang interes sa mga babae.

Baka nga magkaagaw pa sila sa puso ng lalaki, e. Tss...

Kaya naman pag-uwi namin, hindi ako makangiti. Diretso kaming dalawa sa mga kwarto namin para makapagbihis. Wala pa si mommy. Kanina pa kami tahimik ni kuya Levi. Bago ako gumawa ng takdang aralin, gusto kong silipin bigla si kuya. Gusto kong maglabas ng sama ng loob?

Ewan! Basta!

Busangot akong pumasok sa kwarto ni kuya Levi. Napatalon siya sa kaniyang kinahihigaan. Mabilis siyang umupo.

Para siyang nakakita ng multo.

"Jesus, Blanca! Ginulat mo 'ko." Sambit niya.

Nakat-shirt siya at nakashort na jersey. Inayos niya ang pagkakaayos ng short niya at tumayo. Tinago niya ang kaniyang dominant hand sa likod, ang kaniyang left hand. Mabilis siyang lumabas ng kwarto.

Padarag kong binaba ang basong may tubig at mabilis din siyang sinundan. Patungo siya sa bathroom. It means, hindi siya magbabanyo. Maliligo ba siya? Sinundan ko pa rin siya at natagpuan siyang hinuhugasan ang kaniyang dominant na kamay.

My eyes narrowed on his left hand.

"Marumi ba ang kamay mo?" Tanong ko.

"Kahit ba paghuhugas ng kamay, kinikwestiyon mo?" Sagot niya.

I shrug. Ba't ang defensive naman niya masyado? Nagtatanong lang naman ako, a.

"Bakit bawal ba?"

"Baliw." He put the liquid soap on this palm and deeply covered his hands with bubbles.

Tinitignan ko lang siyang ginagawa ito. Para bang nakakatuwa ang pinapanood ko. Wala naman palang kakwenta-kwenta.

"Bakit ka ba pumapasok ng kwarto ko bigla. Paano kung nagbibihis pala ako?" Lumingon siya saglit sa akin ng seryoso bago binalik ang mata sa pagkukus-kus ng kamay.

"Duh, I have a feeling na nakabihis ka na." Wala akong masagot na tama.

"Still, knock the door."

"Still, knock the door." I mimicked.

I saw his reflection in the mirror, iritado siyang nakatingin sa akin.

"What?"

"Anong kailangan mo?" Tanong niya.

I pursed my lips. Ano nga ba ang kailangan ko? Bakit nga ba ako ulit busangot? Ah! Si Minnie, yung kaklase kong malaki ang boobs. Mukhang magkakagusto pa sa kaniya.

"Hmm..." I even prolong it as if I'm thinking.

"What?" Nakakunot na ang noo niya.

"Is there... well... by any chance..."

Tapos na siyang maghugas, nagpupunas na siya ng kamay. Now, his attention is for me.

"Wala." Then I left the bathroom.

I heard him curse.

Hindi niya magugustuhan si Minnie. Kahit na maghubad 'yon, hindi magkakainteres si kuya. H'wag mo nang itanong, Blanca!

The next day, maaga ako sa school. Si kuya Levi kasi kailangan maaga raw kaya damay ako kasi siya ang tagahatid ko. Ang akala kong maaga na ako kumpara sa iba, hindi pala. May iilang kaklase na ako sa classroom.

Nasa likuran ako nakaupo. Isang kaklase ko ay nasa kaliwa. Pagkalingon ko ay seryosong-seryoso siyang nakatitig sa pinapanood. Nacurious naman ako sa kung ano ang pinapanood niya. Nilapag ko ang bag at dahan dahang lumapit sa kaniya.

I'm not usually friendly or curious with other people. It's just that, this morning, I just want to know.

"What are you watching?" I asked my classmate.

Mabilis niyang tinago ang phone niya. It's a China phone. 'Yong bang usong-uso dahil may TV at dual sim. Ang bilis niya, a. Ang akala niya'y hindi mabilis ang eyeballs ko. Nagkakamali siya! Too late, Louie. Nakita ko ang pinapanood mo.

Mas bata pa sa akin ang lahat ng kaklase ko. They have respect in me. Well, sometimes they bully me for being an old kid. Napapaaway nalang ako sa huli pero 'di pa naman napapatawag sa principal's office. Mga boys lang naman ang malakas mang-away sa akin. Most of the girls, well respected ako. They're scared of me, probably. They're not my cup of tea.

"Wala!"

"Tss. I can feel in your stance. Nanonood ka ng prohibited na video, 'no?" Panunuya ko.

"H-hindi, a." In his defensive stance.

Hindi ko lang feel, nakita ko pa! I want to laugh loudly. This Louie boy is one of the bullies. Makakaisa yata ako ngayong umaga a.

"Sige nga, kung hindi nga talaga. Patingin..." hamon ko.

"Wala! Wala lang 'yon. Bakit ka ba nangingialam?" Halos paggalit na niyang sabi.

Ngumuso ako at nagpameywang. He's definitely watching prohibited videos. Ang kamanyakan sa kaniyang edad. Hindi pa naman ako nagpapatawad. Siya ang kaklase kong nagpahiya sa akin sa klase kahapon. May role play kami at according sa libro, kailangan ng matandang babae sa play. Ako agad ang naging laman ng usapan dahil bagay daw sa akin ang role. Matanda na raw ako. Pinagtawanan lang naman ako ng lahat.

Ako ang klaseng bata na hindi nagpapatawad. Gagawan ko ng paraan para makabawi. Somehow, that's what I learned when I was still homeschooled. Nasa labas na ako ng mundo ko, hindi ako magpapatawad sa mga taong katulad niya.

"Wala lang. 'Yung kuya ko kasi..." este ate pala. "Hindi siya mahilig sa mga malalaswa. Isang ehimplo na mabuting tao siya. Ang bata bata mo pa para manood ng malalaswang palabas, Louie." Medyo nilakasan ko ang huli kong pagkakasabi.

Napalingon ang mga kaklase kong kanina'y walang pakialam. Maging ang crush niya na si Jheve ay napatingin. Hindi halos maipinta ang mukha sa narinig.

"Yuck! Nanonood si Louie ng porn."

"Uy, patingin!" Sabi ng isang lalaki kong kaklase.

"Hala! Sinu-solo. Patingin..."

"I am going to report this to our teacher!" Sabi ng class president namin.

"Manyakis! Girls, lumayo kayo kay Louie. Ew!"

"Nakakadiri! Eww."

Nagkatinginan kami ni Louie. Siya rin ay hindi na maipinta ang mukha. You don't mess with an old woman, dear. Matindi raw ang karma ng nakakatanda. Mas matindi pa sa kahit anong bagay.

Bumalik ako sa upuan ko. Kuntento sa ingay at kung anong pinagkakaguluhan. Pangiti-ngiti at pakanta-kanta akong binabasa ang libro.

Kailan pa ba matatapos ang araw na 'to? Gusto ko nang umuwi. I want to see kuya Levi! Really, B? Your day has just started.

Pasado alas singko ng hapon, pagkatapos kong maglinis bilang cleaner sa week na ito, lumabas na ako ng school. Naroroon na si kuya Levi at madilim ang tingin sa akin. Ngumunguso akong naglalakad papalapit sa kaniya. Kung hindi ko lang alam na bakla siya siguro'y masasabi kong ang cool niya ngayon. Para siyang nobyo na nag-aabang ng kaniyang nobya.

But sad to say, closeted gay ang kuya Levi.

Hay naku! Paulit-ulit ako, I don't know what's my point. Bakla siya, period, Blanca.

"Kuya!" Tawag ko.

"I heard you made a commotion today, B." He said in full seriousness.

Nagkibit balikat ako.

"What? Bakit? Anong problema mo?" Tanong niya.

"He bullied me. Gumagante lang naman. Teka, paano mo nalaman? Nagsumbong ba?" I arched my right brow up.

"Yes! Pinatawag ako sa office. Nagsumbong si Louie na binully mo raw."

Humalakhak ako na tila mas magandang itawa ang narinig ko. Nakakahiya naman ang Louie na 'yon, nag confess ba siya na nanonood? I bet he disclose that part. Masususpend kaya siya. Siguro'y nagsumbong na inakusahan siya. As if, I care! Kawawa siya! Hindi na mababago ang tingin ng mga girls sa kaniya. Isa na siyang remarkable manyakis ng section namin. Maging si Jheve ay hinding-hindi na lalapit sa kaniya.

As if naman natatakot ako.

"Kakausapin ka ni tita pag-uwi." Anito.

Umirap ako. Nagsimula na akong masanay sa pangangaral ni mommy sa akin. Tila hindi matatapos ang linggo na hindi ako nasesermonan. It's okay. She'll understand once I explain. Nadadala ko naman si mommy sa lambing.

"Okay fine. Uwi na tayo..." sabi ko lang.

Nag ring ang phone ni kuya Levi. Mabilis pa sa kahit anong hayop ang galaw ng mata ko. Nabasa ko agad kung sino ang tumatawag at papaano niya i-cancel ito.

Naglalakad kami patungo sa area kung saan niya pinark ang kaniyang XRM na motor.

"Gretchen Feisty Sanchez?"

Tinago niya sa bulsa ang cellphone niya. Hindi niya sinagot ang tawag, hinayaan niya lang.

"Kaklase ko."

"Bakit tatawag ang classmate sa 'yo?" I'm always curious when it comes to him. Para bang kailangan niyang ipaliwanag lahat sa akin.

"Groupings. Hassle..." simple niyang sagot.

Nope. Sus, groupings daw!

I bet the girl is calling because she likes my kuya. Nagpapansin. Kunyare group meeting. Style mo bulok girl!

Ngumisi ako ng napakalaki. Hindi mo makukuha ang kuya ko ng basta basta.

"You're smiling creepily, Nemesis. Stop it..." saway niya sa akin.

Inabutan niya ako ng helmet habang susuotin niya ang kaniya. Sinunod ko siya at sinuot ko ang helmet ko. Kinuha niya ang bag ko at kinabit sa harapan niya. Sumakay na siya agad sa motor at pinaandar. Nang maayos ko na ang akin ay sumakay na rin ako. Yumakap ako kay kuya Levi ng mahigpit.

Naramdaman kong natigilan siya.

Ha? Bakit? Anong nangyari? I tilted my head. Nanlalaki ang mga mata niya nang makita ko siya sa side mirror ng motor niya.

"Bakit, kuya?" Tanong ko.

I'm not sure if he heard me. Nakakabingi kasi minsan ang helmet.

Inatras niya ang motor niya kalaunan. Hindi ako sure kung narinig niya ako o sumagot siya sa tanong ko. Mas hinigpitan ko nalang ang yakap ko.

He stepped on the pedal. Mabilis agad ang pagpapatakbo niya pauwi sa amin. Bumaba ang yakap ko dahil nangangalay ako. So, I rested my hands on this school pants. Bigla nalang huminto ang motor. Nagulat ako sa ginawa niya.

"Blanca Nemesis!" Sigaw niya.

Nagising ako. Nandito na ba tayo? Ano bang problema?

"Ha?! Bakit?" Lumingon lingon ako. Nasa kalagitnaan pala kami ng traffic.

"Put your hands together! M-mahuhulog ka!"

Sus, 'yon lang pala. Binalik ko sa tiyan niya ang pagkakayakap ko. Kahit na nangangalay ako, umabot kami sa bahay na hindi ako nililipad ng hangin.

Ang bilis niya talagang magpatakbo. Hindi naman siya masyadong nagmamadali 'no?

Pagkababa ko ng motor niya. Tinanggal ko agad ang helmet ko. Nakita ko agad ang galit niyang mukha. Iritado siya. Seryoso at parang wala sa mood.

"Ako lang ang pwedeng sumundo sa 'yo o si Tita Hermina lang." bigla niyang sabi.

Na weirduhan ako sa kaniya. I gave him a confused face. Wala namang ibang naghahatid sundo sa akin kung hindi siya lang, a. Problema ng baklang 'to? Nagpapakuya ba siya o nagpapakaate?

"O-okay..." pagsuko ko.

"No riding of other motors, Nemesis." Dagdag niya.

"Hoy, bakla! Anong problema mo?" Inismiran ko siya at nauna nang maglakad.

He's so weird. He's giving me heart attacks. Tsk! Tsk!