5 Bölüm
889 Words
Murat
İnsan hiç bıçaklandığı için sevinirmi? Evet, ben seviniyordum. Hatta mutluluktan içim içime sığmaz duruma gelmişti. Baharımın beni sevdiğini biliyordum. Fakat itiraf edib öpmesi beni şaşırtmıştı.
Öpüşdükden sonra bir hayli elimi tutub yanımda oturmuşdu. Ben de olanları ona kendim anlatdım. Öyle sevgiyle dinliyordu ki, yeniden aşık olmamak elde değildi. Sonra Sevda geldi. Bahar için içmeye bir şeyler getirmişti. Bana olmazdı tabii ki. Çok ısrar etsem de bana vermedi. Annem aradı ve bir azdan geleceğini söyledi. Akşam yanımda annem kalacaktı.
Doktor bir kaç daha burada kalıcağımı söylemişdi, fakat sonra eve gide bilirdim. Ama durumumla bağlı annemde kalıcaktım. Bahardan ayrı kalmayı ne kadar çok istemesem de durumum göz önündeydi. Annem gelmeden önce Bahar çıkıp gitdi. En azından telefonda konuşa bilicektik.
Bir kaç gün hastanede kaldıkdan sonra babamla annem beni eve götürdüler. Her gün Baharla konuşurduk. Bir-birimize aşkımızl ilan ederdik. Artık Bahar da hiç sıkılmaz kalbindeki merhametini, aşıkını önüme sermişti. Ona sarılmak için neler verirdim şu an. Fakat annem pimpirikli bir kadındı. Tam iyileşmeden beni dışarı bırakmıycaktı. İşten de 1 aylık izin almıştım.
Artık 1 haftadır ki eve gelmiştim. Öğlenimi yeyip yatağıma uzanmıştım ki, tanımadığım bir numaradan arama geldi. Açdığımda duyduğum ses eski bir tanıdığın sesiydi. Evet bu Meltemdi. Beni aldatdığı için ayrıldığım eski sevgilim. Neden beni arıyordu ki? Baharla ilk tanışdığım zamanlar Ankaraya döndüğünü biliyordum. Ama sonra unutduğum için hiç oralı olmamıştım. Baharın varlığıyla hiç aklıma bile gelmemişti bunca zaman. Ama şimdi aramasıyla bile tedirgin olmuştum.
" Muratmı? Yanlış birini aramadım umarım" dedi tekrardan.
Mura "Evet benim"
Meltem "Merhaba Murat, nasılsın? Beni tanıdınmı?"
Murat "Malesef tanıdım" diyerek yaptığını unutmadığımı hatırlatmaya çalıştım.
Meltem "Ben bıçaklandığını duydum arkadaşlardan. Nasılsım diye sormak için aradım"
Murat "İyiyim ben. Teşekkürler, aramana gerek yoktu"
Meltem "İstersen iyileştiğide görüşelim. Seni çok özledim. Belki sen de beni görmek istersin diye düşündüm"
Murat "Teşekkür ederim. Ben vaktimi sevgilime harcıyorum. O yüzdem teklifini kabul edemiyeceğim"
Meltemin bu cevabımdan şaşkına döndüğünü bir kaç saniye susup durmasından anlamışdım." Ta-tamam" cevabını kekeleyerek verince emin olmuşdum. Sonra da telefonu yüzüne kapatmışdım.
Ne yani benim onu bekleyeceyimi düşünmüşdü, ya da onu hiç unutmayacağımı? Umarım bir daha aramazdı. Hele de Bahar yanımdayken. Baharla çok mutluydum. O da benle olduğunda çok mutluydu. Kalbimde bıraktığım tüm boşlukları aşkıyla kaplamışdı. Kimsenin bunu bozmasını istemiyordum.
Artık 3 haftaydı ki evdeydim. Durumum iyileşmişti. Sadece ani haraketler yapmamam gerekiyordu bu kadar. O vaktadek ancak doktor kontrolu için dışarı çıkıyordum. O da annemle ve ya babamla gitdiğim için Sevdanı göremiyordum. Artık bu durumdan sıkılmıştım. Hazırlanıp Baharın okul çıkışına gitme kararı aldım. Çıkıcağı saati laf arası ağzından kapmıştım. Çünkü artık staj yapıyordu. O yüzden üniversiteye her gün gitmiyordu. Tam evden çıkıyordum ki, annem yakaladı.
Serpil "Murat nereye çocuğum?"
Murat "Dışarı, anne. Arkadaşlarla buluşucağım.
Lüften hayır deme. Ben iyiyim, sen de bunu biliyorsun. Eve geç gelmem. Güle-güle" - deyip kapıdan çıktım. Annem bir şey söylemedi. Her halda o da artık beni evde tutamayacağını anlamış ki, gitme demedi. Baharın staj yaptığı okulun önüne gelip çıkmasını bekledim. Daha 10-15-dakika vardı. Bir az sonra her kesin teker-teker çıkmasıyla ben de arabanın yanındaki yerimi aldım. Gelirken papatyalarımı da almayı unutmamıştım. Bahar çok severdi. Uzaktan sevdiğim kadını gördüğümde onu elimde ilk defa çiçekle karşıladığım an aklıma geldi. Kalbimin o ankı gibi atması hızlanmışdı. Bahar da beni görmüş olucakki kollarıma atladı. Bir-birine aşık 2 çift göz ve 2 kalp sonunda bir araya gelmişlerdi. Artık kalp ritimlerimiz birleşmiş ve aynı anda atmaya başlamışdı. Bunu bana yasladığı göğsünün ritminden anlaya biliyordum. Bu sessizliyi ilk ben konuşmamla bozdum.
Murat " Güzel sevgilim beni özlemişmi " diye yanağına bir öpücük kondurdum. Ne de olsa artık her kes gitmiş kimse kalmamıştı.
Bahar " Evet çok özledim. Sen galiba sürprizler yapmayı çok seviyorsun.Peki Murat Akdoğan sen beni özlemedinmi?"
Murat "Ne özlemek ben artık seni görmediğim için deliricektim, güzelim" diyerek kokusunu içime çektim. Bu haraketimden utanmış ki yanakları kızardı. Annemin de her halda bana hali acımış ki evdem kaçtığımı gördüyü an gitme demedi.
Bahar " Annene kızma. Sana bir şey olursa diye korkuyordur"
Murat " Benim anlayışlı sevgilim. Şimdiden kayınvaldesiyle bir olmuş. Beni yalnız bırakmayı düşünüyor. Ama güzelim biz evlendiğimizde bir kaç ay evden çıkmayı düşünmüyorum. Annem şimdiden çocuğundan ayrı kalmaya alışsın" diyerek güldüm ve göz kırptım. Ne demeye çalıştığımı anlamış ki, yanakları kıpkırmızı olmaya devam ediyordu. İlk defaydı ki Baharla evlilikle ilgili konu açmıştım. Normalde onu sıkmamak için konuşmazdım. Amma hep bilsin isterdim ki, ben onunla evlenmek istiyorum. Artık kendimi tutamamış ağzımdan çıkmıştı. Sonra Baharla bir kafeye gidip bir şeyler söyledikten sonra sohbet etmeye başladık. Sohbet esnasında tanıdık birini görmüş oldum, fakat döndüğümde hiç kimse yoktu. Gördüğüm aslında Melteme benziyordu, ama Bahar sorduğunda bir şey söyleyemeyip arkadaş diye geçiştirdim.
Bir kaç gün sonra kendi evime taşınmıştım. Fakat yine Bahardan uzak kalıcaktım. Üniversite bitmiş o yüzden ailesinin yanına gidicekti. En az 1 ay kalıcağını söylediğinde ağzımdan çıkan ilk söz "kalamam" olmuştu. Bahar bu lafıma gülse de onun da yüzünden belliydi benden bu kadar uzak kalmak da istemiyor. Ama ailesini de görmek istiyor. O yüzden daha bir şey demedim. Hem Baharı ikna etmişdim Ankarada öğretmenlik yapsın diye. O da anında kabul etmişdi.
Baharın anne-babası İzmirde yaşıyordu. Babası da benim gibi mimardı. Annesi hemşireydi. Fakat gençken bir kaza geçirmiş ayağının biri topallıyormuş o yüzden çalışmamış. Kısası kendi halinde iyi bir aileydi. Bahar otobüsle gitmek istese de yol kısa sürsün diye ona uçak bileti almıştım. Aslında kabul etmiyordu. Fakat bileti elimde gördüğünde son çare kabul etdi.
Baharı yolcu etdikden sonra anneme gitmek kararı aldım."Kaç gündür yanına gitmiyorum" diye beni her gün arıyordu.
- Writer
