19
1076 Words
19
“ไม่ค้างค่ะคุณอาจอน พรุ่งนี้เช้าเฟิร์นต้องไปแมนฮัตตั้นกับคุณแม่ค่ะ” ภัทรพรตอบ
“เสียดายมากเลยค่ะคุณอาที่เฟิร์นไม่ได้ค้างกับกุ๊ก ยังคุยกันไม่จุใจเลย”
ณัฏฐลักษณ์มีเรื่องคุยกับเพื่อนสนิทหลายเรื่อง แต่ละเรื่องก็ใช้เวลานานหากภัทรพรนอนค้างที่นี่ รับรองได้ว่าสองสาวไม่ต้องหลับต้องนอน เพราะสนทนากันทั้งคืน
“เอาไว้วันไหนเฟิร์นว่าง จะมาค้างด้วยนะกุ๊ก คืนนี้ค้างไม่ได้จริงๆ”
“ไม่เป็นไรจ้า กุ๊กเข้าใจ”
“เราทานอาหารกันเสร็จแล้ว เฟิร์นว่าเรามาเต้นรำกันดีกว่านะคะ” ภัทรพรเริ่มแผนต่อไป
“ก็ดีเหมือนกันจะได้ย่อยอาหารไปในตัว” โจนาธานเห็นดีเห็นงามด้วย
“ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” แอนโธนี่พูดจบก็ลุกเดินออกไปจากห้องจัดเลี้ยงทันที
โจนาธานลุกขึ้นจากโต๊ะเป็นคนที่สอง เขาเดินไปยังชุดเครื่องเสียงที่อยู่ไม่ไกล หยิบซีดีเพลงคลาสสิกขึ้นมาเปลี่ยนเพลงที่เล่นเมื่อครู่ จากนั้นก็เดินกลับมายังโต๊ะดินเนอร์ ผายมือตรงหน้าณัฏฐลักษณ์
“เจ้าหญิงแสนสวย คุณอาขอเต้นรำสักเพลงสองเพลงได้หรือเปล่าคะ”
ณัฏฐลักษณ์ยิ้มสวย วางมือลงบนฝ่ามือใหญ่ “ยินดีค่ะคุณอา”
สองอาหลานเดินไปกลางห้อง ลำแขนใหญ่โอบกอดเอวเล็ก มือเล็กทั้งสองข้างวางลงบนบ่าแข็งแรงของอาหนุ่ม ทิ้งระยะห่างระหว่างสองร่างพอประมาณ ก่อนที่ทั้งคู่จะขยับตัวเต้นรำตามจังหวะเพลง
ระหว่างที่ทั้งคู่เต้นรำ ดวงตาของอาหนุ่มจับจ้องที่ดวงหน้าของหลานสาวตลอดเวลา พยายามหักห้ามใจอย่างหนักไม่ให้เหลือบสายตาต่ำไปมากกว่านั้น เพราะเกรงว่าหัวใจของเขาจะวายก่อนกำหนด สาเหตุนั้นมาจากบัวงามที่โผล่ล้นจากชุดเกาะอก ที่เห็นครั้งใดเลือดในการสูบฉีดเร็วแรง หัวใจเต้นกระหน่ำ ความกำหนัดลุกพรึ่บ อยากจะพุ่งตัวตวัดร่างงามฟัดให้หนำใจ ทว่าก็ต้องทำใจเย็น นับหนึ่งถึงร้อยซึ่งตอนนี้จวนจะถึงหมื่นรอมร่อ
เขาเดทผู้หญิงมาเยอะ เจอผู้หญิงสวยก็มาก หุ่นดี อกอึ๋มน่าฟัดลีลาก็เด็ดไม่ใช่น้อย แต่ไม่มีใครสะกดคนอย่างโจนาธาน แมคเคนซี ได้มากเท่าณัฏฐลักษณ์ ดรุณีสาววัยยี่สิบสองปีคนนี้มาก่อนเลย เพียงแค่มองเลือดในกายก็ไหลออกมาจากจมูก แล้วถ้าเขาได้ดอมดมร่างกายของเธอ ตนเองจะเป็นเช่นไร เพลิงไฟในอารมณ์คงโหมไหม้กายเขาเป็นแน่
คู่เต้นรำฝ่ายหญิงเงยหน้ามองรูปหน้าหล่อเหลาของคุณอาขาอย่างหลงใหล เขายังหล่อเหมือนเดิมตั้งแต่วันแรกที่ได้พบ รอยยิ้มของเขายังคงอบอุ่น อ้อมกอดของเขายังคงโอบอุ้มคุ้มครองเธอไม่มีเปลี่ยน อกกว้างที่อยู่ตรงหน้า ณัฏฐลักษณ์อยากจะซุกใบหน้าไปซบ หาไออุ่นจากเรือนกายแกร่ง แล้วหลับลงบนอกของชายที่ตนรัก เธอคงมีความสุขไม่น้อย คิดไปหน้าสาวก็ร้อนผะผ่าวไม่รู้ตัว
“วันนี้หลานคุณอาสวยจังเลยค่ะ สวยมาก”
โจนาธานพูดขึ้น ยิ้มให้หลานสาวสุดสวย เธอยิ้มเขิน หน้าแดงซ่าน
“คุณอาขาของกุ๊กก็หล่อที่สุดค่ะ”
“วันนี้คุณอามีความสุขที่สุดเลยรู้ค่ะ ที่ได้เต้นรำกับกุ๊ก”
เขาขยับหน้ามาใกล้ๆ จนหน้าผากมนสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นร้อนจากจมูกโด่งสวยของโจนาธาน
“คุณอาขา” เสียงหวานดังกังวานในใจชาย “กุ๊กมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้คุณอาค่ะ คุณอาอย่าทิ้งกุ๊กนะคะ”
เธออ้อน ทำตาปริบๆ และยิ้มสวย ความสวยน่ารักของ
ณัฏฐลักษณ์ ทำให้คนมองอยากจะสัมผัสกับปากบางอิ่มด้วยริมฝีปากของตน ทว่าเขาต้องทำใจอย่างหนักที่จะกักความปรารถนานั้นไว้ ยั้งใจ ยั้งอารมณ์เต็มที่ หากสตรีที่เขาเต้นรำด้วยไม่ใช่ณัฏฐลักษณ์ ป่านนี้คงพาขึ้นเตียงสำเร็จโทษเรียบร้อยแล้ว
“คุณอาไม่มีวันทิ้งกุ๊กหรอกค่ะ จะรั้งไว้ให้อยู่กับคุณอาตลอดไปด้วยซ้ำ”
เขาจะทอดทิ้งเธอได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจของเขามอบให้เธอทั้งดวง ทิ้งเธอไปก็เหมือนกับทิ้งหัวใจตัวเอง โจนาธานคงอยู่ต่อไปไม่ได้ “แล้วกุ๊กล่ะ จะทิ้งคุณอาหรือเปล่า”
“กุ๊กไม่มีวันทิ้งคุณอาค่ะ กุ๊กรักคุณอา จะอยู่กับคุณอาตราบที่คุณอาต้องการค่ะ”
“คุณอาต้องการกุ๊กเสมอค่ะ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน ทุกๆ นาทีเลยด้วยซ้ำ”
ดวงตาสองคู่สบกันนิ่ง ก่อนที่เจ้าของดวงตาคมกริบมหาเสน่ห์จะค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ดวงหน้าหวานทีละนิดๆ ณัฏฐลักษณ์ใจเต้นแรงยิ่งกว่ามือกลองที่กระหน่ำตีกลองชุดเสียอีก ความตื่นเต้นควบคู่เข้ามาพร้อมๆกัน มือเท้าของเธอเย็นเฉียบ ลมหายใจอุ่นร้อนของอาหนุ่มที่เป่ารดบริเวณหัวคิ้วและกำลังไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ
“กุ๊กขอตัวนะคะ อยากเข้าห้องน้ำ”
ณัฏฐลักษณ์รีบผละจากอ้อมกอดของชายที่ตนรัก ความประหม่าทำให้เธอกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น และยังไม่พร้อมด้วยประการทั้งปวง อีกทั้งเธอและเขาไม่ได้อยู่กันตามลำพัง วิธีเดียวที่จะให้ตนเองหลุดพ้นจากความรู้สึกเหล่านั้นได้คือ เลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับโจนาธาน ภัทรพรที่เห็นภาพหวานมาโดยตลอด และลุ้นตัวโก่งรีบเดินตามเพื่อนสนิทไปติดๆ
“กุ๊กออกมาทำไมเนี่ย” ภัทรพรถามเพื่อน เมื่อมาหยุดยืนห่างประตูห้องจัดเลี้ยงพอประมาณ
“ก็...ก็” คนถูกถามพูดไม่ออก บิดมือไปมา หน้าแดงแล้วแดงอีก
“ก็อะไร กำลังไปได้สวยอยู่แล้วเชียว” น้ำเสียงของคนเจ้าแผนการออกจะหงุดหงิด ไม่ได้ดั่งใจ
“แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง กุ๊กอายด้วย”
ณัฏฐลักษณ์ตอบเพื่อนตรงๆ ภัทรพรมองเพื่อนสาวอย่างเข้าใจ เพื่อนของเธอคนนี้อ่อนต่อโลกในเรื่องความรัก และมีความรักเป็นครั้งแรก ไม่แปลกที่ณัฏฐลักษณ์จะมีอาการเช่นนี้ หากเป็นเธอก็คงมีอาการไม่ต่างกัน
- Writer
