คุณอาขา

18

18

ระหว่างที่สองอาหลานกำลังนั่งกระซิบสบตากันนั้น หนุ่มสาวอีกคู่หนึ่งก็กำลังส่งสายตาประหัตประหารอย่างไม่มีใครยอมใคร แม้ว่าจะเป็นฝ่ายหญิงเองที่หลบสายตาร้อนแรงของแอนโธนี่อยู่บ่อยๆ บางครั้งภัทรพรก็แยกเขี้ยวใส่ผู้ชายลามกที่ยิ้มกวนใส่ จนเธอแทบอยากจะลุกไปตะบันหน้าทว่าเธอต้องอดกลั้นอารมณ์ไว้ ไม่เช่นนั้นแผนการของตนอาจจะเสีย

“คุณอาจอนคะ พรุ่งนี้เฟิร์นขออนุญาตพากุ๊กไปข้างนอกนะคะ” ภัทรพรทำตามแผน ยั่วให้คลั่ง

“ไปไหนกันครับ” โจนาธานถาม

“พอดีว่าพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเฟิร์นจะมาจากเมืองไทยค่ะ กะว่าจะพากุ๊กไปเจอพี่จอร์ชค่ะ พี่จอร์ชบ่นคิดถึงกุ๊กจนจะกระอักความคิดถึงอยู่แล้วค่ะ” ภัทรพรตอบ ลอบดูอากัปกิริยาอาของเพื่อนสนิทที่ยังคงมีใบหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงอาการใดๆ

“แล้วกุ๊กอยากเจอจอร์ชหรือเปล่าคะ” แม้ว่าในใจของผู้ถามจะคุกรุ่นไปด้วยความไม่พอใจ ทว่าน้ำเสียงที่เอ่ยถามหลานสาวยังนุ่มนวลเช่นเคย

“อยากไปเจอพี่จอร์ชค่ะ กุ๊กไม่ได้เจอพี่จอร์ชหลายเดือนแล้วคิดถึงพี่จอร์ชเหมือนกันค่ะ” โจนาธานหน้าตึงขึ้นมาทันทีที่ได้รับคำตอบจากหลานสาว ภัทรพรเห็นภาพนั้นแล้วยิ้มกริ่ม อย่างนี้มันต้องเติมเชื้อไฟ

“คุณอาจอนคงไม่รู้หรอกค่ะว่า พี่จอร์ชเคยจีบกุ๊กด้วยนะคะ แต่ก็ต้องล่าถอยไปเพราะกุ๊กไม่สนใจ แต่พี่จอร์ชไม่ละความพยายามนะคะ พี่จอร์ชเลยตั้งใจว่า จะตามจีบกุ๊กอีกครั้งค่ะ ประจวบเหมาะเหลือเกินที่กุ๊กอยู่ที่นี่พอดี คราวนี้พี่จอร์ช คงสมหวังค่ะ”

ดูเหมือนคำพูดของภัทรพรจะได้ผล มือของโจนาธานกำเข้าหากันแน่น ดวงตาขวาง สีหน้าบูดบึ้ง เมื่อรู้ว่ามีชายอื่นหมายปองหลานสาวของตน

“ถ้ากุ๊กอยากเจอจอร์ช คุณอาก็จะให้ไปค่ะ” โจนาธานพูดเสียงนุ่มทว่าหน้าตาเรียบตึง “แต่คุณอาจะไปด้วยนะคะ คุณอาก็อยากเห็นหน้าคนที่จะมาจีบกุ๊กเหมือนกันว่าหน้าตามันจะเป็นยังไง”

ที่อยากเห็นเพราะเขาจะได้จัดการได้ถูกคน เขาไม่มีวันยอมให้ชายหน้าไหนเข้าใกล้ณัฏฐลักษณ์แน่นอน ไม่มีวันที่เขาจะปล่อยสาวน้อยคนนี้ให้ใคร

เพียงแค่ได้ยินคำตอบของโจนาธาน ภัทรพรก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายคิดอย่างไรกับณัฏฐลักษณ์ ไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้เพียงอย่างเดียวที่เธอคิดว่าใช่ หลายสิ่งหลายอย่างที่เธอนำมาประมวลรวมกัน ไม่ว่าจะเป็นการแสดงความหวงไม่ยอมให้ณัฏฐลักษณ์ไปไหนมาไหนตามลำพัง แล้วยังจะเรื่องปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้อีก สายตาของอาหนุ่มก็เป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่เธอสังเกตเห็นได้ ดวงตาที่มองไปยังณัฏฐลักษณ์สื่อความหมายลึกซึ้ง ต่างจากเวลาที่ดวงตาคู่นั้นมองเธอ มันจะว่างเปล่าไม่เปล่งประกายแสงแห่งรัก ทำให้ภัทรพรมั่นใจเต็มร้อยว่า โจนาธานมีใจให้เพื่อนรักของตน คนเจ้าแผนการลอบยิ้มอย่างสมใจ

“ฉันรู้มาจากจอนว่า ครอบครัวของเธอทำธุรกิจเกี่ยวกับรถบิ๊กไบค์เหรอ”

แอนโธนี่เห็นว่าบรรยากาศบนโต๊ะเริ่มจะอึดอัด เนื่องจากเจ้าของบ้านอารมณ์ไม่ค่อยจะสู้ดี เขาจึงเปลี่ยนเรื่องการสนทนา

“ใช่ค่ะคุณลุง” ภัทรพรตอบพร้อมรอยยิ้ม คนที่ถูกเรียกว่าลุงเริ่มหน้าตึงขึ้นมาบ้าง

“แสดงว่าไอ้กล้ามโตที่จอดอยู่หน้าบ้านก็ต้องเป็นของเธอด้วยใช่หรือเปล่า” เขาถามต่อ

“ใช่ค่ะคุณลุง”

“รถใหญ่กว่านี้เฟิร์นก็ขี่มาแล้วค่ะคุณโทนี่ อยู่เมืองไทยเฟิร์นไปแข่งรถที่สนามบ่อยๆ ค่ะ” ณัฏฐลักษณ์พูดเสริม เพื่อนสาวคนนี้ไม่ได้มีความสวยเพียงอย่างเดียว ยังแกร่งและเก่งอีกด้วย

“ถ้าฉันจะสั่งไอ้กล้ามโตสักคันหนึ่งจะได้หรือเปล่า” เขาหมายถึงรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์รุ่นเดียวกับที่ภัทรพรขับขี่มา ซึ่งเป็นรุ่นและยี่ห้อที่เขาต้องการมีไว้ครอบครองพอดี

“ได้ค่ะคุณลุง มีเงินก็สั่งซื้อได้ คิดราคาไม่แพงหรอกค่ะกันเองแค่หนึ่งล้านดอลลาร์ขาดตัวไม่มีต่อรอง” ราคาค่ารถบิ๊กไบค์ที่ดังจากปากเล็กของภัทรพร เรียกความตกใจให้กับคนที่ได้ยิน โดยเฉพาะแอนโธนี่ที่แทบจะสำลักไวน์รสเลิศ

“อะไรนะหนึ่งล้านดอลลาร์เหรอ” แอนโธนี่เอ่ยเสียงสูง “ที่ฉันรู้มาราคามันไม่ถึงนะ”

“ใช่ค่ะ ราคารถจริงๆ ไม่เท่าไหร่ แต่ว่าเฟิร์นพอใจจะขายราคานี้ให้คุณลุง แต่ถ้าคุณลุงคิดว่ามันแพงเกินไปคุณลุงก็ไม่ต้องซื้อก็ได้นะคะ ลองไปติดต่อกับที่อื่นก็ได้ค่ะ”

แม่ค้าหน้าเลือดไม่เอาอกเอาใจลูกค้าเหมือนกับที่ควรจะเป็น กลับพูดกับลูกค้าอย่างไม่ใส่ใจอีกด้วย และการที่เธอพูดเช่นนี้ มันเหมือนกับดูถูกเขาชัดๆ

“ถ้าเธอกล้าขายราคานี้ ฉันก็กล้าซื้อ” คนอย่างแอนโธนี่เงินจำนวนเงินแค่นี้ถือว่าจิ๊บจ๊อย “แต่มีข้อแม้นะ”

“ข้อแม้อะไรคะคุณลุง” ภัทรพรถามทันควัน นึกหวั่นๆ กับข้อแม้ของเขา

“ข้อแม้ของฉันก็คือ เธอจะต้องเป็นคนไปส่งไอ้กล้ามโตให้ฉันที่บ้าน แต่ถ้าเธอไม่กล้าไปส่งเองก็ไม่เป็นไรนะ ฉันก็แค่ไม่ซื้อ” แอนโธนี่เป็นฝ่ายท้าทายสาวปากดีกลับไปบ้าง

“ทำไมจะไม่กล้า” ภัทรพรสวนกลับทันควัน ไม่ทันคิดอะไรทั้งสิ้น “เฟิร์นไปส่งเองก็ได้เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ”

“ถ้าอย่างนั้นตกลงตามนี้ พรุ่งนี้ฉันจะจัดการเรื่องเงินให้ เธอมาส่งของให้ฉันที่บ้านได้เลยเมื่อรถพร้อม” แอนโธนี่นัดหมาย

“ได้ค่ะคุณลุง เฟิร์นจะรีบติดต่อบอกเซลล์ที่บริษัทเราให้จัดการให้ด่วน” ภัทรพรตอบตกลงอย่างไม่ลังเล ครอบครัวเธอมีสาขาจำหน่ายรถบิ๊กไบค์อยู่ในอเมริกาซึ่งผู้จัดการคงจะจัดการให้เธอได้ไม่ยาก

“จริงสิ อาลืมถามไป คืนนี้เฟิร์นจะนอนค้างที่บ้านอาหรือเปล่า”

โจนาธานลืมถามเรื่องนี้กับภัทรพรเสียสนิท เขาจึงเอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้และคำถามนี้ทำให้แอนโธนี่หูผึ่งขึ้นมาทันที