ทำไมดอกแก้วถึงได้น่ารักขนาดนี้...
ทุกวินาทีภูวดลพยายามที่จะต่อสู้กับบ่วงเสน่หาของดอกแก้ว แต่ทุกครั้งเขาก็ต้องพ่ายแพ้อย่างราบคาบ
ตอนนี้เขาจูบลำคอระหงจนทั่ว ดูดดึงเนื้อนุ่มจนแดงช้ำทุกตารางนิ้ว ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนลงมาจูบบ่าเนียน และลดศีรษะต่ำลงไปที่เนินอกอวบสร้าง
มือของเขากอบกุมบีบเคล้น ใบหน้าของเขาซุกซบซอนไซ้อย่างลุ่มหลง หัวนมของหล่อนชูชันขึ้นคาตาเมื่อถูกนิ้วของเขาดุนดัน
“อา... อ๊า... อา...”
เสียงครางไร้เดียงสาของดอกแก้ว ยิ่งฉุดกระชากให้เขาดำดิ่งลึกลงไปในก้นเหว
เขาจ้องมองเต้านมขาวผ่อง มองราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งๆ ที่ตัวของเขาเองผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน และทุกคนก็ทรงดีทั้งนั้น แต่ดอกแก้วกลับทำให้เขาไปไม่เป็น
“สวย... สวยจัง...”
เขาอยากรู้เหลือเกินว่าหัวนมสีแดงระเรื่อที่กำลังชูชันอยู่ตรงหน้า มันจะมีรสชาติยังไง จะหวานฉ่ำเหมือนกับช่องปากของดอกแก้วหรือเปล่า
ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหวอีก ปากขอ
