เขาพยายามอดทนเอาไว้ที่จะไม่ขยับเขยื้อน แต่ข้างในของดอกแก้วมันวิเศษเหลือเกิน เนื้อนวลที่รัดรอบท่อนเอ็นเอาไว้ทุกทิศทางตอนนี้มันกำลังบีบกำลังตอดจนเขาแทบจะขาดใจอยู่แล้ว
“แก้ว... ไม่ได้อวดเก่งหรอกค่ะ พี่ภู... ทำ... ทำให้จบเถอะค่ะ”
เขาควรจะหยุด ยังไม่ควรเคลื่อนไหวใดๆ ตอนนี้ เพราะดอกแก้วอาจจะฉีกขาด หรือไม่ก็ตายคาเตียงได้
แต่...
แต่เขาหักห้ามใจไม่ได้อีกแล้ว
เขาต้องกระแทกหล่อน...
กระแทกหล่อนให้จมเตียงเดี๋ยวนี้
เพราะไม่อย่างนั้น คงเป็นตัวของเขาเองที่ต้องขาดใจตาย!
ปั่ก ปั่ก
สะโพกของภูวดลกระแทกอัดกระหน่ำเข้าใส่ร่างแน่งน้อยสุดแรงเกิด การเคลื่อนไหวรุนแรงปานพายุคลั่งของเขา ทำให้เตียงใหญ่ราคาแพงถึงกับส่งเสียงร้องประท้วง
ร่างเล็กถูกเขากระแทกไม่หยุด เขาสอดใส่ เข้าหาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย นั่นเพราะเรี่ยวแรงของเขามีมากมาย ทั้งคืนเขาก็กระแทกไหว
“โอ้วววว... โอ้วววว...”
ข้างในของดอกแก้วทำไมมันนุ
