SERYOSONG pinagmasdan nina Freya, Enma at Luke ang nakahigang si Beazt matapos ang ginawa nito. Hindi man nila maamin, pero pinahanga sila ng lalaking ito. Hindi nila akalain na ang itinuring nilang pinakamahina sa simula ng kanilang klase ay siyang magliligtas sa kanila. Kung wala ang lalaking ito ay hindi nila alam kung aabot sila rito. Hindi rin nila alam kung makakarating sila sa bahaging ito nang wala ang lakas ng natutulog na ito.
“Mas magiging malakas ako para masabayan ka. Magkita tayo sa Tagisan... Beazt!” seryosong winika ni Luke sa sarili habang marahang naglakad at mabilis na umupo sa hindi kalayuan upang sandaling makapagpahinga.
“Ang lakas mo Beazt... Gusto kong magkaharap tayo para malaman ko kung kaya ba kitang talunin,” masaya namang sinabi ni Enma sa kanyang saril
