Awtomatikong umikot sa kanya ang aking mga mata. Sinabayan ko pa iyon nang mahinang hampas sa kanyang isang balikat na para bang close na kaming dalawa. Malakas niya na iyong ikinahagalpak ng tawa habang namumula na ang magkabila niyang pisngi at ang dalawa niyang tainga. Nakatunghay pa rin sa akin ang kanyang mga mata. Sensual niya pang dinilaan ang kanyang labi. Sa tunog ng kanyang tawa, ay tila ba komportableng-komportable na rin siya sa aking presensya. Tila ba matagal na kami nitong nagkasama, iyon ang ipinapakita sa akin ng mga body language niya. Hindi ko maiwasang lihim na mapangiti, tahimik na masiyahan dahil noong nag-aaral pa kami ay hindi ko makuha ang kanyang atensyon kahit na anong gawin ko sa kanya. Subalit ngayon ay nakuha ko na ito nang walang kahirap-hirap at siya pa ang
