Hindi ko magawang gumalaw mula sa aking kinatatayuan, habang higit ko ang aking hininga. Para akong kahoy na nanigas doon at pakong itinulos ang mga paa sa kalsada. Nahigit ko na ang aking hininga na ngayon ay isa’t-isa na at patuloy na lumalalim pa. Nais ko na lang na lumubog at tuluyang maglaho nang mga sandaling iyon upang matakasan ang sitwasyong ito. Ang sitwasyong kahit na anong gawin ko ay alam kong hindi ko magagawang takasan. Ang buong akala ko pa naman kanina ay kaya ko iyong takasan at salungatin, pilit ko pang ginawan ng paraan upang hindi iyon mabunyag at malaman ng iba ngunit tila panahon pa ang naglalapit sa aming dalawa ng aking Boss. Bagay na hindi ko alam kung bakit nangyayari. Kung ano iyong mga bagay na tinatakasan mo, iyon pa talaga ang pilit na isasampal sa’yo na anim
