İLKEL AŞK (ÜCRETSİZ)

KAÇIŞ

Yazarın anlatımı...

Karan Tansel' i nasıl kurtaracağını kara kara düşünüyordu ama bunun bir yolu yoktu. En azından Ateş amirin istediğini Tansel kabul etmiyordu.Karan İlke' nin sorgulardan sağlam çıkmayacağı konusunda Tansel' e hak vermekle birlikte Tansel için bin tane İlke' yi gözünü kırpmadan harcardı.Başını bir kız için belaya sokmasını hiç istemiyordu.Gidip İlke' yi kendi eliyle teslim etmeyi düşünürken telefonu çaldı.Planı daha önemli bir olay nedeniyle ertelenmek zorunda kaldı.

Karan' ın karşısındaki adamın tetiğe dokunduğu anlarda Tansel İlke ' nin elini tutmuş evden çıkmaya hazırlanıyordu. Ona verilen süre çoktan dolmuştu. İhtiyacı olanları arabaya yüklemişti.İlke yi teslim etmeye niyeti hiç yoktu.Tansel' in telefonuna Doğa' dan mesaj geldi.

Mesajda; ' Vatan haini ilan edildin. Hakkında infaz kararı çıktı. Bütün ajanlar bu göreve verildi. Seni infaz eden yerine geçecek. ' yazıyordu ama Tansel' in mesaja bakmaya fırsatı olmadı. Silah seslerine cam kırılma sesleri karışmaya başladı. Ardından sis ve gaz bombaları düşmeye başladı eve.Sisler etrafı sarmaya başladığı anda Tansel hızla İlke' ye sarıldı. Görevini yerine getirmeye çalışan arkadaşlarını vurmadan buradan çıkması imkansızdı. Vurduğu anda ise kendini aklama ihtimali kalmayacaktı.Arkadaşlarını vurmak hiç istemiyordu,bu yüzden çok dikkatli davranması gerektiğini biliyordu.

Tansel İlke' yi alıp arka odaya geçti ama o tarafında sarıldığından emindi. Amaç zaten arkaya kaçırmak ve orada yakalamak olmalıydı.Bu taktiği defalarca kez başka operasyonlarda kendisi yapmıştı.Gerçi ölüm kararı verilmişti ama yine de bunu gözünün içine bakarak yapmak isteyeceklerini biliyordu.Bu zaferi taçlandırırdı.Tansel zihnini saran düşünceleriyle birlikte harekete geçti.

Eşyaları koyduğu kapının önündeki arabanın etrafını sardıklarını tahmin ediyordu. İlke yi korumaya çalışarak arkasına saklayıp merdivenlerden aşağıya inmeye başladı.Orta basamağa geldiğinde arkasına döndü. Üstten yedinci basamağı kaldırdı.İlke yaşadıkları andan kaynaklı korkuyordu,panikle zihnini kurcalayan soruyu Tansel'e sordu.

' Halid beni buldu mu? '

İlke'nin sorusuyla Tansel başını çevirip ona baktı.Mavi gözlerindeki korku sinirlerini bozdu.Halid ona kimbilir neler yaptı.Cevap isteyen mavi gözlerine güven vermek adına dudağının kenarından buse kondurup konuştu.

' Bu seninle ilgili değil. Benimle ilgili. Sakın sözümden çıkma. '

İlke Tansel'e tanıştığı ilk günden daha fazla güveniyordu,kendini onun yanında korunaklı hissediyordu.Bu yüzden sözünden asla çıkmayacaktı,söylediklerini onaylamak adına kafasını salladı.Silah sesleri geliyordu,Halid ve adamlarının yanında bir çok çatışmaya şahit olduğundan silah seslerine alışıktı ama bu kez Tansel için endişe ediyordu. Ona zarar gelmesinden çok korkuyordu.Gözünde demir adam gibi güçlüydü ama ne de olsa insandı, yaralanabilirdi.Tansel iki silah alıp belinin arkasına koydu,İlke mavi hareleriyle dikkatle onu izlediğinde konuştu.

' Silah kullanmayı biliyor musun?'

' Hayır. Halid izin vermezdi. '

Halid'in ne ayak olduğu çözmeden Tansel rahat etmeyecekti.İlke 'nin silah kullanmayı bilmemesi kötü oldu.Tansel yalnızdı.Tek umudu arkadaşlarının gelmesiydi ama belli ki onlarında ya haberi yoktu ya da başka bir sorun çıkmıştı. Tansel eline şarjör aldı. Bir kaç tanesini İlke' ye uzattı.Emredici bir sesle konuştu.

' Bunları cebine beline falan sok. İstediğim zaman verirsin. '

İlke dediğini hemen yaptı. Tansel kimseyi vurmak istemiyordu ama en azından yakınlarına ateş edip onları oyalayabilir, engelleyebilirdi.Bunu yapmasa gelenlerin kendini harcayacağını çok iyi biliyordu.Merdivenleri inmeye hızla devam ettiler.

Tansel evine herkesi almadığı için en sevdiği arabasının burada garajda olduğunu bilen azdı. Tansel temkinli bir şekilde ilerliyordu,İlke ise bir köle gibi efendisinin peşinden ilerliyordu. Garaja indiklerinde garajda yabancı bir araba gördü. Üzerinde tanıdık el yazısıyla bir not vardı.

' Bütün yapabildiğim buydu. Garajdan benim arabamla çıkman bir kaç saniye kazandırır. Seni limanda bekliyorum. Oraya ulaşmaya çalış. Semih. ' yazıyordu. Semih çok samimi olmasa da arkadaşıydı ve bir kaç kez eve gelmişti. Bu nedenle garajını da iyi biliyordu. Gerçi diğerleri de görmüş olmalıydı. Ama nedense kimse gelmemişti. Belki de Semih ' in onları bir bahane ile uzaklaştırdığını düşündü.Şuan tek çıkış yolu Semih 'in söylediğini yapmaktı.İlke' ye uzak durmasını söyledi ve arabayı yalnız çalıştırdı.Şu an kimseye güvenemezdi. Araba sorunsuz bir şekilde çalıştı. İlke Tansel' in el işareti ile arabaya bindi.

' Başını iyice eğ ve ben aksini söyleyinceye kadar sakın kaldırma. '

İlke panikle elini başına koyup eğildiğinde Tansel garaj kapısına baktı.Eğer kapıyı açacak olursa açılıncaya kadar herkes oraya yığılırdı. Arabayı geri çekti. Ve ulaşabildiği son hızla kapının içinden geçti.İlke korkudan bağırdı,araba da biraz hasar almıştı Ama yola çıkarmayı başardılar.Bir an kısa bir duraksama yaşadı herkes. Arabaya atlamaya başladıklarında çoktan yola çıkmıştı Tansel. Herkes arabasına atlayıp peşine düşmeye çalıştı ama arabası yakında olmayanlardan kurtulmuş oldu.

Diğerleride şehir içinde ateş edemiyordu. Tansel türlü manevralar ile peşindeki arabaları atlatıyordu. İlke endişeliydi ama hala öylece kafasını elleriyle sarmış koltuğun önünde eğilmiş duruyordu. Hiç ses çıkarmadı.Tansel arada onu gözüyle kontrol ediyordu.Çok korktuğunun farkındaydı ama eğer yakalanılırsa işkenceden sağ çıkamazdı.Rahatlamak adına güven veren soğukkanlılıkla konuştu.

' Az kaldı. ' dedi

İlke mavi hareleriyle Tanseline güvendiğini belli eden sıcacıkbir bakış atıp gülümsedi.Tam başını kaldıracaktı ki Tansel eliyle başına dokunup durdurdu.

' Biraz daha kaldırma başını güzelim. '

Güzelim kelimesi İlkeyi degişik duygular hissettirmişken Tansel peşinden gelen arabaları atlatmaya çalışıyordu.Son arabadan da kurtulunca marinaya gitti. Semih' i görünce arabayı durdurdu. İlke' ye artık güvende olduklarını söyledi. Arabadan indi.İlkeyi arkasına alıp güvenliğini sağladığında Semih ' e doğru yürüdü.

' teşekkür ederim. Sana borçlandım. '

' Etme. Borcunu şimdi ödeyeceksin. '

Tansel anlamamış bir ifade ile bakıyordu.Semih bir anda silahı Tansel'e doğrulttu.Soğuk bir sesle konuştu.

' Orada kim vurduya gitmene izin veremezdim. '

' Biz arkadaştık. '

Tansel hayal kırıklığı ile konuştuğunda Semih buruk bir şekilde baktı.Arkadaşlardı ama bu meslekte hep yükselmek istemişti.Duygusal davranamazdı.Tansel'e sert bir ifadeyle bakıp konuştu.

' Öyleydik. Ama ben senin gibi infazcı olmak istemiştim. Ne kadar uğraşsam kabul ettiremedim. Şahsi algılama olur mu? Şimdi kod lacivert olma imkanını elimin tersiyle itemezdim. '

' Anlıyorum. '

Dedi Tansel ve gülümseyerek konuşmasına devam etti.

' Onların vaatlerine inandığına üzüldüm. Ama bir gerçek var ki seni asla o konuma getirmezler. '

'Beni kandırmak için boşuna uğraşma.Yolun sonundasın artık. Ayrıca bir vatan haini için mesleğini riske atarak o kademeyi hak etmediğini göstermiş oldun. '

Tansel çevik bir hareketle belinden silahı çıkardı.Semih'i Omzundan vurdu.Semih acıyla koluna bakarken yaklaştı. Zaten yaralı olan koluna oldukça sert bir tekme atarak silahın düşmesini sağladı.Yerdeki silahı hemen aldı. Semih' e buz gibi baktı.Tansel alaycı bir ses tonuyla konuşmaya başladı

' Seni almazlardı başarsaydın bile. Çünkü infazcıysan düşünmeyeceksin vuracaksın. '

Semih'in cevap vermesine müsaade etmeden diğer kolunu yakalayıp arkaya çevirdi.Kendi geldikleri arabaya ilerletti. İlke' ye arabanın kapısını açmasını söyledi. Semih' in telefonunu aldı. Semih ' i arabaya kilitledi. Sonra da listesindeki ajanlardan bir iki tanesine konum attı ve yardıma ihtiyacı olduğunu yazdı. Telefonu arabanın üzerine fırlattı.

' Eğer sevilen biriysen gelip seni buradan çıkarırlar. Yoksa şansına küs. '

Semih' in geldiği arabaya bindiler İlke' yle, hareket ettiler. Tansel yolda durup sabit bir telefondan önce Karan ı aradı. Karan cevap vermeyince Cemil 'i aradı. Semih' in durumunu anlattı. Orada kan kaybından ölmesini istemiyordu. Kimsenin yardıma gideceğinden emin değildi. Derin' in yaralandığını öğrendi. Derin onun için çok değerliydi ama hastaneye sağ salim gitmesi mümkün değildi. Arabayı şehir dışına sürdü. Yolda durdu. Beş bin lira çekti. Üzerinde para bulunması iyi olurdu ama üzerinde fazla parada taşıyamazdı.Daha fazla oyalanmadan arabaya bindi.Kalacak güvenir bir yer bulmak zorunda olduğunu bildiğinden gaza bastı..

....

İki gün sonra...

Derin' in anlatımı...

Gözümü bir hastane odasında açtığımda başımda sadece Karan vardı. Doğa , Cemil ve Suat' ın Tansel için uğraştığını öğrenmiştim. Tansel ve İlke kayıptı. Diğerleri kendi bile yerlerini bilmeden onların izlerini silmeye uğraşıyorlardı.

Karan bu şekilde davrandığı için Tansel' e çok kızgındı. Şu an vatan haini olarak görünüyordu Tansel. Karan bir kız için bunu yapmış olmasını kaldıramıyordu.

Sesim titreyerek ' öldürülecek mi?' diye sordum. Karan saçımı okşadı.

' Tansel' i öldürmek kolay değil. Kimbilir hangi deliğe girdi. Yalnız olmadığı için endişe ediyorum. Kızla ilgili gerçek bir bilgiye sahip değiliz. Kendini böyle yaparak yaktı. Belki de ölüme gitti kıza güvenip. '

' Aşık olmuştur, olamaz mı? '

' Kızdan etkilendiği kesin ama mesele bu değil. Sana anlatmıştım. Bir bebeğin ölümüne neden olduğumuzu. Tansel bu kez masum birinin ölümüne neden olmamak için gerekirse öleceğini söyledi. Sırf masum olduğuna inandığı için her şeyi riske attı. Ya değilse...'

Ona zorlukla gülümsedim.

' Ya masumsa...'

Karan bu ihtimalin olabileceğine inanmıyordu. Tek düşündüğü Tansel di ama İlke ruhu çocuk kalmış biriydi. Sorguya alınsaydı sağ çıkamazdı. Tansel de bunu çok iyi bildiğinden gerçeği öğrenmek amacıyla kaçmayı tercih etti. Halid 'in bir numara yaptığına inanıyordu. Karan Tansel'in masum bir cana bir ke daha zarar vermemek için bu yolu seçtiğini söylese de bence Tansel İlke 'nin suçlu olmadığına da inanıyordu. Birlikte geçirdikleri süre zarfında mesleki bilgileriyle bunu ayırt edebilecek zekaya sahipti. Ayrıca İlke öpüştüklerini söylediğinde Tansel' in onu beğendiğini ve alıştığına anlamıştım.Bu yol nereye gider bilmiyorum ama umarım ikisi sağ salim başlarındaki belayı atlatırlardı...

İlke ' nin anlatımı...

Tansel eve geldiğinde aklı karmakarışıktı. Onu öyle görünce bir şeylerin kötü gittiğini hissettim. Halid ve adamların bizi bulup beni götürmesinden çok korkuyordum. Tansel'i seviyordum. Onun yanında kalbim güm güm atsada güvende ve çok mutluydum. Tansel'i ilk öptüğümde karnım ağrıdı dudaklarımda sıcak ve soğuk arası bir şey hissettim ama çok güzeldi.Beni kendine çekip sarmalaması ,kokusu her şey beni ona çekiyordu.

Doğanın ona ilk kez dokunduğunu gördüğümde öfkelendim. Derin bana bunun kıskançlık duygusu olduğunu söyledi, kızlar sevdiği birine başkası ilgi gösterirse böyle hissedermiş. Tansel 'e kimse dokunmasın sevmesin. O benim kahramanımdı. Hem beni kötü adamlardan kaçırmaya bile geldi.Onun için çok korktum, ya zarar verseler? Hepsini taşla kafasını yarardım.

Evden kaçıp tanımadığım o adamın yanına gittiğimizde silahını Tansele doğrultuğunda kalbimde acı hissettim. Halid' in bana yaptıklarından bile daha acıydı. Önüne geçmek istedim ama Tansel beni arkasına alıp eliyle kolumu tuttuğundan kıpırdayamadım. Aralarından geçen konuşmayı anlamayamasamda Tanselin üzüldüğünü hissedebiliyordum.Keşke o an bir şey yapabilseydim. Çok geçmeden Tansel yabancı adamı yaralayıp oradan uzaklaştığımızdan kalbim çok hızlı atıyordu. Bir müddet geçtikten sonra Tansele baktığım. Gerçekten de benim kahramanımdı,beni ikinci kez kötü adamların elinden kurtarıyordu. Nereye gidiyorduk bilmiyordum ama onunlayken kalbim de hiç kötü şeyler hissetmiyordum...