บทที่ 10 ความบังเอิญ

1981 Words

Pattaya City หลังจากวันที่ได้ข้อความจากคนไม่รู้จักก็ผ่านมาเป็นสัปดาห์แล้วตอนแรกนึกว่ามันจะน่ากลัวเหมือนในหนังที่มีคนคอยติดตามอะไรแบบนี้แต่พอผ่านไปสักพักไม่มีอะไรฉันเลยคิดว่าตัวเองคงกังวลเกินไป วันนี้เป็นวันหยุดฉันเลยกลับมาที่ชลบุรีแต่นึกไม่ถึงว่าย่าและแม่จะไปปฏิบัติธรรมที่วัดทำให้ที่บ้านเหลือฉันแค่คนเดียวตอนกลางวันแบบนี้รู้สึกเบื่อมากจะดูซีรีส์ก็ยังทำใจไม่ได้พึ่งดูจันทราอัสดงจบรู้สึกอยากพักตับบ้างเลยมาเที่ยวที่พัทยา ทุกวันนี้มองไปทางไหนก็เจอแต่นักท่องเที่ยวน้อยมากที่จะเจอคนไทยแต่ก็นั่นแหละตอนนี้กลายเป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยวไปแล้วสินะและค่าครองชีพยังสูงมากอีกด้วยแต่รายได้ที่คนหาเช้ากินค่ำได้รับกับสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง “ยำสามไข่ได้แล้วจ้ะ” “ขอบคุณนะคะ” ร่างบางเอื้อมมือไปรับถ้วยโฟมที่แม่ค้ายื่นให้ก่อนจะเดินหาที่นั่งถึงรอคิวนานเธอก็ยอมด้วยความที่ชอบกินอาหารเผ็ดและยำทำให้เธอชอบที่จะลองล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD