CHAPTER SEVEN

1431 Words

Matagal na nakatapos si Patrish sa pagbabanyo dahil na rin sa nakakabit na dextrose sa kabilang kamay. Inisip niya sanang magbihis subalit wala siyang damit at nahihiya siya kay Theo na magsabi lalo pa at labis na niyang naabala ang binata. Patapos na sana siya nang marinig ang katok sa pinto. Marahang lumapit siya rito upang silipin kung ano ang kailangan ng binata at tanging ulo ang nakalabas sa pinto. "Bakit?" Kaagad niyang tanong dito. "Kung gusto mo magpalit ng damit," ani ng binata, may bitbit na paper bag. Nakadama ng tuwa si Patrish dahil pakiramdam din niya ang lagkit na niya kahit malakas ang aircon ng kan'ya kwarto. Agad n'yang nilahad ang kamay upang kunin sa binata. "S-salamat T-theo Drix," nauutal niyang sagot sa binata. Nagtaka siya at nag-blush ito sa kanyang sinabi. A

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD