Im All About You

chapter 7

Chapter 7

(Maesy Chean, point of view)

......

Hindi ko alam kung bakit, pero parang iniiwasan niya talaga ako. Bakit kaya? kahit na ngayon na andito kami sa bahay nila Marie, hindi niya ako pinapansin, bakit kaya?. kaming dalawa na nga lang tao dito sa kusina nila Marie kasi iniwan niya kami, mag bibihis lang daw siya pero mukhak sinasadya niya etong iwan kaming dalwa kasi pagkaka alam niya na may gusto ako kay Ren, kahit di naman. haayy!!! Marie talaga.

"aahh!! eh! Re-.." hindi ko naituloy ang aking sasabihin, hindi kasi alam kung paano sisimula. Gusto ko lang kasi sabihun kung bakit hindi siya pumasok ng ilang linggo. Pero di ko masabi. Hay! paano ba. Wag na nga lang!

Namayani ang katahimikan sa pagitan namin ni Ren, walang nagsalita kahit isa samin, tanging kutsilyo, at pag agos lang ng tubig ang maririnig

Nag hihiwa ng mga gulay si Ren para sa lulutuing Shapsoy, at ako naman ay hinuhugasan ko ang bigas upang maisaing na. Para sa pag balik ni Marie sa kusina tanging Shapsoy nalang ang lulutuin niya.

Dumating na si Marie, pero hindi wala paring imikang nagaganap. Napansin ata ni Marie kaya siya ang bumasag sa katahimikan.

"Ren, matanung nga, bat ka pala hindi pumasok netong nakaraang araw?"

"naka Emergency lang. Family problem mga ganun." -Ren

"ganun ba?!." sagot ni Marie, pero bigla nalang niya akong tinignan at ngumiti. Samantalang so Ren nakayuko parin dahil hnd pa tapos sa paghihiwa. "eh! kayo ni Maesy?" dagdag niyang sabi!

Aahhh!! anong kami?. Tinignan ko si Marie na may pagtata.

Ngumiti lang tong si Marie at pinagpatuloy ang sinasabi. "kayo ni Maesy? kumusta naman? alam mo bang malungkot siya nung hindi ka pumasok, saka namis ka niyan, pero mukhang hindi ata kayo nag papansinan. Bakit? hindi bat mag-on na kayo?!"

Nan laki ang mga mata ko sa sinabi ni Marie! namutla ata ang pisngi ko! grabi tong si Marie.. anong binabalak niya! nahiya ako sa inasta ni Marie at pinagsasabi niya keya napa yuko ako. Ayokong humarap kay Ren. Ano ba naman tong si Marei. Bat niya kasi sinasabi na kami, eh! hindi naman, baka kung ano pa isipin ni Ren na pinagkakalat ko eto na kami. Sinabihan ko na sila na hindi kami ni Ren, ano ba namang eto si Marie.

"hi-hi-hindi ah!" pag tatanggi ko. "hi-hindi naman ka-kami Marie, dibat sinabi ko na sainyo na magkaibigan lang kaming dalwa."

"hmm- parang nagtatanong lang naman eh! malay mo iba ang sagot ni Ren sa sinabi mo. Diba Ren?" sagot naman ni Marie. "Ano ba ang meron sainyo ni Maesy? kayo ba ? o mag kaibigan lang talaga kayo?" dagdag pa ni Marie.

Tumingin sakin si Ren kaya napa iwas ako. Nahihiya ako sakanya, ano ba naman kasi etong si Marie.

"mag kaibigan lang kami ni Maesy. Kayo naman, binibigyan neyo agad nang malisya." sagot ni Ren, na ikina ngiti ko. Dahil titigilan na nila ako sa pagtatanong ng ganyan. Kasi sabi nila hindi nila ako titigilan na tanungin ng ganyan pag hindi mismo si Ren ang makausap nila o mag sabi sakanila na wala kaming relasyon talaga na magkaibigan talaga ang meron kami.

"kung magkaibigan lang kayo talaga, bat ganyan kayo ka close?. So? ano yun matagal na kayo magkaibigan? ganun? kaya ganyan kayo super duper close?." tanong ulit ni Marie. Ano ba naman tong si Marie, quez B ata to eh!.

---------------

(Ren Derik/Drigs, point of view)

.........

"kung magkaibigan lang kayo talaga, bat ganyan kayo ka close?. So? ano yun matagal na kayo magkaibigan? ganun? kaya ganyan kayo super duper close?."

tanong ni Mariee. Teka, bat parang pabor sakin tong tanong ni Marie, dito ko na din malalaman kung natatandaan na niya ako. Hahayaan ko siya na sumagot. Sana, umaasa ako na maalala niya ako.

"ah! hi-hindi. Hindi naman. Hindi naman sa matagal na matagal na." sagot ni Maesy. "ang totoo niyan,-" dogtong na sagot ni Maesy, pero huminto eto at yumuko saka humarap ulit. Halata sakanya na nahibiya siya sa nangyayari o sa mga tanong ni Marie. Sege na! sagotun mo ang tanong niya Maesy, "ang totoo niyan kasi, etong first day of school lang kami nag kakilala at naging magkaibigan."

Napahinto ako sa ginagawa ko. Ibig sabihin hindi niya talaga ako natatandaan? bakit? anong rason? bakit Maesy. Sasabihin ko na ba sayo? Magpapakilala na na ako sayo kunh sino talaga ako, sasabihin ko ba sayo kung paano tayo nag kakilala dati? para lang masabi mo na natatandan mo na ako. Pero, mahigit isang taon lang yon, mahigit isang taon lang ang lumipas nang magkakilala tayo. Imposible na hindi mo ako nakikilala, imposible na hindi mo ako natatandaan. Posible din kaya na, na aksidente ka at nagkaroon ng amnisya. Posible kaya yon.

Hindi parin ako umimik. Hahayaan ko siya na magpaliwanag. Pinag patuloy ko ang aking ginagawa.

"talaga! etong taon lang? first day of school?" gulat na sabi ni Marie. "kaya pala simula nung pasukan halos parang kayo lang ang magkaklase, pero inferness din sa magkaibigan neyo ha! parang papunta sa mag-ka-ibihan." dugtong na sabi ni Marie. "teka!" sabi pa niya! may pagkadaldal din etong si Marie, pero ok narin yan, pabor naman sakin ang bawat tanong niya, matagal ko narin kasi gusto itanung sakanya ang mga yan, kaso ewan, hindi ko matanong tanong sakanya. Kaya hahayaan ko na magdaldal na magdaldal, magtanong ng magtanong etong si Marie, pabor naman sakin.

"Teka! matanong lang Maesy, ganyan ka ba din sa iba mong kaibigan na lalaki?" tanong ulit ni Marie. aba! good job! Marie!

"hi-hindi" nahihiyang sagot ni Maesy.

"talaga?! so? parang espesyal si Ren kung ganun?!" tanong ulit ni Marie.

"hindi sa ganun, ka-kasi, ang to-totoo niyan, kayo palang ang mga kaibigan ko. At si Ren ang una kung nahing kaibigan." sagot ni Maesy. Napatigil ulit ako sa ginagawa ko. Anong? anong ibig niyang sabihin? teka? ako? kami? kami ang mga una na niyang naging kaibigan? teka! anong nangyari sa mga dati niyang mga kaibigan, yung rest house na sinasabi niya dati, hindi bat sakanila yun na magkakaibigan? teka?! anong nangyayari? may dapat paba akomh malaman?. Magsasalita sana ako, kaso naunahan ako ni Marie.

"talaga?! wow! naman kung ganon. Seguro may trust issue ka dati. Pero hayaan mo na kung ano yun, masyado na yung private! pero dahil sa nalaman ko na kami ang una mong mga kaibigan,.i huhug kit!." sabi ni Marie at lumapit siya kay Marie at niyakap. "wag kang mag alala, hindi ko o namin babaliin ang tiwalang binigay mo samin. Lalo na ako, hinding hindi ko hahayaan na mawala ang tiwala mo.sakin." dagdag na sabi ni Marie. Kumalas eto sa oag kakayakap at hinarap siya, at dinuro niya eto at pimag sabihan, "pero! wag ka masyado magtitiwala ha! dapat marunong ka kumilatis ng tao lalo nat sa gusto mong maging kaibigan, wag mo tignan sa panglabas na hitsura, dapat yung may topak! kasi mas magandang kaibigan yung may topak kesa banal banalan!" sabay kindat neto, at niyakap ulit.

"salamat Marie ha?! salamat at naging kaibigan ko kayo." sabi naman ni Maesy na nakayap parin sila.

Ewnan ko, pero bat bigla nalang ako nalungkot sa nalaman ko. "hmm! hmm! masyadong PDA?" basag ko sa naganap sa katahimikan sandali. At bigla nila ako tinignan na dalawa at kumalas sa isat isa.

"eto naman! masyadong seloso!" sabat ni Marie! teka?! seloso? ako? saan?. ako nag seselos kanino naman? sakanya? ang weird! bigla ako namutla sa sinabi ni Marie. Ewan! bat ko ba kasi kasi.nasabi yun? t***e naman.

"oh! siya, maiwan ko muna kayo dito aayusin ko muna ang lamesa sa labas para makakain na tayo. Hoy! Mr. Oreinza, the first friend of my friendship, mag usap kayo! tampuhang kaibigan lang yan! ask a friend, inaalala kalang niya. you know?!" sabi ulit ni Marie, saka na siya tumalikod at mag tingo sa labas. Yeah! sa labas kami kakain kasi nga madami kami.

Naiwan kami ni Maesy dito sa kusina. Sakto din na tapos na ako sa ginagawa ko. Paano ba? paano ba to? mukhang hindi ko na ata itutuloy ang pag iwas ko sakanya, sapat na seguro ang nalaman ko. Hindi niya ako talaga maalala o natatandaan lang. Ngayon? ang misyon ko ay ang malaman ang nangyari sakanya. Totoo kaya na may kinalaman eto sa trust issue? may nanagyari ba? kaya nawalan din siya nag mga kaibigan. Ano kaya iyon?.

"ah! hmm-! Maesy." sab ko. Basag ko sa biglaang katahimikan. Nabigla siya at napatingin siya sakin, hindi noya ata aasahan na papansinin ko siya o kakakausapin. Pag kalinhin niya, nag peace sign ako sa aking kamay, na bigla niyang ikinangiti. Kaya naoa ngito narin ako.

"salamt din pala Ren, ikaw kaai nagturo sakin na lumabas sa madilim kung mundo." sabi nia agad.

"wala yon. So? totoo nga mga pinagsasabi mo kanina?" tanong ko.

"oo. Totoo yun lahat nangyon, " sagot niya sabay lapit samay lamesa na kinaroroonan ko din, hinila niya ang upuan at umupo eto. Katapat ko na eto.

"bakit? bakit pala? pwede ko bang malaman kung bakit? wag mo sana mamasamain. Ah?! maynangyari ba sayo dati? mukahang Trust issue nga sabi ni Marie." tanong ko.

"hindi naman sa Trust issue. ahmm! medyo seguro parang ganun na din. nag simula kasi eto nung bata ako. Nasa walong taong gulang ako nun nang may mangyarinh hindi maganda sakin, sa pamilya ko. Kaya simula nun, bahay lang ako. Hindi na din ako lumalabas o nakikipag kaibigan sa iba. Kahit sa mga kaklase ko dati hindi ko nagawang makipag kaibigan. Sixteen na ako ngayon, walong taon nadin ang lumipas simula ng trahidyang iyon." pag kwekwento niya.

Teka! hindi ! bat parang may mali. Ay! hindi! may mali talaga sa kwento niya. Alam ko ang tungkol sa nangyari nung bata siya. Mali talaga ng kwento niya, sapagkat pagkatapos ng aksedenting iyon, salungat ang sinasabi niya. Dahil napaka rami netong kaibigan. Pati mga kaklase niya dati naging kaibigan niya eto. Sila Ejay, Ryan, Raymond, si Francis, si Jessica, si Sharlot, Athena, Glayzel, at si Veronica, pati pala si Iyves, asaan na sila. Bat hindi mo na sila kaibigan. Anong nangyari.

"yun na ang simula ng pagbabago ng buhay ko. Dun nadin nabalot nag dilim ang mundo ko." pag papatuloy niyang kwento."maari bang wag nalang natin pag usapan? pwede bang saka ko nalang ikwento sayo?" tanong niya.

Ngumiti ako ng pilit sakanya at sinabing, "oo naman. No pleasure! kung kaya mo ng i open saka nalang. Naiintindihan ko.Mukhang masyadong seryoso."

Maesy. Ang dami kong tanong, pero bakit hindi ko matanung, Seguro, sa mga kaibigan nalang niya dati ako magtatanung. Tama! sa mga dati niyang mga kaibigan nalang ako mag tatanong. Bibisita ako sa fram. Alam ko dun ko sila matatagpuan.

"salamt Ren, salamat sa pag iintindi." sabi niya.

Malalaman ko rin ang dahilan Maesy. Kahit hindi mo sabihin, malalaman ko rin. Seguro may dahilan ka. Seguro may iniiwasan ka. Kaya seguro nag kakaganyan ka. Aalamin ko yan Maesy.