SOLD TO HIM (COMPLETED)

CHAPTER 14

BIGLA akong napahawak sa sentido ko nang maalimpungatan ako. Sobrang sakit ng ulo ko na parang mabibiyak iyon. Napadaing pa ako nang pagkakilos ko sa kama ko ay mas lalo akong nakadama ng kirot sa ulo ko. I slowly opened my eyes. I also took a deep breath and released it into the air. When I finally opened my eyes, I was suddenly surprised to see that the room I was in seemed unfamiliar to my eyes! Mayamaya ay nagsalubong ang mga kilay ko at nag-umpisa akong ilibot ang paningin ko sa buong silid.

“My God!” ang tanging nausal ko nang makumpirma kong hindi ko nga silid ang kinaroroonan ko ngayon. I’m not in my room right now.

Bigla akong kinabahan kasabay niyon ang pag-alala ko sa mga nangyari kagabi.

Oh, no!

I was in Judas’ bar last night. Kasama ko sina Jule at Natalija. Nagpa-party kami then... Nang magpunta ako sa banyo para sana umihi, may dalawang lalaki ang humarang sa akin. Nabastos ako, pero may lalaki namang tumulong sa akin. And after that... I don’t remember what happened next.

Napatutop ako sa bibig ko. “Damn. What happened to me after that?” Tanong ko sa sarili at pagkuwa’y bigla kong naiangat ang makapal na kumot na nasa ibabaw ko. At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko kasabay niyon ang pagbalikwas ko nang bangon nang makita kong hindi ko na suot ang damit ko kagabi, and I’m wearing white button-down shirt. “Holy s**t!” malutong na napamura ako. Nang tanggalin ko ang kumot pati sa may paa ko, nakita kong hindi ko na rin suot ang short ko, and I’m only wearing black boxer short.

Mas lalong kumirot ang sentido ko!

Later, I suddenly raised my face when the door of the room opened. My eyes widened again.

“Morgon?” I uttered when I saw him.

“You’re awake!” he said seriously when he glanced at me.

Unti-unting nangunot ulit ang noo ko. “You?” tanong ko. “Ikaw ’yong... ’Yong lalaki kagabi na—”

“Yeah,” sagot niya kaya naputol ang pagsasalita ko.

I firmly closed my eyes for a moment and took a deep breath, then released it into the air again. When I open my eyes again, I fixed a sharp gaze on him.

He was the one who helped me last night? I didn’t see his face before I lost consciousness, so it didn’t really occur to me he was the one who saved me.

“What did you do to me, Morgon?” tanong ko sa kaniya.

“What do you mean?” balik na tanong niya.

“This! What did you do to me? Why am I wearing your shirt and your boxers? Did you do something—”

“Calm down, Miss Fuentes."

“Calm down?” hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya. “In my situation right now... You want me to calm down, Morgon?” naiinis na tanong ko pa. Hindi ko na naman napigilan ang mainis sa kaniya nang husto.

Ugh! I really hate this man. Nang bago siya umalis para ihatid ang girlfriend niya papunta sa Nigeria, labis na inis ang ibinigay niya sa akin dahil sa paghalik niya sa akin nang gabing iyon. Then now... I woke up on top of his bed while I was wearing his clothes and then he would tell me to calm down? Walang-hiya talaga ang lalaking ito!

“I lost consciousness last night, Morgon. And you brought me here in your...” I looked around the room again. And only then did I remember the place. It was Morgon’s condo. Kung saan naging condo ko rin noong mga panahong okay pa kaming dalawa. Damn. Biglang nag-flash back sa isipan ko ang mga masasayang alaala naming dalawa sa kuwartong ito. “Your condo.” I’m not sure if those words really came out of my mouth and he heard them. All I know is, I suddenly felt the heat in the corner of my eyes. But I quickly bit the back of my cheek before he could see my tears. “Bakit mo ako dinala rito?” tanong ko sa kaniya ulit mayamaya.

“I don’t know any place to take you last night. I can’t take you to your house because I’m sure your daddy and I will fight again. This is the only available place to bring you. You should be thankful because I helped you from those morons.”

Well, kung sabagay... He has a point. Hindi niya ako puwedeng ihatid sa bahay kagabi dahil magagalit ang daddy ko kapag malaman nito na magkasama kami ni Morgon. And I should be thankful because he helped me.

Oh, hell no! I still hate him.

“I don’t care if you helped me, Morgon. What I’m asking and I want to know... What did you do to me last night and why am I not wearing my clothes anymore?” galit na tanong ko ulit sa kaniya.

Bumuntong-hininga naman siya saka siya naglakad papunta sa closet niya. Sinundan ko siya ng tingin. Kumuha siya roon ng damit niya.

“I did nothing to you, Miss Fuentes! I just undressed you to change into clean and more comfortable clothes. That’s all. So you don’t have to be angry with me.”

Nanlaki ang mga mata ko at napasinghap ako. “W-What? Damn you, Morgon! You saw my body.” Biglang sumabog ang inis ko sa kaniya.

Napakawalang-hiya niya talaga!

Pumihit naman siya paharap sa akin. “And so?”

Buwesit siya!

“I hate you!”

“I just dressed you last night, but I did nothing to you,” he said. “Are you ashamed now that I saw your naked body last night?” kunot ang noo na tanong niya. Pero bigla rin naman siyang ngumisi sa akin. “Come on, Shiloh. We both know that I’ve tasted your whole body before.”

Bigla kong naramdaman ang pag-iinit ng buong mukha ko dahil sa mga sinabi niya. Buwesit talaga siya! Gusto ko siyang kastiguhin ngayon.

“If I saw your nakedness last night, that’s not new to me, Shiloh. I have touched and tasted every inch of your body before. So there’s no problem with it. What else are you acting on now? While I know that another man also tasted you in Londo, right?”

Bigla akong nakadama ng kirot sa puso ko dahil sa mga sinabi niya. Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Habang nakatitig ako sa kaniya, biglang nanlabo ang mga mata ko at tumulo iyon sa mga pisngi ko.

Mababang babae lang ang tingin niya sa akin? Oh, well, sino ba naman ang titingin sa akin ng malinis ako kung alam niya ang nakaraan ko? He’s not my first. It was Zakh. Nang makuha ako ni Morgon, I was not a virgin anymore. Pero hindi niya ako puwedeng pagsalita ngayon na para bang pokpok ang pinasok kong trabaho sa London. Na kahit sinong lalaki na lang ang gumamit sa akin doon. God knows how much I love him kaya hindi ako pumasok sa isang relasyon pagkatapos ng breakup namin. Tapos ngayon... Sasabihin niya ’yon sa akin?

Hearing those f*****g words from the man I love... That’s too painful. Parang biglang ibinagsak sa akin ang buong langit. Damn.

Mabilis akong nag-iwas ng tingin sa kaniya at pinunasan ang mga luha ko sa pisngi. Damang-dama ko ang kirot sa puso ko.

Damn it.

Kahit ramdam ko pa rin ang kirot sa sentido ko, hindi ko na iyon pinansin. Kumilos ako sa puwesto ko para bumangon. Oh, I don’t f*****g care about my hangover. Mas masakit ang puso ko ngayon dahil sa mga sinabi niya.

“Miss Fuentes—”

“Do not touch me, Morgon.” Mariing saad ko nang hahawakan niya sana ako. Sunod-sunod pa rin ang pagpatak ng mga luha ko nang tingnan ko siya. Napailing pa ako. I wanted to ask him if he really thought of me that way now... But I didn’t because I might be hurt even more by his answer to me. I looked away from him again. At nang mahagip ng mga mata ko ang mga damit ko na nasa ibabaw ng single couch niya, kinuha ko iyon at pinilit kong maglakad papunta sa banyo at doon ako nagbihis. Ayaw pa rin tumigil ng mga luha ko habang isinusuot ko ang panty at bra ko. Hanggang sa matapos na lang ako magbihis.

I took a deep breath and firmly released it into the air as I held my palms over my head. I strongly stroked my hair to the nape of my neck and I sighed again. At nang magmulat ako ulit, nakita ko ang repleksyon ko sa salamin. Dahan-dahan akong naglakad palapit doon habang kitang-kita ko ang lungkot at sakit sa mga mata ko ngayon.

God! When will the pain in my heart end? Are the three years of my sacrifice still not enough to not be with the man I love? Why... As time goes on, my heart feels more and more painful? When will it end?

I cried silently in the bathroom. I don’t know how many minutes I stayed there. When I calmed down, I fixed myself. When I looked in the mirror again, I could clearly see the redness and swelling of my eyes. Hindi ko na iyon pinansin.

Later, I looked around the bathroom. I remembered something here.

Mabilis kong ipinilig ang aking ulo upang iwaglit iyon at pagkatapos ay lumabas na ako roon. Nakita ko naman si Morgon na nakatayo sa tapat ng pinto. Mukhang hinihintay niya ang paglabas ko. Nang magtama ang mga mata namin... Hindi ko alam kung tama ba ang nakita ko roong pag-aalala para sa akin. Or maybe... Guni-guni ko lamang iyon.

Mabilis akong nag-iwas ng tingin sa kaniya saka humakbang na palabas ng kaniyang kwarto. Hindi na ako nag-abalang magpaalam sa kaniya. Ayoko naman kasi siyang makausap. Tuloy-tuloy lamang ang lakad ko hanggang sa makalabas ako ng condo niya.

Habang nasa hallway na ako, roon ko ulit naramdaman ang pag-iinit ng mga mata ko.

“f**k! Please stop!” saway ko sa mga luha kong sunod-sunod na namang pumatak. “I hate you Morgon Montalban.” Galit na saad ko bago pa ako tuluyang makalapit sa kinaroroonan ng elevator. Kaagad akong sumakay roon nang bumukas iyon.