Julian's POV
Dumiretso ako sa penthouse pagkatapos naming makapag-usap ng sarilinan ni Mang Delfin. Naglabas agad ako ng alak at nagsalin sa isang wine glass. Naglakad ako at tumayo sa harapan ng napakalaking glass wall at pinagmasdan ko ang kagandahan ng buong Manila.
Nasa pinaka ituktok ng building ang penthouse ko kaya mula dito ay kitang-kita ko ang kabuan at kagandahan ng Manila. Nakita ko na tumutunog ang aking phone at si Lucio ang tumatawag sa akin.
"Nasaan ka? Nakita kong humaharurot ang sasakyan mo kanina," ani niya.
"My penthouse," sagot ko.
"On my way," he said at namatay na lang kusa ang tawag niya. Hindi na niya ako hinayaang sumagot, marahil ay alam niyang tatanggihan ko ang pagpunta niya dito. Gusto ko sanang mapag-isa pero kung minsan, mainam na rin na may nakakausa
