หยดน้ำที่หยาดรินไม่ขาดสายทำชุดคลุมแนบไปกับลำตัว ถังไห่เฉิงจึงเอื้อมมือกระชับสายรัดเอวให้แน่นขึ้นอย่างระแวง กวาดสายตาคมปลาบมองรอบทิศ แผ่กลิ่นอายสังหารเข้มข้น จนข่มขวัญลี่เซียนได้สำเร็จ
หญิงสาวถึงกับหายใจเฮือก สะกดลมปราณได้ยากเย็น หัวใจเต้นแรงแทบทะลุอก
เทพสงครามอย่างอ๋องทมิฬย่อมมีปฏิกิริยาฉับไวเหนือชั้น ถังไห่เฉิงจับการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายได้ทันที
ร่างแกร่งพุ่งปราดไปยังทิศทางนั้น จับกระชากร่างนุ่มออกมาจากหลังฉากกั้น บีบไหล่กลมมนอย่างไม่มีออมแรง
“อ๊ะ!”
ลี่เซียนทำได้แค่อุทานเสียงหวาน นางหลบไม่ทันอีกแล้ว
ถังไห่เฉิงยังคงแผ่ซ่านปราณอันตราย ร่างใหญ่เคลื่อนประชิดร่างเล็กอย่างดุดัน ผลักนางกระแทกผนังเสียงดังพลั่ก
“อ่ะ!”
หญิงสาวหลุดเสียงโอดครวญ เจ็บแปลบไปทั้งร่าง
ฝ่ามือหยาบกระด้างเลื่อนจากไหล่บางขึ้นมา ใช้เรียวนิ้วที่ไม่ต่างจากกรงเล็บเหยี่ยวบีบลำคอระหงไม่มีปราณี
ใบหน้าคมคายก้ม
