น้ำเสียงยอกย้อนเหมือนน้ำมันราดลงบนกองไฟ สาวผิวสีโกรธควันออกหู หากไม่กำจัดเธอจะไม่มีวันได้เขาไปครอง ไม่ว่ามันผู้ใดมาขวางทางเป็นศัตรูหัวใจแล้วล่ะก็ จะเขี่ยมันให้กระเด็นในทันที
“เกรซจับตัวมันไว้หน่อย เราจะแก้ผ้านังนี่ดูสิว่ามันจะหน้าทนไปอีกนานแค่ไหนกัน!”
“จะเอาจริงเหรอมาริต้า เรากลัวพี่ไซน์จะว่า”เสียงอ้อมแอ่มถามเพื่อน ท่าทางกล้าๆ กลัวๆ
“เร็วๆ เข้าสิ อย่ามัวชักช้าไซน์ยังไม่กลับมาหรอก”
ได้ยินเสียงเร่งจึงรีบทำตามคำสั่งเพื่อน ร่างบางถูกท่อนแขนอีกฝ่ายรัดไว้แน่น มาริต้ายิ้มเหี้ยมออกมามือเอื้อมถึงกระดุมเสื้อเชิ้ตที่เธอสวมใส่อยู่
“อย่านะ ปล่อยฉันนะ!”ทั้งกรีดร้อง ดิ้นรน แต่เพราะข้อเท้าเจ็บเลยทำให้ไม่มีแรงพอจะสู้สองสาวต่างชาติ ร่างใหญ่ขนาดนี้ได้
แควก!
มาริต้าไม่ได้ปลดกระดุมแต่เจ้าหล่อนกระชากเสื้อจนขาดเป็นทางยาว เนินเนื้อขาวผ่องมีผ้าสีน้ำตาลที่นิยมใช้พันข้อเท้าโอบรอบเนินทรวงอยู่
“ผู้หญิงจริงๆ ด
