ปัง! ปัง!
เขาทุบประตูเสียงดังสนั่นใบหน้าคมเข้มเริ่มแดงก่ำไปด้วยความโกรธ วันนี้เขาเห็นเธอลอยหน้าลอยตาให้กับหนุ่มตระกูลอัลเล็นโซ่ เห็นแล้วอยากจะจัดการลากขึ้นเตียงเสียให้เข็ด กล้าดียังไงทำดีกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าเขา
“ฉันบอกให้เปิดประตูพีรยา!”
ไม่มีเสียงใดตอบรับมาจากคนด้านใน รณวิทย์ยืนขบกรามแน่นคนอย่างเขาไม่มีวันยอมแพ้อะไรง่าย ร่างสูงถอยห่างเดินหุนหันออกไปในทันที
เสียงฝีเท้าห่างหายออกไปคนด้านในถอนใจออกมาด้วยความโล่งอก อย่างน้อยคืนนี้เธอคงรอดปลอดภัยหากไม่เปิดประตูเขาไม่มีวันเข้ามาทำร้ายเธอได้ ร่างบางลุกยืนหยิบชุดคลุมเดินเข้าห้องน้ำด้วยความสบายใจ น้ำอุ่นทำให้เธอรู้สึกสดชื่นสบายตัวขึ้นมากเลยทีเดียว
พักใหญ่เธอถึงหยิบเสื้อคลุมสวมใส่เดินออกมาจากห้องน้ำยืนมองตนเองหน้ากระจก ใบหน้าเรียวสวยบัดนี้มีหยดน้ำเกาะพราว แม้กระทั่งตามเนื้อนวลมือบางเอื้อมหยิบผ้าขนหนูซับหน้าตน จนกระทั่งเงาในกระจกทำเอาเธออ้าป
