NAPASIGAW ako dahil biglang tumayo si Shun at binuhat niya ako na walang pasabi.
"Why, sweetie?" tanong ni Shun na may kasamang pilyong ngiti.
"Nothing." Sabay kapit ko sa kaniyang leeg.
Tulad nang sinabi ni Chang gagayahin ko lang ang bawat gagawin ni Shun sa akin. He looked into my eyes, so I looked into his eyes too. Sa madaling salita nagtitigan kami sa isa't isa.
"You're so beautiful, sweetie," he said, as he walked towards the bed.
"I know," Nakangiti ako habang hindi pa rin inaalis ang aking tingin sa kanyang mga mata. "Hindi puwedeng maisip ni Shun na inosente ako, kailangang ma-feel niya na magaling rin ako na tulad niya," bulong ko sa aking sarili.
He carefully lowered me onto the bed. "I love you, sweetie," he whispered.
"I love you too, Shun," tugon ko at dahan-dahang
