AUSTRALIAN'S OBSESSION Series #2 : MIDNIGHT LADY

"REALLY, BHEST?" masaya kong sagot sa phone. "Yes! Kaya maghanda ka na, bhest," boses ni Chang sa kabilang linya. "Pero paano ang boutique?" pag-alala ko. "Bhest, isang Linggo ka lang naman dito. Para naman makapag-relax ka. Puro ka na lang subsob sa trabaho," tugon ni Chang. "Alam mo naman kasi na kailangan kong kumayod, bhest. Lalo na ngayong may sakit si erpat. "Naintindihan kita, bhest. Nandiyan naman ang mga tauhan natin. Kaya iwanan mo muna sa kanila." "Okay, bhest. Thank you talaga!" sabi ko at bahagyang napangiti. Hanggang sa natapos ang aming pag-uusap. Hindi ako makapaniwala sa surprise ng aking best friend na pinapapunta niya ako sa Australia. "This is the big opportunity for me," I whispered. ALMOST ONE YEAR na rin akong namamahala sa boutiques as a president. Iyan ang paniniwala ng karamihian, dahil 'yan ang bilin ni Chang sa akin. But the truth is I am just a vice-president in this boutiques. As of now, we have five branches all over the Philippines. Now, we have planned for another branches and it will be built in Australia. As of now ay wala na akong ibang inaatupag kung 'di ang pagtatrabaho araw-araw. For the sake of my family, sapagkat mula noong na-stroke ang aking ama ay ako na ang nagiging breadwinner. May dalawang kapatid pa akong nag-aaral at parehong nasa kolehiyo sila. Ang babae ay teacher at ang lalaki naman ay nursing. Ang ina ko naman ay isang hamak na housewife lang. Buti na lang nakalipat ako sa boutique ng aking bhest. Dahil malaki ang naitulong nito sa aking pamilya. Dahil sa sobra kong pagkakayod-kalabaw kaya medyo tagilid pa ang buhay pag-ibig ko. =AUSTRALIA= SHUN RUTHLEE'S POV "Uhmmm... . Uhmmm..." he moaned. "Please, baby... come closer and kissed me," he said. "Ohhhh... baby. You dance well," Shun said. Shun's prick was so hard, as he watched a Filipina woman dancing in front of him. The only thing she was wearing was a black nighties up to her thighs and a pair of bikinis. "Ohhh… ahhhh... s**t!" he growled, when the Filipina woman sucked his prick. "Uhhh… baby. I Love it!" Shun spoke to himself, with his eyes closed. "Oh! What a f**k!" And he sat on the bed. "I dreamed again," he whispered. Shun stood up and wiped his sweat. "You're the nightmares of my life, Havana. How can I erase you in my mind?" he said. To get rid of the heat in Shun's body he decided to soak it inside the tub. SINCE I met Havanna, she has not been erased from my mind. We only met once on the day of KC's baptism, but that incident leaves a big impact on me. Sometimes I greet her with Keach. But he did not send Havanna. Only her best friend Chang told her. I feels bad every time I thinks of Havanna. Because I am always obsessed every time I dream of her. I don't know yet if I love her. As far as I know, money is the only equivalent of the women I want to taste. HAVANNA'S' POV "Magbakasyon pala ako sa Australia, Ma," sabi ko sa aking ina. "Ano?! Eh, gaano ka ba katagal doon?" pag-alalang tanong ng aking ina. "Isang linggo lang naman. Si Chang at Keach ang gumastos para sa aking ticket, Mama. Sayang naman kung tanggihan ko ito, baka doon ko na rin mahanap ang magiging right man ko." pagbibiro ko sa aking ina. "Ay! Sana nga, para makapag-asawa ka na tulad ng best friend mo," tugon naman niya. "Asus! As I know ayaw pa ninyo na mag-aasawa ako!" nakangiti kong pagbibiro. "Anak, kung gusto mo na talaga ay hindi ka namin hahadlangan," turan ni Mama. Ang aking ama ay nakikinig lang sa pag-uusap namin. Dahil hindi na ito nakakapagsalita after siya na-stroke. "Saka na lang ako mag-asawa kapag nakapagtapos na ang dalawa kong kapatid, para sila naman ang umaalalay sa inyo ni Papa," tugon ko. "Salamat sa iyo, anak. Sobra-sobra na ang sakripisyo mo sa ating pamilya. Kahit sariling mong kaligayahan at nakalimutan mo na. "Mama, kayo ang totoo kong kaligayahan, sa inyo ako humugot ng lakas." Dahan-dahang umangat ang kamay ng aking ama, na parang gusto niyang humawak sa aking kamay. At maya-maya pa ay pumatak ang butil ng kaniyang luha. "Naku! Huwag ka nang umiyak, Pa. Nakakasama iyan sa iyon." At dali-dali namang pinunasan ng aking ina ang luha na nasa pisngi ng aking ama. SUMAPIT ang araw ng aking pag-alis at excited na habang nasa airport na ako for check-in. "Sa wakas makakaapak na ako sa Australia!" I whispered and had a smiled. "Oh—God! Ganito pala ang feeling kapag nakasakay ng eroplano?" kinabahan kong bulong, nang makalipad na sa himpapawid ang eroplanong aking sinasakyan. Nakaramdam ako ng pagkabingi at para akong masusuka. This was the first time I boarded a plane, so I was still a bit ignorant. HANGGANG sa nag-landing na ang eroplano na aking sinasakyan at nakalabas na ako. "Bhest!" sigaw ni Chang, at nagpalingon-lingon ako. "Here!" sigaw niya at nasa gilid silang bahagi. "Hello, bhest…" masaya kong sigaw nang makita ko si Chang na panay kaway. At kasama rin ang kaniyang napakaguwapong asawa, na karga ang magdadalawang taon na anak. "Oh… bhest! I miss you so much!" sabi ni Chang na mahigpit ang pagkayakap sa akin. "I miss you too, bhest!" tugon ko naman na halos mapaluha sa sobrang siya. "Kumusta ka Havana?" tanong ni Keach at shock ako dahil nagtatagalog na siya. "I'm good, Keach. How about you?" balik tanong ko sa kaniya. "We are both good!" he answered. "Hello, baby KC. Come to, Mommy Havanna," sabi ko sabay kuha sa aking inaanak. "Let's go!" said Keach. Hanggang sa dumating kami sa kanilang bahay at dahil oras na nang hapunan ang aking pagdating ay dali-daling inayos ni bhest ang lamesa at tumulong naman ako. "Ikaw naman, bhest. Nag-abala ka pa!" sabi ko, dahil naghanda pala ito ng mga pagkain. "Okay lang ito, bhest. Paminsan-minsan lang naman," aniya, at nakangiti siya habang inaayos namin ang hapag-kainan