Episode 4: Havanna Is Angry With Shun
1101 Words
“Oh, Havana! Why aren't you going to remove my dream?” I whispered and I will not sleep back again.
HAVANNA'S POV
Bigla akong nagising sa kalagitnaan nang gabi at laman ng aking isip ay si Shun. "Bakit bigla ko siyang naalala sa ganitong oras? Please, Shun! Patulugin mo naman ako!" Wika ko sa aking sarili at nilagay ko pa ang aking palad sa aking mukha dahil naiinis ako.
Kinabukasan nang hapon ay dumating si Shun sa bahay at nagkataon namang nasa labas kami ni bhest. Dahil nilalaro namin si KC.
"Bhest, tingin ko sobrang tinamaan sa iyo si Shun." wika ni Chang.
"Huh! Bakit mo naman nasabi iyan, bhest?" pagtataka kong tanong.
"Paano naman kasi, halos araw-araw ay nandito siya!"
"Hi!" Shun said like a mushroom that suddenly appeared behind us.
"Hi, Shun! Please sit down!" alok ni bhest.
“How are you?” I asked as he looked at me.
“I'm good. Thanks!” he said.
“Hmmm… Ava, you want to stroll after eating?” he suggested to me.
Hindi ako nakasagot agad dahil nabigla ako at sabay tingin sa aking bhest.
"Sige na bhest, sumama ka na para naman makapasyal ka sa ibang lugar," pagsang-ayon ng aking bhest.
“Chang, no problem with you?” he asked.
“Yeah! It's okay with me,” she responded.
“Thank you, bhest” I said.
"You're welcome, bhest!"
“Shun, I had to change clothes first.” I said.
“It's okay, take your time,” he acknowledged.
I finished getting dressed, until I was able to get out of the room and soon we were leaving.
“Ava, what do you want, take a walk first or go straight to my house?” he formally asked me, and we were in his car.
“Maybe it's good if we take a walk first,” I replied.
"All right!"
Dinala ako ni Shun sa malaking mall at nag-ikot-ikot kami. Pagkatapos ay lumabas kami at namasyal sa kung saan-saan.
“You want to see my house?” he asked me while we were walking on the street.
“Is your house just nearby?”
“It's not far.”
Sumama ako kay Shun, dahil malaki ang tiwala ko sa kaniya. Hanggang sa makarating kami sa bahay niya na sobrang laki.
"Come inside!" Shun offered to me when we got out of the car, at the same time he held my one hand.
"Grabe! Ang ganda naman ng bahay ni Shun. Ilang babae na kaya ang nadala niya dito?" bulong ko sa aking sarili.
"Are you alone here?" I asked.
“Yes! But here, they have a housekeeper come to clean every day.”
“I see.”
“Come upstairs!” he invited me and I obeyed.
"This is my room," he said, and at once opened the door. Shun brought me inside and I felt nervous
“Did you like it?” he asked me.
“Yes! Looked stunning.”
Suddenly, he came to me closer and his held on my shoulder. Napaigtad ako sa pagkabigla.
“You scared with me?” he whispered and smiled slightly.
“No!” I replied in a slow voice.
“Why your body is shaking?”
“Shaking? I can't see.” I lied.
At maya-maya pa ay iniharap ako ni Shun at walang pasabi na inangkin ang aking labi. Hindi ako tumutugon at bahagya akong nagpupumiglas dahil hindi ko nagustuhan ang pagiging agresibo niya.
“Shun, is not like that. But—” I didn’t finish what I was about to say because he reclaimed my lip. I was angry because he didn’t respect me, and suddenly, my blood heated at what he was doing.
Biglang tumunog ang pisngi niya matapos dumapo ang aking palad at sinundan ko ito ng isang malakas na tadyak sa harapan niya.
“Oh my God! Damn — My Prick!” Shun moaned, and it rolled on the floor, writhing in excruciating pain. After I kicked his d**k.
"I'm sorry!" I said.
“Why are you doing this to me, Havana?” Shun asked with that hurtle voice.
“Because you didn't respect me! I am not like other women that you met here, Shun!" I replied.
Nagmadali akong tumakbo palabas ng bahay, luhaan ang aking mga mata habang binabaybay ko ang kahabaan ng daan at naghanap ako ng masasakyan. Buti na lang ay may natanaw akong paparating na taxi at agad ko itong pinara. At mabuti na lamang ay agad itong huminto.
"Your location, ma'am?" the driver asked.
"Oh my God!" Napabulalas ako, dahil hindi ko alam ang address ng bahay ni bhest. "Wait for a minute, sir." At dali-dali kong tinawagan si Chang.
"Bakit kaya napatawag ito?" tanong ni Chang sa sarili at bahagya siyang nag-aalala sa akin.
"Hello!" boses ko.
"Bhest, napatawag ka?" pag-alala na tanong ni Chang.
"Saka ko na lang ipaliwanag, bhest. Kailangan ko ang address diyan. I'm on the way nag-taxi ako," malumanay kong sabi.
"What!?! Okay! Okay!" Gulat niyang tugon at agad ibinigay sa driver ang location.
Nang maibaba ko ang tawag ay bigla akong nakaramdam ng pagkalungkot. Hindi ko alam kung bakit, basta isa lang ang alam ko, disappointed ako kay Shun.
Hanggang sa makarating kami sa bahay nina Chang ay agad ko siyang binayaran. At pagkatapos ay patakbo kong tinungo ang bahay. Maagap namang binuksan ni bhest ang pinto.
"Bhest, what happened?" puno sa pag-alala niyang tanong.
"Bhest, kailangan ko nang umuwi ng Pilipinas." At tuloy-tuloy ako sa kuwarto para mag-impake.
"Huh?! Pero bakit biglaan bhest?" Pagtataka pa rin no bhest Chang. "May ginawa ba na hindi maganda si Shun sa 'yo?" dagdag na tanong niya.
"Wala naman, bhest. Disappointed lang ako sa kaniya. I hate him!" prangkahan kong sabi.
"Ano ba ang ginawa niya sa 'yo, bhest?" At biglang nagseryoso ang mukha niya.
"Siya na lang ang tanungin n'yo, bhest. Basta! I want to go home right now."
"Sige bhest. Ihahatid kita," malungkot na saad ni Chang.
Nang matapos akong makapagligpit ng mga gamit ay agad na kaming umalis. Kasama namin ang bata. Dahil walang makakapantay sa kaniya at si bhest ang nagmamaneho ng kotse.
"Bhest, Ikaw na lang ang magsabi kay Keach na umuwi na ako."
"Sige bhest, at ipatawag ko rin si Shun. Para makausap namin siya."
Hanggang sa nakababa na kami sa airport at pina-rebooking ko ang aking ticket.
"Pasensiya ka na bhest, gusto ko pa sanang mag-stay dito. Pero mas mainam na 'yong ako na lang ang iiwas." malungkot kong pahayag.
"It's okay bhest, I understand. If ever na gusto mong magbakasyon dito sabihin mo lang agad."
"Sure, bhest."
- Writer
