“เอาล่ะครับ เรากลับบ้านกันนะ” ชายหนุ่มบอกออกไปน้ำเสียงอบอุ่น หลังจากนี้ก็เหลือเพียงต้องปรับความเข้าใจเข้าหากันให้ได้มากที่สุด
“ค่ะ” ชายหนุ่มเก็บของสำคัญของหญิงสาววึ่งมีอยู่ไม่กี่ชิ้นลงกระเป๋า จากนั้นก็จับจูงมือพาเธอเดินมายังรถยนต์คันหรูที่มีลูกน้องเขารออยู่ก่อนแล้ว
“ทำใจให้สบายๆนะครับ แม่ของพี่ความจริงแล้วท่านเป็นคนใจดีแล้วก็ติดตลกด้วย” มารดาของเขาเป็นคนมีอารมณ์ขัน ใครอยู่ด้วยแล้วก็มักจะสบายใจ
“ค่ะ ที่รักอยากไปขอโทษท่าน” เธออยากไปกราบขอโทษท่านสักครั้ง
ด้านมาริสาเองก็กำลังตั้งตารอคอยการกลับมาของลูกชายและคนรัก หล่อนไม่นึกเลยว่าคำพูดหยอกล้อของหล่อน ที่พูดกับลูกชายจะไปกระทบใจของหญิงสาวเข้า หล่อนไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนั้นเลย หากลูกบอกเธอเร็วกว่านี้สักหน่อยก็คงจะเปลี่ยนจากการพยายามยัดเหยียดคนรักให้เป็นการเรียกหญิงสาวมาทำความรู้จักแทน
“มากันแล้วค่ะคุณท่าน” อบเชยบอกออกมาน้ำเสียงตื่นเต้น
“ไ
