บทที่ 14 ปลอบใจทั้งคืน

1709 Words

เมื่อกลับมาถึงบ้านอบเชยและบรรดาสาวใช้ก็รีบกรูกันเข้ามาหาหญิงสาวทันที โดยเฉพาะนิ้งที่เมื่อเห็นหน้าหญิงสาวก็ร้องไห้โฮออกมาเสียงดัง กลายเป็นว่าหญิงสาวต้องปลอบทุกคนกลับไปแทน “คุณที่รักกลับมาแล้ว คุณที่รักรู้ไหมคะว่านิ้งใจแทบขาดที่ช่วยอะไรคุณที่รักไม่ได้เลย” นิ้งบอกออกไปน้ำเสียงเจือปนด้วยความเจ็บปวดและรู้สึกผิด “อย่าคิดมากหรือคิดโทษตัวเองเลยนะ คนร้ายคือพ่อเลี้ยงของที่รักเอง เรื่องทุกอย่างมันยุ่งเหยิงก็เพราะอดีตที่ผ่านมา เธอเองก็ไม่เป็นอะไรใช่ไหมนิ้ง เธอโดนผลักจนล้มลงไป บาดเจ็บตรงไหนไหม” หญิงสาวถามกลับด้วยความเป็นห่วง สาวใช้ห้ามเธอแล้วแต่เป็นเธอเองที่ไม่ฟัง โลกใบนี้โหดร้ายกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก “ไม่เจ็บแล้วค่ะ แค่เห็นคุณที่รักกลับมาอย่างปลอดภัยพวกเราทุกคนก็พอใจแล้ว จริงๆนะคะ” “จ้ะ ฉันเชื่อแล้ว” หญิงสาวตอบกลับยิ้มๆ ดีใจที่ทุกคนเป็นห่วงเธอมากมายขนาดนี้ เธอกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนแล้ว “พวกเราแย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD