องค์ไท่จื่อนั้นลงมือกอดรัดร่างบางในทันใด วงแขนแกร่งอุ้มนางขึ้นไปแนบอก และลูบฝ่ามือลงไปตามร่างของนางทั้งกาย ปากร้อนๆกดจุมพิตที่ซอกคอบาง เสียงสะอื้นกลับกลายเป็นเสียงครางขึ้นมาในทันที
"อื้ออ...อ่ะ...อ่ะ.."
ร่างหนาอุ้มนางขึ้นจากมาพื้นทันทีและเดินไปสู่แท่นบรรทม ร่างหนาหย่อนกายของตนเองลงไปบนฟูกนุ่ม ก่อนจะเชยคางมนขึ้นและจุมพิตช้าๆลงไปที่ริมฝีปากนุ่ม เม้มริมฝีปากจนติดชิดริมฝีปากบางๆของนางเสียและยกริมฝีปากของตนเองขึ้นไปพร้อมๆกับริมฝีปากของนาง จนเปิดออกขึ้นมาไปพร้อมกันและตวัดแผ่นลิ้นแทรกลงในทันใด จิวอิงเสียวซ่านยิ่งนัก นางดิ้นขลุกขลักร้องครวญครางขึ้นมาในลำคอพลัน
" อื้อ...อื้ออ "
แผ่นลิ้นที่รุกรานลิ้นของนางนั้น ทำให้จิวอิงสั่นสะท้านไปทั่วกาย ร่างบางๆขยับกายดิ้นรนในอกแกร่ง จนเสียงทุ้มนุ่ม เอ่ยขัดนางขึ้นมา
"อย่าดิ้นนัก เจ้าจะตกลงไปนะเด็กดี มิมีอันใดน่ากลัวมิใช่หรือ อย่างไรก็จะเป็นความสุขที่จะเกิ
