BAD FRIEND 6
416 Words
ห้องเรียน
“เฮ้ย! ไอ้เสือมึงหายไปไหนมาวะ?” เสียงคิวเอ่ยถามเสือ เมื่อเห็นเพื่อนเดินเข้ามา จนเพื่อนในกลุ่มต่างหันไปทางประตูหน้าห้อง มองเสือกันเป็นตาเดียว ในสภาพที่เสื้อผ้าดูหลุดลุ่ย
“ทำธุระ..นิดหน่อย” เสือตอบกลับคิว แต่สายตาของเขามองไปยังซินที่กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน
“หึ..” เสียงสบถขึ้นดังเล็ดลอดออกมา นอท ชายหนุ่มที่มีโลกส่วนตัวสูง นิสัยเงียบขรึมและเย็นชาที่สุดในกลุ่ม เขาสบถออกมาเบาๆ แม้ท่าทางของเขาจะดูไม่สนใจอะไรก็ตาม
“แล้วนี่มึงกินไรยัง? รู้ไหมมีคนแถวนี้เขาเป็นห่วง ไอ้ห่า..ออกไปซื้อข้าวเป็นชาติ!” คิวเอ่ยขึ้นอีกครั้งพร้อมเหลือบมองไปหาซิน
“ยัง..เดี๋ยวเลิกคลาส ค่อยออกไปกิน” เสือเอ่ยตอบก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างวินดี้
“อี๋! เสือเหงื่อเต็มเลยอะมึง แต่ก็หอมนะ ฟึดๆ” วินดี้เอ่ยขึ้น เขาโน้มตัวสูดดมแขนของเสืออย่างหื่นกระหาย พลางคิดใจผู้ชายอะไร? น่าจับฟัดสักยก สองยก! ถ้าไม่เป็นผัวเพื่อน คงจับกินไปแล้ว
“มึงนี่! โรคจิตนะอีวินดี้..อะเสือแซนวิซ ทานลองท้องก่อนนะ ฝ้ายซื้อมาติดกระเป๋าไว้อะ..” ฝ้ายเอ่ยขึ้นวินดี้ก่อนจะหันไปหาชายหนุ่มข้างๆ วินดี้เธอยื่นแซนวิซของเธอให้กับเสือพร้อมส่งยิ้มบางๆ มกับเขา
เสือรับแซนวิซมาวางไว้ที่โต๊ะ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจแซนวิซของฝ้ายเลย เขาหยิบมือถือขึ้นมาก่อนส่งข้อความหาใครบางคนที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา
S : เลิกคลาส ไปกินข้าวกัน
S : อ่านแล้วตอบกู
ซินลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ เธอเหลือบมองคนเอาแต่ใจเล็กน้อย ก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบกลับชายหนุ่ม
SINS : อืม
เสือมองซินอย่างไม่สมอารมณ์ ท่าทีเฉยชาของเธอ ทำให้เขาหงุดหงิดใจไม่น้อย ตั้งแต่เที่ยงที่เห็นเธอคุยกับให้รุ่นพี่นั่น
กลับไปคอนโดคงต้องคุยกันสักหน่อย เพราะเขารู้ว่าไอ้รุ่นพี่คนนั้นมันคิดอะไรกับเธอ มันคงไม่ล้มเลิกความตั้งใจของมันง่ายๆ และเขาไม่มีวันยอม
ซินคือของเขา ใครหน้าไหนก็ไม่มีวันได้ไป!
- Writer
