BAD FRIEND เพื่อนเลว NC20+

BAD FRIEND 4

มหาวิทยาลัย H

ซินมาถึงมหาวิทยาลัย เธอเดินมุ่งไปทางโรงอาหารของคณะทันที เธอก้มหน้าก้มตาเดินจนไม่ได้มองทางข้างหน้า

ปึก! “โอ้ย! เอ่อ..ขอโทษค่ะ พอดี.. พี่คิน” ซินมองรุ่นพี่ด้านหน้าเธออย่างตกใจไม่นึกว่าจะเจอกับเขา คนที่เคยมาสารภาพรักและขอเธอเป็นแฟนเมื่อหลายเดือนก่อน

“เหม่ออะไรน่ะเรา” คินเอ่ยถามหญิงสาวรุ่นน้องขึ้นอย่างเอ็นดู เขาช่วยซินเก็บของที่ทำตกพร้อมกับยื่นส่งคืนให้กับเธอ

“เปล่าค่ะ พี่คินสบายดีนะคะ” ซินรีบส่ายหน้าปฏิเสธ ก่อนเธอเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้นพร้อมส่งยิ้มให้กับเขา

“ก็ดีนะ แล้วซินละเป็นไงบ้าง? สบายดีนะ” คินจ้องมองรุ่นน้องของเขาด้วยความสงสัยในใจ เพราะตั้งแต่สามเดือนก่อน ที่เขาได้สารภาพความในใจพร้อมกับขอเธอเป็นแฟน หญิงสาวก็หายหน้าไปเลยเหมือนเธอพยายามที่จะหลบหน้าเขา

“ก็ดีค่ะ..” ซินตอบกลับอย่างเสียงแผ่วเบา แต่ไม่กี่เสี้ยววินาทีต่อมา ร่างเธอสะดุ้งตกใจเสียงเอ่ยเรียกชื่อเธอดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“อีซิน!”

ซินหน้าซีดลงทันที เพราะคนที่เรียกเธอนั้นก็คือกลุ่มเพื่อนของเธอ และเธอจะไม่ใจเต้นแรงเลยถ้าในกลุ่มเพื่อนของเธอที่เดินมานั้น ไม่มีเขาคนนั้นเดินอยู่ในกลุ่มด้วย

“ไงจ้ะ? นางฟ้าของคิว” คิวยักคิ้วใส่ซินเพื่อนสาวของเขา เอ่ยทักทายด้วยท่าทางทะเล้น

“วันนี้มาเรียนด้วยเหรอคิว เรานึกว่าจะโดดเหมือนเมื่อคาบที่แล้วเสียอีก” ซินเอ่ยกับคิวกลับเธอยกยิ้มเล็กน้อย

“แหม คิวโดดบ่อยๆ ไม่จบพร้อมเพื่อนก็แย่สิครับ”

“จ้า..” ซินเอ่ยขึ้น ก่อนเธอหันไปเอ่ยถามวินดี้ต่อ “..อ้าว..ฝ้ายกับนอทละวินดี้ หายไปไหน?”

“อีฝ้ายมันไปเข้าห้องน้ำ ส่วนไอ้นอทแวะไปเอาของกับน้องมันที่คณะวิศวะน่ะ จะขอไปด้วยก็ไม่ให้ไป กูว่าจะไปส่องผู้ซะหน่อย เซง!” วินดี้บ่นขึ้นกับซินด้วยใบหน้าฉายไปด้วยความเสียดาย

ขณะที่ทุกคนพูดคุยกันอยู่ สักพักฝ้าย นอทต่างคนก็เดินกลับมาพอดี

แต่ใครจะรู้ว่ามีสองสายตากำลังจ้องมองกันอย่างอยู่เย้ยยัน ซึ่งนั่นจะเป็นใครไปได้ไม่ได้ นอกจากเสือกับคินที่ต่างฝ่ายไม่มีใครหลบสายตาออกจากกัน ทั้งคู่ต่างรู้กันดีว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่

“ซิน..เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ ไว้เจอกันนะครับ ไปก่อนนะทุกคน” แล้วสุดท้ายเป็นคินที่เอ่ยลาแทน เพราะเขาไม่อยากมีเรื่องราวในตอนนี้

“หึ..” เสียงสบถในลำคอดังเล็ดลอดออกมา

ทำให้ซินที่ได้ยินมันชัดเจนดี เธอลอบกลืนน้ำไหลอึกใหญ่ เธอรู้สึกหวาดหวั่นอยู่ในใจ พยายามหลีกเลี่ยง หาเรื่องเพื่อเปลี่ยนสถานการณ์

“เอ่อ เราไปกินข้าวกันเถอะ หิวแล้วอะ..” ซินเอ่ยชวนกลุ่มเพื่อน ก่อนพากันเดินไปที่โรงอาหาร จนกลายเป็นจุดสนใจให้กับนักศึกษา รุ่นน้องและรุ่นพี่กันอย่างมาก เพราะกลุ่มเขามีแต่คนน่าตาดีและขึ้นชื่อในอีกหลายเรื่อง ส่วนมากจะฮอตในกลุ่มสาวเสียมากกว่า ทำให้ทุกคนต่างหลงใหลเพื่อนชายที่อยู่ในกลุ่มของเธอ อย่างคิว นอท และบุคคลที่ฮอตที่สุดนั่นก็คือเสือ

ขณะที่ทุกคนต่างนั่งเล่นมือถือกันอยู่ ซินมีฝ้ายที่นั่งอยู่ข้างกาย อีกฝั่งตรงข้ามมีนอท ทั้งสามคนกำลังนั่งรอข้าวกันอยู่ หลังจากที่คิว วินดี้ และเสือ อาสาเป็นคนไปซื้ิอ

“ซิน..เมื่อคืนเสือกลับห้องปะ?” ฝ้ายหันไปเอ่ยถามซิน เธอจ้องมองใบหน้าเพื่อนสาวอย่างรอฟังคำตอบ

“ไม่อะ..” ซินหันไปตอบกลับ แต่สายตาก็ยังคงเล่นมือถือต่อตามเหมือนเดิม

“อ้าวเหรอ..แล้วมันไปนอนที่ไหน?” แต่ฝ้ายก็ยังเอ่ยถามซินต่อ

“ไม่เสือกดิฝ้าย”

แต่ซินยังไม่ทันได้ตอบคำถามฝ้าย ก็มีเสียงแทรกขึ้นมา ซินกับฝ้ายก็หันกลับไปมองก็พบว่าเป็นเสียงของวินดี้ที่เอ่ยขึ้น

“มึงมาถามอะไรตอนนี้ ถ้าไอ้เสือมาได้ยิน เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีก” ก่อนวินดี้เอ่ยกระซิบใส่ฝ้ายอีกครั้งอย่าตำหนิ

“เอ้า! กูก็อยากรู้อะ กูเป็นห่วงอีซินมัน เห็นหน้าตามันอมทุกข์แบบนี้กูก็อดห่วงไม่ได้..” ฝ้ายเอ่ยขึ้นกับวินดี้แต่สายตาเธอเหลือบมองไปหาซิน

“ขอบคุณนะมึง แต่กูไม่เป็นอะไรเหรอก..” ซินเอ่ยตอบฝ้ายเธอยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนเอ่ยขึ้นตัดบทสนทนาเมื่อครู่ แล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติ “..มาๆ กินข้าวกันดีกว่าจะได้เข้าเรียน วิชานี้อาจารย์ยิ่งเข้าไวอยู่เดี๋ยวไม่ทัน”