Vampir Ve Mafya 2

2

(: oy ve yorum lütfen :)

Keyifli okumalar....

Hala inanamıyordum. O benim korumam olucak. Uyusam rüyama girmezdi be. Acaba sevgilisinden ayrıldı mı?

Ah gerçekten onun sevgilisi vardı. O yüzden maalesef sulanamam, bahtıma yapmışlar benim.

Gülümsemesi de bir hoş ya. Bana gülümseyerek "Merhaba ben Savaş," dedi. Ah o benim olmayacak. Savaş'ım.

"Babam söyledi ismimi. Ben Gece. " dedikten sınra sürahiyi yerine bıraktım. Ona ters cevap vermem kimsenin gözünden kalmamıştı. Annem ve babam bana ters bakışlar atarken Savaş'ında gülümsemesi gitmişti. Yerine ciddi bir surat gelmişti. Ay bana ne sevgilisi var zaten onun. Asla ona gülmiycem ben, gülünce çok güzel oluyorum da. Aşık falan olur bana şimdi. Surat asarak yukarı doğru çıktım. Bahanemse ben bir koruma istemiyorum. Ben yukarı çıkarken içimden gülesim vardı ama annem arkamdan geliyordu. Odama girerken oda girdi.

"Bu ters tavrın neydi şimdi?" dedi sakin bir sesle bana.

"Sinirim bozuk anne. Nasıl bana koruma tutarsınız!" dedim sahte bir sinirle. Tabi iyi yapmışsınız herif harika diyemedim.

"Bu sana onun kalbini kırman hakkını vermez"

"Onun kalbi mi var. Mafya işte, kalbi olan adam mı öldürüyor?" derken annemin gözleri dolmuştu. Al işde sahte diye diye onunda kalbini kırdım.

"Üzgünüm anne. Ben öyle demek istemedim."dedim. Ama bana bir şey bile demeden odadan çıktı. Off ben ne yaptım ya, yanına gitsem mi? Yok beni görmek istemez zaten. En iyisi odamda oturmam.

Gerçekten öyle demek istememiştim ki. Son zamanlarda çok kötüyüm ben ya. Hepsi o herif yüzünden, yatağıma girip üstümü örttüm. Uyuycam ben. Zaten iki gündür uyuyamıyorum.

*****

Üstümde bir kıpırdamayla gözlerimi açtım. Üstüme bakarken Can'ın olduğunu gördüm. Bana ışıl ışıl gözleriyle bakıyordu. "Ne oldu tatliş?" dedim. "Anniş didi ki apyanı aşağı çağıy." dedi. Bana bakıyordu.

"Tamam, iniyorum şimdi" diyerek onu üstümden indirdim ve ayağa kalktım. Giyicek birşeyler bulup banyoda üstümü değiştirdim. Çıktığımda Can hala yatağımın üstündeydi. Kendi elleriyle oynuyordu, onu kucağıma alıp yanaklarını öptüm. Kıkırdıyordu ya şeker şey.

Odadan çıkarken konuşmaya başladı. "Apya ben büyüyünce Sayaş abiş gibi oycam!" dedi. Sayaş?

Ha Savaş, kendini hemen çoçuklara sevdirmiş be. Pislik. Sevmiycem seni. "Ya o çok kötü sen çok tatlişsin. Onun gibi olma bebeğim!" dedim ve yanağından öptüm.

"Ama o çok yakışıkyı. Bende onun gibi oycam!" ah vatana,millete hayırlı olsun, bir pislik daha. Olma tatlım sen öyle, o şeytan. Kim bilir kaç tane kızın kalbini çalıp, kırdı.

"Sen daha yakışıklı olacaksın!" dediğimde kıkırdayarak bana baktı. "Geycekten mii?" Diye sordu hevesle "Evet" dediğimde yanağıma sulu bir öpücük bıraktı. Ay yerim bunu ya.

Aşağı indiğimde Cem salonda televizyon izliyordu. Baya sinirli gözüküyordu. Can'ı bırakır bırakmaz mutfağa koştu. "Anniş!" diye bağırarak.

Cem'in yanına oturup "Ne oldu benim kardeşime. Kim sinir etti seni?" dedim. Gözlerini televizyondan ayırıp bana baktı. Sinirlenince ayrı bir tatlı oluyor bu.

Koltuktan kalktı ve önümde durdu sonra ellerini uzattı bana. "Ay beni kucağına!" dedi. Ay şeker şey, kucağıma alıp koltuğa oturdum. " Ne oldu benim aşkıma?" derken dudaklarını büzdü. Ay ağlıycak şimdi bu, bitanem ya. "Apya Can aytık beyi sevmiyoy." dedi. Of ısırasım var şunun şişme yanaklarını.

"Can seni çok seviyor o nereden çıktı?" dedim sakin bir sesle.

"Bana dedi ki aytık Sayaş gibi olucak büyüyence. Ama hep benim gibi oymak istiyoydu." derken ağlamaya başlamıştı bile. Ay kıyamam sana. Savaş tam bir kötülük. İsmi gibi evde savaş çıkarmış resmen.

"Sende sevmiyon dimi o pis Savaş'ı. Bende sevmiyorum. " derken arkamdan öskürük sesi geldi.

Ay bu babamın sesiydi galiba. Dönüp baksam mı? Eninde sonunda döneceğim en iyisi şimdi döneyim. Döndüğümde babamı ve Savaş'ı gördüm ikiside bana bakıyordu. Of ben ne söyledim ya. Bir dilime sahip olamıyorum.

Babamın yanında ben kötü olucam şimdi. "Hadi git mutfakta annene yardım et!" diyen babama baktım. Normal gözüküyordu, her zaman ki gibi çatık kaşlı. Savaş'a baktığımda oda aynıydı. Var ya bu damat olarak babama çok yakışır. Yani kendim için hiç birşey istemiyorum. Hepsi babam için, herkes yakışıklı damat sever. Ay saçmalama git mutfağa. "Tamam baba." dedikten sonra Cem' i koltuğa bıraktım ve mutfağa doğru hızlı adımlarla yürüdüm.

Annem Can'la oynuyordu. Arkasından gidip sarıldım "Anniş affet beni!" diyip yalvaran gözlerle ona baktım. Annem benim bu bakışıma dayanamaz. "Tamam ama bir şartla" dedi.Neymiş acaba şartı. "Tamam söyle!" dedim.

"Bir daha kimseye öyle kırıcı sözler söyleme ve Savaş'a iyi davran." dedi. Hah Savaş'a mı iyi davranayım? Sevgilisinden ayrılsın iyi davranırım ben ona. "Tamam anne." dediğimde bana sarılıp öpücük yağmuruna tuttu.

Can'da ellerin kaldırıp anneme "Ben de istiyoyum." dedi. Onu da alıp kucağına öptü.

"Hadi yardım et de sofrayı hazırlayalım." dedi bana. Başımı sallayıp sofraya götürecekleri çıkardım. En sonunda annem beni affetti. Şimdi kendimi toplayıp Savaş'a iyi davranmalıyım. Tamam sakinim, çık dışarı ve sofrayı kur. Hadi kızım çık. Ay ayaklarım beni taşımıyor. Onu sevmediğimi açık açık söyledim. Ya beni asla sevmezse. Yok bence sever. Erkekler zor kızları sever. Ulaşılmaz olanını, hadi Gece sen ulaşılmaz kızsın. Onu kendine aşık edeceksin. Hatta okulda bir erkekle çıkayım onu kıskandırayım. Yok ona daha var. Tamam çok sakinim. Heyecandan elim ayağıma dolaşıyor. "Kızım iyi misin bir anda kızardın?" diyen annemin sesiyle düşüncelerimden ayrıldım. Şimdi kadın sanacak kötü şeyler düşünüyorum. "Evet anne iyiyim!" diyerek kendimi dışarı attım.

Üçü televizyonun karşısında birşeyler konuşuyorlar. Cem gülüyor bi de. Hani ondan nefret ediyordu. Hani o benim tarafımdaydı. Hemende çoçuğun gönlünü aldı ya. Bir ben miyim onun şeytan olduğunu anlayan. Çoçuğun ağzından girip burnundan çıkmış resmen. Ondan nefret ediyorum ama seviyorum da. Yakışıklılığı bile sinirimi bozuyor. Uzaylı o. Hepsinin beynini istila etmiş. Evet buldum. O bir uzaylı, bu kadar yakışıklı ve kendini sevdirebilen mafya mı oluyor. Olmuyor!

Ahahah çözdüm seni pis uzaylı. Seni sürüm sürüm süründüreceğim. Seni bu gezegenden sürgün edeceğim. İntikam için beni arayacaksın yıllarca. Bir gün beni bulacaksın. Ama ben büyümüş ve çok güzel bir kız olacağım. İntikamını unutup bana aşık olacaksın. İşte o zaman bende sana bakmayacağım. Benim aşkımdan intihar edeceksin. Sanacaksın ki, ben çok üzülüp hayattan soğuyacağım. Ama öyle olmiycak, sen öldükten sonra hemen bir yakışıklıyla evleneceğim. Bolca çoçuk yapacağım ama hiç birine senin ismini vermeyeceğim. Kemiklerin sızlayacak o zaman. Acı içinde kıvranacaksın. Ahahah biliyorum çok kötü kızım ben.

Kendine gel kızım git sofrayı kur. Yine daldım gittim hayallere. Neden ben bu kadar çok hayal kuruyorum ki. Hepsi o Savaş yüzünden. Ay bende her şeyde Savaş'ı bahane ediyom. Yarın araba çarpsa bana yine Savaş'ın yüzünden olucak. Tamam sakinim.

Hızlı adımlarla masaya sofrayı kurmaya başladım. Düşünme salonda olan yakışıklıyı falan. O televizyon izliyor ama beni izlemesini çok isterdim. Ona bakma bana bak. Çok mu şey istiyorum acaba.

Annem mutfaktan çıkarken bu düşüncelerden kurtuldum. Anlar şimdi ya. Çok biliyor. Umarım anlamamıştır. Off ne kötü bir gün geciriyorum ben. Yarın da okul var. Ders falan çalışmadım. Okulda çalışırım. Şimdi bu akılla birşey yazamam.

Yemekler servis edilirken kardeşlerim sofrada yerlerini almışlardı. Acaba bizim ailenin vampir olduğunu biliyor mu Savaş. Ahahah acaba biliyor mu ya, çok merak ettim. Cem'i sinirlendirip dişlerini çıkartsam mı acaba. Korkup kaçar ya yazık adama. Pek de yakışıklı. Yerim lan seni.Kendine gel kızım ve sofraya otur yemeğini ye.

"Beyler sofraya" dedi annem ve onlarda kalkarak masaya yaklaştılar. Ay benden bile cool geziyor. Bana bakıyor, yaklaşıyor. Geliyor, üstüme çıkıcak şimdi. Cidden geliyor.

Annem beni yanına çekerek "Çekil kızım Savaş'ın önünden. Hadi geç yerine!" demeseydi, şimdi Savaş üstüme çıkmışodı. Hiç duracağı yoktu. Saol anne hayatımı kurtardın. Hayvan herif. Yine beni kötü duruma düşürecekti az daha. Tamam sakinim. Birşey yok. Ay ne güzel yemek yiyor bu. Onu yeme beni ye diyesim var. Ama onu yesin şimdilik. Akıllı kızsın sen Gece, öylece düşme tuzağına. Tamam ona bakmıyorum. Yemeğimi yeyeceğim.

Hayır ben sakin falan olamıyorum. Heyecandan gideceğim. O buradayken ben nasıl yemek yerim. Onu yesem olmaz mı? Sakin ol. Ye yemeğini kalk sofradan. Sadece bir yemek bu. Savaş'ı yediğini düşün. Evet bu iyi geldi.

Yemeğimi yerken onu düşünüyordum. Çok tatlı bu yemek. Bu yemeğe aşık oldum ben. Yemek yerken babam adımı seslendi.

"Gece?"

"Evet baba?"

"Savaş'la iyi geçinmeni istiyorum. Artık burada kalacak!"

"Ne?" Resmen şok olmuştum.

"Sana abilik yapacak ve seni koruyacak!"

Vay abi mi? Abi? Saçmalama. Tamam sakinim. Kalpten falan gitmiyorum. Evet kalp krizi geçirmeye hazırım. Alın canımı.