The Ex-Husband

4

Chapter 4

"SAPPHY, don't be so foolish again," iyon ang payo ni Celine sa kanya habang ka-video call niya ang kaibigan.

Hindi ito nakarating sa kasal ni Becca dahil nasa La Union ito at may inaasikasong project sa road widening.

Celine was one of her friends, also a dear on. Isa itong Engineer, na dati ay nasa ilalim ng kumpanya nila pero mas pinili nitong mag-isa, para raw malaman nito kung hanggang saan ang kaya nitong marating, gamit ang sariling sikap.

"Hindi naman, Cel. Okay na ako. Ginive-up ko na si Brail."

"Thank God," anito kaya halos matawa siya, "Yan lang ang gusto kong marinig. Ewan ko ba, bf, hindi ko siya mapatawad nang ako mismo ang makakita ng mga pambababae niya."

Alam niya yun dahil syempre ay nasasaktan ito para sa kanya.

"Ay wait. Tawagan kita ulit. Bye muna," nagmamadali nitong sabi saka nawala sa linya.

"MOMMY!" tuwang - tuwa na salubong ni Deene kay Sabrina nang matanawan s'ya ng anak sa may bakuran. Papasok na sana sya sya galing sa gazeebo pagkatapos makipag-usap sa kaibigan.

Lumaki ang ngiti niya nang makita ito na tumatakbo papalapit sa kanya, kasunod ang Daddy SJ nito.

My God!

Nandito na ang anak niya na wala ng abiso na nag-flight ma pala.

Nagpaiwan si SJ sa US, pinakiusapan niya dahil hindi pa tapos ang final exam ni Deene. Wala kasi siyang pwedeng mapagiwanan dito.

Silang mag-ina ay namuhay na simple sa ibang bansa, malayo sa buhay niya bilang isang Elizares, na mula sanggol ay may yaya. Doon, sila lang na mag-ina ang magkasama.

Sapphy did the laundry, the cleaning, the cooking and taking care of her daughter. Ginampanan niya ang lahat ng tungkulin niya bilang isang babae at ina.

Only that, she had to fly back earlier to the Philippines because of her best friend.

Ang now, her precious one is here with her Uncle.

Baby!" kaagad syang napaupo para magpantay sila ng anak.

Niyakap niya ito nang sobrang higpit at saka pinupog ng halik.

"I miss my baby," aniya rito.

"Miss din po kita, Mi." anaman nito sa kanya, nakangiti ang maliit na mga labi. Humahagikhik ito dahil sa ginagawa niyang paghalik dito nang paulit-ulit.

Sapphy closed her eyes and felt that little hand that kept on caressing her back. She feels so loved and needed every time her daughter does this thing to her. Ang maliliit na kamay nito ay parang naging comfort zone niya kapag nababalot sya ng sakit at pagsisisi noong mga panahon na siya ay dumadaan sa pagsubok matapos na makapanganak.

Matapos yakapin ay ikinulong niya sa sariling mga kamay ang maliit na mukha nito.

"Twinie, I'm also here, the most handsome twin brother ever," anaman naman ni SJ sa kanya kaya tumayo sya.

Natawa pa sya ng kaunti nang makita na bitbit nito sa balikat ang Barbie bag ng anak niya. She couldn't imagine a playboy like her twin could carry such a bag.

Di niya maimagine kung ito naman ang maging Daddy isang araw. She doubts it. SJ is such a b***h killer, a fucker, a gaddamn playboy.

"Alam ko pong nandito ka."

Hinalikan na lang niya ito sa pisngi Tapos ay niyakap niya.

"Thanks for bringing her home, Twinnie. I love you more for that." Pinisil niya na niya ang pisngi ng kakambal at pinanggigilan ito.

"Aw! Stop that." ngumiwi si SJ at hinawakan ang mga kamay niya, "Uuwi na rin ako. Papupunthain ko na lang dito sina Mama para makita na ang maliit na batang yan. Ang kulit nyan, mana 'yan sa ama niyang baliw." di naiwasan na nagtagis ang bagang nito sa tinuran, sa pagkakaalala kay Braileys.

Ang nakaktuwa ay sobra sobrang pagmamahal ang iniukol ng kapatid niya sa anak niya, dahil sa kawalan ni Deene ng ama.

They never wanted her daughter to feel less as a kid just because she doesn't have a father.

Pinukol niya si SJ ng masamang tingin, "Stop that. She's listening. Nag-iisip bata ka na naman, Kuya." saway niya sa kapatid na napa hands up lang nang sulyapan ang pamangkin.

"Fine! I just can't help it. I'm sorry my lovely Twinnie. Bye. Love you." hinalikan siya nito nang mariin sa ilong at niyakap ulit.

Pati na rin ang bata ay kinarga pa nito at pinupog ng halik.

"Be good," bilin ni SJ sa anak niya, na kaagad naman na tumango.

Ibinaba nito ulit si Deene.

"Bye, Daddy SJ."

"Bye, baby," sagot naman ng kakambal niya saka ito tumalikod para umalis na.

Nakatanaw siya sa papaalis na si SJ, at nang marating nun ang sasakyan ay kumaway sa kanila.

When he's already gone, that's the time she moved her eyes away and looked at her daughter.

"Let's go inside?"

"Yes po, Mommy," magalang na sagot nito sa kanya.

Everytime Deene looks at her with her big eyes, she reminds her so much of Braileys.

Hindi maipagkakaila na mag-ama ang dalawa. Wala itong bahid ng pag-aalinlangan galing sa kontribusyon ng similya ni Braileys.

Every inch of Deene's face is purely Guzman.

Sya na ang nagpagulong ng luggage papasok sa loob ng kabahayan dahil nagmamadali yata ang kakambal niya. Baka mambabae na naman yun. Mukhang nag-eenjoy pa kasi sa pagkabinata, palibhahasa ay twenty-four pa lang naman.

Napabuga sya ng hangin. Buti pa nga si SJ at nakakapag-enjoy sa pagiging single, unlike her. Nasira ang buhay dalaga niya dahil sa kagagahan niya kay Braileys, kaya ngayon ay napuno ng sakit ang dibdib niya. At kung meron man na nakakapagpagaan niyon ay ang anak na lang niya.

Hindi niya alam na kung bakit sa sakit ma dinanas niya, naging matapat pa rin siya sa lahat ng proseso ng batas tungkol sa hiwalayan, but later on, she just decided to hide.

Lahat naman talaga sila matapat. Lahat silang magpapamilya ay umaasa sa legal na proseso.

Sinulyapan niya ang bata na palinga-linga sa kabahayan. Ang bahay na regalo ng mga magulang niya sa kanila ni Braileys, yun ang tinitirhan niya ngayon. It was a joint property, parehas na nasa pangalan nila.

The reason why her parents did that was because they didn't want Braileys to feel embarrassed. Ayaw ng mga iyon na apakan ang p*********i ng asawa niya na for sure kaya rin naman na bumili ng bahay nila, pero pinakiusapan niya na dito na lang sila tumira pagkatapos ng kasal, na kaagad naman na inoohan nun pero hindi pa tumagal ng isang bwan ang pamamalagi niya sa bahay, dahil lumayas na nga siya nang halos hindi niya makaya ang natuklasan niya tungkol sa kasal nila ng asawa. It was a part of his revenge on her father.

Lumayas siya na hindi niyon alam na buntis sya ng dalawang buwan, pagkatapos na may mangyari sa kanila kaya napilitang magpakasal sya dahil sa takot nga na may mabuo na bata. Meron pala talaga. It was Deene, who is now five years-old.

Nailing sya nang maalala kung bakit Deene ang pangalan ng baby nila. Dahil noong ipanganak niya ito ay puno ng pag-asa ang puso niya na magkakabalikan sila ni Braileys. Deene is a French word which means hope. Pero ang pag-asa niyang yun ay unti-unting nawala nang hindi na talaga sya hanapin ng asawa niya at pinagtangkaang suyuin, o hingan ng tawad man lang o kaya ay magpaliwanag sa kanya.

Tapos ang kapal ng mukha ngayon na tawag-tawagin syang babe at ipagduldulan sa kanya na wala sa kanyang dapat na may mag-ari? Tapos harap-harapan syang aawaying ng kerida?

"Ouch, Mommy," daing ng bata kaya napakurap sya at nalipat ang atensyon niya rito.

Humigpit pala ang hawak niya sa kamay ng anak niya.

"Sorry anak, may naalala lang si Mommy." pilit syang ngumti at hinaplos ang mukha ng bata.

"Enemy Mommy? You're so pissed," wika nito at tinakpan ang bibig saka tumawa nang mahina.

Natawa rin siya dahil napansin nito ang galit niya.

"Baka po si Daddy." dugtong pa niyon kaya nawala ang ngiti niya.

"Where'd you get that sweetheart?" takang tanong niya at napilitan pa siyang karhagin ang bata.

"Daddy SJ told me po." nakangiting sabi nito.

Napabuntong hininga si Sapphy. Pasaway talaga ang playboy na kapatid niya. Sabihin pa ba naman sa bata ang tungkol sa alitan nila ni Braileys. Sira ulo talaga.

Ngayon tuloy di niya alam kung anong sasabihin niya sa anak niya. She opened her mouth to speak but not a single word came out.

Deene cupped her face, "It's okay Mom. I understand po. I'll fight for you." determinadong sabi nito sa kanya.

"But fighting is bad, sweetie." Pangaral niya sa anak at parang gusto niyang masamid sa sariling tinuran.

Di ba nga lang kagabi, she fought back? Ni hindi nga sya nagpauna, inunahan niyang saktan ang mga kaaway.

"No, Mi. I hate him. He made you cry so I hate him, too. If he doesn't say sorry, I'll hate him to death." Anito pa at inalis ang pagkakahawak sa mukha niya at pinagsiklop yun sa dibdib, saka inirolyo ang mga mata.

Makailang beses siyang kumurap bago nasaulian sa pagkagulat knoll sa inaasal ng anak niyang pinalaki niya sa pagmamahal at sa tamang asal.

How come na ang five year old ay umiirap na parang may edad na babae? Marunong kaagad ito na pang-initan ng ulo sa mga taong mapang-api?

She still tried to change Deene's point of view.

"Anak, it's bad. Daddy mo pa rin siya." aniya.

Sana ay maunawaan nito ang pinakasimpleng paliwanag na pwede niyang ibigay dito.

Hindi pa naman talaga totoong kilala ni Deene ang ang Daddy nito at kung magkikita ang dalawa ay unang pagkakataon iyon. Hindi rin alam ng mister niya ma may anak na sila.

Umismid pa lalo ang bata at iwinagayway pa ang buhok patalikod, as her green eyes dilated in annoyance.

"No, Mommy. Leave it to me po. I'll take care of you. I don't want to see you cry. I'll make daddy pay." Deene smiled at her and patted her cheeks.

She was stunned, at hindi na siya nakagalaw sa kinatatayuan sa may puno ng hagdan.

Daig pa niya ang natuklaw ng ahas sa pagkabigla. Bakit ganito ang anak niya? Malambing ito pero ubod ng taray pala kahit na lilimang taon pa lang. Baka tinuruan ito ni SJ na magtaray.

At mukhang may kalalagyan ang asawa niya ngayon, hindi lang sa mga kamay niya kundi sa kamay ng prinsesa nito, kay Deene.

At malapit na yun dahil mamaya lang ay pupunta na sya sa kumpanya para bawiin ang pwesto niya bilang President sa Elizares - Guzman Architectures and Interior Designs.

Magkikita na ang mag-ama niya at sigurado na hindi lang malalaglag ang mga panga ni Braileys. Pero hindi niya sasabihin na anak nun si Deene.

Mamatay sya sa pag-iisip! Bwisit sya!

Muli niyang nasulyapan ang anak na parang nag-iisip at nakaliko pa rin ang nguso. She wanted to laugh but she just couldn't. But what else could she ever do? Her daughter has her own mind and feelings, at di niya lubos maisip kung anong magiging reaksyon ni Braileys kapag sinungitan ng sariling anak.

Deene's a naughty little girl, na mula sa angkan niya ng mga mataas ang ego at pride. Well, she has pride but Deene has both pride and ego. She's like her grandfather anyway.