จุมพิตหวานจากคนบนตักกำลังทำให้บุรุษเช่นเขาเผลอโอนอ่อนตอบรับสัมผัสจากเรียวลิ้นเล็กอย่างเต็มใจไร้ซึ่งการขัดขืน ความอ่อนนุ่มตรงหน้าคล้ายดังสุราเลิศรสที่เมื่อได้ลิ้มลองก็ไม่อาจละได้ ยิ่งนางโอบกอดโลมลูบเขาก็ยิ่งต้องการสัมผัสจากนางให้มากยิ่งขึ้น
“ข้าไม่อยากให้เจ้าเสียใจภายหลัง” แม้ร่างกายเขาต้องทรมานจากการรุกเร้าของนางก็ตาม ฟางเหนียงเป็นสตรีหากพลาดพลั้งคงยากนักจะแก้ไข ผู้คนจะตราหน้านางให้อับอาย
เขาไม่อยากให้ผู้ใดครหานางเพราะแค่คิดว่าใบหน้างามนี้มีความเศร้าหมองในอกเขาก็รู้สึกหน่วงขึ้นมากะทันหัน ใบหน้านี้เหมาะสำหรับรอยยิ้มมากกว่าความหม่นเศร้า
“ท่านพี่อย่าได้กังวล ความสัมพันธ์ทางกายนี้ข้าเลือกเอง”
นางโตพอจะรู้ว่าเรื่องใดควรไม่ควร เรื่องความสัมพันธ์ทางกายนางมองเป็นเพียงความสุขเล็ก ๆ ในชีวิตเท่านั้นเหมือนกับบุรุษที่ชอบเที่ยวหอนางโลม
“เจ้าช่างดื้อรั้น รู้หรือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้”
เสี
