first love รักแรกของใจ

Chapter 7

สามวันต่อมา..

ดีน่ากลิ้งไปมาอยู่บนเตียงนอนอย่างเบื่อหน่าย พี่วีหายไปตั้งแต่เช้าแล้วจนตอนนี้เย็นแล้วยังไม่โทรศัพท์มาหาเธอเลย ช่วงนี้เขาทำงานอะไรไม่รู้เยอะแยะ บางวันก็ส่งข้อความมาบอกว่ากินข้าวด้วยนะ อะไรนิดหน่อยแล้วก็หายไป ทำไมเธอถึงรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้ก็ไม่รู้

"อะไรก็มีแต่งานๆๆ น่าเบื่อ"

เธอปาหมอนใส่กำแพงอย่างหงุดหงิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดเล่นดูโซเชียลไปเรื่อยๆ ซักพักเพื่อนร่วมรุ่นทักมาชวนไปแดนซ์ตอนกลางคืน น่าสนุกดีเนาะไหนๆก็ไม่มีใครพาไปเที่ยวแล้วนี่

'ไอ้ดีน่าไปมั้ย ฉันชวนพี่สะใภ้แกแล้วนะมันไม่ไปผัวหวงจ้ะ'

'ฝันไปสิว่าพี่ธีจะปล่อยออกบ้านนะ แต่ว่าฉันจะไป เจอกัน!'

'โอเค ธีมชุดแดงสุดเซ็กซี่นะยะ คืนนี้ฉันต้องได้ผู้'

'เซ็กซี่ได้ แต่ไม่ต้องหาผู้ให้ฉันยะ ไม่เอา'

'โอ๊ย แม่คนสวยขึ้นคานไปเหอะ! เล่นตัวเกิ้น แค่นี้แหละ'

ดีน่ายิ้มขำออกมาก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดโทรหาพี่วี เขาบอกว่าถ้าจะไปไหนช่วยโทรมาบอกหน่อยจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง แต่ว่าวันนี้เธอยังไม่เห็นเขาตอบข้อความมาเลยซักนิด และตอนนี้ที่เธอโทรไปไม่ติดอีกต่างหาก

"เออ! ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย ไม่ต้องโทรมาแล้วนะไอ้ผู้ชายกะล่อน"

ดีน่าปาโทรศัพท์ลงบนเตียงอย่างเสียอารมณ์ก่อนจะเดินไปเลือกชุดที่จะใส่ไปเที่ยวกับเพื่อนในคืนนี้ ที่บ้านไม่ได้ว่าอะไรเวลาไปเที่ยวกลางคืน เพราะเธอให้คนขับรถไปส่งแล้วก็รับกลับบ้าน ถ้าขับไปเองคงมีบ่นบ้างแหละ

"ชุดไหนดีน้า"

เธอหยิบชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงเพลิงเว้าหลังสั้นเหนือเข่าขึ้นมาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสนุก โป๊ไปหน่อยแต่ว่าไม่เป็นอะไรนานๆใส่ทีนี่เนาะ

"รองเท้าคู่ไหนดี แล้วจะทำผมแบบไหนดีน้า"

"ใส่สร้อยเส้นนี้ แล้วก็ใส่ตุ้มหูคู่นี้ด้วย ปล่อยผมดีกว่า"

เธอยิ้มออกมาก่อนจะเดินไปอาบน้ำทันที เดี๋ยวต้องมาแต่งหน้าทำผมอีกใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมงเพราะฉะนั้นเตรียมตัวตั้งแต่ตอนนี้แหละพอดีแล้ว

ทางด้านของวีระพัฒน์หลังจากที่เขาตื่นนอนก็รีบเดินทางมาประชุมที่โรงแรมด่วน วุ่นวายมากเพิ่งจะเสร็จงานก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว แบตโทรศัพท์หมดตั้งแต่กลางวันแล้ว เขาหยิบสายชาร์จแบตขึ้นมาชาร์จโทรศัพท์ซักพักก่อนจะกดโทรไปหาหญิงสาวทันที

"ทำไมไม่รับวะ"

เขาสบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะกดส่งข้อความไปแต่ว่าก็ไม่มีคนอ่าน โทรศัพท์ไปโดยตรงก็ไม่ติด ดีน่าทำอะไรอยู่ถึงได้ปิดเครื่องแบบนี้

"ทำอะไรอยู่เนี่ย"

เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะลุกขึ้นเก็บของแล้วรีบกลับบ้านทันที จะได้มีเวลาคุยกับหญิงสาวทั้งคืนเพราะว่าวันนี้เขายังไม่ได้ทักเธอไปเลย

เมื่อมาถึงที่บ้านเขารีบขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจากนั้นก็ลงไปทานข้าวกับครอบครัว คุณแม่ตักข้าวให้ลูกชายก่อนจะเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

"เกิดอะไรขึ้นลูก ทำไมดูเหนื่อยๆ"

"พอดีว่าวันนี้งานยุ่งน่ะครับ วุ่นวายทั้งวันก็เลยดูเหนื่อยนิดหน่อย แต่ว่าตอนนี้ได้พักก็ดีขึ้นแล้วครับ"

"ดีแล้วถ้าไม่ไหวก็พักบ้าง เป็นเจ้าของบริษัทนะไม่ใช่พนักงานกินเงินเดือน ถ้ามันเหนื่อยหยุดพักบ้าง ให้พ่อไปดูให้ก็ได้"

"เดี๋ยวไปญี่ปุ่นก็ได้พักแล้วครับ ผมว่าจะไปนานหน่อยอาจจะอาทิตย์กว่ายังไงแจ้งล่วงหน้าไว้แล้วนะครับ"

เขาอมยิ้มก่อนจะนั่งทานข้าวอย่างอารมณ์ดี ว่าจะประชุมซักสองวันจากนั้นก็จะพาหญิงสาวไปเที่ยวหลายๆจังหวัด ช็อปปิ้งของที่ชอบเยอะๆแล้วที่สำคัญเปย์ด้วยเงินของตัวเองด้วย

"พาสาวไปด้วยแน่เลยแบบนี้"

คุณพ่อเอ่ยแซวขำๆ วีเงยหน้ามองท่านก่อนจะยักไหล่เล็กน้อยไม่ตอบอะไร แค่นี้ก็เป็นคำตอบได้ดีแล้ว

"อย่าไปล่วงเกินลูกสาวเค้านะลูก น้องยังเด็กทำอะไรคิดให้เยอะ อีกอย่างพ่อแม่เค้าก็มีหน้ามีตาในสังคม จะทำอะไรเสียหายคิดให้ดีก่อน ถ้ารักกันจริงแม่กับพ่อจะไปสู่ขอให้ เข้าใจมั้ย"

"ครับแม่ ผมรู้น่า"

"จะมาทำนิสัยเหมือนวัยรุ่นไม่ได้แล้ว เราโตขึ้นเยอะแล้ววัยนี้ควรมีลูกมีเมียได้ล่ะ ไม่ใช่จะมาเล่นๆกับผู้หญิงไปทั่ว ถ้ารักก็ต้องให้เกียรติมากๆ"

"ครับแม่ พอแล้วน่าผมหิวมาก กลางวันกินข้าวไข่เจียวผู้ช่วยผมน่ารักมั้ยล่ะ"

เขาส่ายหน้าอย่างปลงๆก่อนจะนั่งทานข้าวตรงหน้าอย่างหิวโหย ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเขาก็กลับขึ้นมาพักผ่อนในห้องนอน ยังมีความพยายามในการโทรศัพท์ไปหาหญิงสาวแต่ว่าครั้งนี้ติดแล้วแต่ไม่มีคนรับสาย

"เป็นอะไรเนี่ย โกรธอะไรพี่รึเปล่าเด็กน้อย"

การแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาตรงหน้าจอ เหมือนว่าดีน่าจะอัพเดทสถานะใหม่ เขากดเข้าไปดูก่อนจะตาโตอย่างตกใจเมื่อหญิงสาวถ่ายภาพกับเพื่อนหลายคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม และที่สำคัญที่สุดชุดที่ใส่คือเดรสสีแดงเว้าแผ่นหลังไปจนถึงเอว แต่งตัวโป๊มากเล่นเอาเขาอารมณ์หงุดหงิดเป็นอย่างมาก

"ไปเที่ยวกับเพื่อนเหรอถึงไม่รับโทรศัพท์พี่ แล้วชุดที่ใส่คือออะไร อ่อ สงสัยอยากโดนดี"

เขากำโทรศัพท์ไว้แน่นก่อนจะกดดูสถานที่ที่หญิงสาวเช็คอิน ร้านนี้เขาเคยไปบ่อยอยู่ในตัวเมืองไม่ไกลมากนัก เขากดโทรศัพท์ไปหาไอ้ธีทำไมถึงปล่อยให้น้องสาวแต่งตัวโป๊แบบนั้นไปเที่ยวกลางคืน แล้วบอกหวงน้องนักหนาไอ้บ้าเอ๊ย!

(ว่าไงวี)

"มึงปล่อยให้น้องมึงไปเที่ยวกลางคืนแต่งตัวโป๊แบบนั้นได้ยังไง ไหนบอกหวงน้องไงทำไมถึงไม่ตักเตือนกันบ้าง"

เขาเอ่ยออกมาอย่างคนฟิวส์ขาด ไม่ได้สนใจเลยว่าเขากำลังจะทำให้ความแตกเสียเอง ธีที่เห็นน้องสาวแล้วแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมีคนขับรถไปรับไปส่งก็พอหายห่วงอยู่บ้าง อีกอย่างคนที่ไปด้วยน้ำหวานรู้จักทุกคนติดต่อได้ก็เลยปล่อยไป

(ก็น้องมันโตแล้วไง จะไปเที่ยวบ้างก็ไม่เห็นแปลก)

"ถ้างั้นโตแล้วให้กูจีบได้ใช่ป่ะ"

(ไม่ได้มึงห้ามจีบน้องกู แล้วนี่มึงเป็นอะไรหึงหวงอย่างกับเป็นผัว มึงไม่ได้เป็นอะไรกับน้องกูนะเว้ย)

เขาเหมือนจะได้สติ เพราะอารมณ์หึงหวงทำให้เขาคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แถมยังโทรไปหาบุคคลที่อันตรายที่สุดอีก

"เอ่อ.. คือว่า"

(ยังไง... มึงเป็นอะไร)

"กะ..ก็กูเห็นในโซเชียลไงกูแค่งงว่าทีเมียมึงใส่แบบนั้นมึงไม่ยอม แต่ทำไมน้องใส่ถึงยอม"

(ไม่ต้องห่วงหรอกน่า คนที่ไปด้วยกันก็เพื่อนทั้งนั้น น้ำหวานก็รู้จักปลอดภัยน่า มึงอ่ะอย่าอาการออกมากนักหึงหวงอย่างกับเป็นผัว แค่นี้แหละกูขับรถอยู่)

ธีกดวางสายทันทีก่อนจะหันไปมองคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆ

"มีอะไรเหรอคะ"

"ก็ไอ้วีนะสิโทรมาโวยวายว่าทำไมพี่ถึงปล่อยให้ดีน่าแต่งตัวโป๊ไปเที่ยวกลางคืน ไอ้ดีน่ามันโตแล้วมั้ยจะทำอะไรก็ปล่อยมันสิ แต่พี่แปลกใจว่ามันจะโทรมาโวยวายทำไม ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย"

เขาทำหน้าสงสัยเป็นอย่างมาก น้ำหวานยิ้มออกมาเล็กน้อยไม่พูดอะไร เพราะเธอรู้อยู่แก่ใจว่าสองคนนั้นกำลังคุยกันอยู่ จะหึงหวงก็คงไม่แปลกและพี่วีคงไม่จบแค่นี้หรอก เผลอๆนะตามไปถึงร้านเลยก็ได้

ทางด้านของวีเขาขับรถไปยังร้านที่ดีน่าอยู่ทันที คิดว่าคนอย่างเขาจะปล่อยให้เธอแต่งตัวแบบนั้นเดินไปมาให้ผู้ชายคนอื่นมองเหรอ... ฝันไปเถอะ! เดี๋ยวเด็กดื้อจะโดนทำโทษ หึ...