perdenin arkasında

ÖFKE

      Seçil tenefus zili de çaldıktan sonra artik kendisini tutamayip bir an icin on sira da oturan yigi de gidip kafasini duvara surtme istegi kabarmis idi lakin tuttu kendini. Ilerleyen zamanlar icin cok iyi planlari var idi. Su an en iyisi hic bir seyden haberi yokmuş ve haberi olsa dahi umurun da degilmis gibi numara yapmak gerekiyor idi. Nitekim oyle de yapti zaten daha doğrusu yapmaya calisti. Çünkü gizu hala o tarafa kayip kayip duruyor idi. Ve yigit bir kere olsun kafasını çevirip ona bakmamış idi. Bu böyle son dersin bitiş ziline kadar sursu. Zil caldigi gibi secil direk esyalarini çantaya atıp kapıdan dışarı fırladı o kadar hızlı ve aceleci davrandı ki bazı eşyalarını hiç çantasına atmak ile uğraşmadan elin de tutup cikti. sınıftan ilk çıkan kendisi oldu lakin okul dan çıkıp çıkış demir kapısına varana kadar sesli sesli kendi kendine lanetler okuyup hızlı hızlı yürüdü tam okulun kapısın dan da çıkacak idi ki arkasın da bir el hissetti. Donup baktı. Bu el yiğit de ait idi. seçil arkasını dönüp baktığın da birden karşısın da onun hala alay eder gibi gülümseyen suratını görünce kan hepten beynine sıçradı. onun elinden kendi omuzlarını kurtardıktan sonra. ona hiddet ile dönüp suratına tüm öfkesini kustu adeta.

-