VAMPIRE พ่ายรักราชันย์แวมไพร์

EP02 ใบข้าว

"ใบข้าวไปทานข้าวกัน" ปิ่นฟ้าเพื่อนสนิทของเธอเดินเข้ามากอดแขนเธออย่างสนิทสนมเธอจึงคลี่ยิ้มตอบ

"อื้ม เอาสิเราก็มัวแต่ทำวิจัยจนหิวข้าวแล้วเหมือนกัน" ใบข้าวเธอไม่ปฎิเสธเพราะกระเพาะเธอก็ร้องหากระเพราหมูกรอบอยู่เหมือนกันและเธอก็ไม่ได้ทานมาสองวันแล้ว

"โอเคไปกัน ร้านป้าแสงคนดีคนเดิม" ปิ่นฟ้าเป็นเพื่อนคนเดียวที่เธอคบและยังเป็นเพื่อนที่ฐานะต่างกับเธอราวกับฟ้ากับเหวเพราะอีกฝ่ายฐานะและชาติกูลดีมากต่างจากเธอที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรเพราะมารดาเธอเป็นแม่ค้าในตลาดและเธอก็ไม่ได้รังเกียจตัวเองด้วยซ้ำเพราะวันหยุดเธอจะช่วยแม่ขายผักและผลไม้ในตลาดอยู่เสมอ

"โหวเธอ ใครอ่ะ" ระหว่างที่เธอกำลังเดินผ่านคณะบริหารก็ได้ยินแต่เสียงของคนที่กำลังกระซิบกระซาบและจ้องมองไปยังใครสักคนที่ตอนนี้กำลังตกเป็นเป้าสายตาคนเกือบทั้งคณะและคนที่ผ่านไป มาอย่างพวกเธอ

ผู้ชายตรงหน้าจัดว่าดูดีมากเพราะใบหน้านั้นขาวใสมากจนเธอนึกอิจฉาและเขายังสวมแว่นตาสีดำและสวมสูททุกอย่างบนร่างกายเป็นที่ดำทั้งหมดยิ่งดูยิ่งหน้ากลัวลึกลับและหน้าค้นหาปะปนกันไปหมดโดยเฉพาะใบหน้าที่เย็นชาภายใต้กรอบแว่นนั่น

ทว่าเธอขอไม่มองดีกว่าเพราะเธอไม่รู้ว่าเขามาที่นี่เพราะอะไรและภายใต้ชายชุดดำที่คุ้มกันเขาอยู่จะมีอาวุธติดตัวอะไรบ้างหากไม่ใช่ปืนอย่างที่เธอเคยเห็นในหนัง

"ไปดีกว่าเถอะเดี๋ยวเย็นนี้ข้าวไปทำงานไม่ทัน" เธอทำงานพาร์ทไทม์หลังเรื่องเรียนที่ร้านอาหารในห้างและพอกลับถึงห้องเธอก็มานั่งวาดรูปปกนิยายเพื่อที่จะส่งงานลูกค้าที่เธอนัดเอาไว้ และแน่นอนว่ารายได้พวกนี้มันสามารถทำรายได้ให้เธอได้พอค่าเทอมและค่าอะไรหลายๆ อย่าง ในเพจเธอมีผู้ติดตามมากกว่าสองพันคนและคนยังรู้จักเธอในนามนักวาด เฟอร์เทียร์ แต่ไม่มีใครเคยเห็นหน้าตาของเธอ

และไม่รู้สิเธอบังเอิญไปพบชื่อนี้ในร้านหนังสือแนวแฟนตาซีแวมไพร์อะไรแบบนี้เธอเลยชอบชื่อนี้จึงนำมาตั้งเป็นนามปากกานักวาดเฟอร์เทียร์

"โอเค ไปกันเถอะยังไงมันก็เรื่องของเขาไม่ใช่เรื่องของเรา" ปิ่นฟ้าเอ่ยก่อนจะจับมือเธอออกไปจากตรงนี้เพื่อไปทานข้าวด้วยกันอย่างที่ตั้งใจ

"ตามหาเธอ" น้ำเสียงทรงอำนาจของแวมไพร์หนุ่มทำให้ลูกน้องออกตามหาผู้หญิงที่เป็นคนรักของเจ้านายอย่างขมักเขม้นเพราะก่อนที่จะเข้ามาที่นี่เจ้านายนั้นเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

"ฉันอยากรู้ประวัตินักศึกษาของผู้หญิงที่ชื่อใบข้าว" ท่าทางหยิ่งยะโสของแวมไพร์หนุ่มทำให้ผู้เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยต้องยอมหาออกมาให้เขาอย่างจำใจเพราะมันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเปิดเผยข้อมูลนักศึกษาและที่มากกว่านั้นคือคนที่ชื่อใบข้าวมีหลายร้อยคนในมหาวิทยาลัยนี้

"ใบข้าว ลริสา วรวรางกูล" เขาเอ่ยเสียงราบเรียบก่อนจะจ้องมองประวัตินักศึกษานั่นด้วยแววตาเย็นชาก่อนที่เจ้าของมหาวิทยาลัยคนนั้นจะต้องตะลึงตาค้างเมื่อประวัตินักศึกษาคนนั้นที่ชายหนุ่มตรงหน้าต้องการมันลอยออกมาเอง

"ลบความทรงจำมันทิ้งซะ!" น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นก่อนจะยืนตัวเต็มความสูงเรียวขายาวราวกับนายแบบก้าวออกไปจากห้องทำงานเพื่อตรงไปในที่ที่ตัวเองต้องการเมื่อรู้เรื่องราวของคนรักที่มาเกิดบนโลกมนุษย์แล้ว

"ครับ คุณเฟลิกซ์" โรบินโน้มตัวลงก่อนจะหันมาลบความทรงจำของคนที่หมดประโยชน์ตามคำสั่งของเจ้านายด้วยความจงรักภักดี

รถตู้อัลพาร์ดสีดำคันหรูมาจอดอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารตามสั่งข้างทางเงียบๆ โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของใครบางคนกำลังจับจ้องไปที่ใบหน้าหวานที่กำลังพูดคุยยิ้มแย้มกับเพื่อนของเธอด้วยความคิดถึงคนึงหาและรู้สึกผิดในแววตาสีฟ้าอมเทาคู่นั้น

ฉึก!!

"อึก!" ดวงตากลมโตเหลือบมองสามีหนุ่มด้วยความเสียใจเพราะเขานั้นเป็นคนลงมือฆ่าเธอด้วยมือของเขาเอง ดวงตาของเขามันแดงก่ำโดยเธอไม่สามารถสัมผัสถึงความรักและความอ่อนโยนที่เขามีให้เธอได้อีกแล้ว

"ฮึก ทะทำไม" เสียงเล็กเอ่ยถามเสียงแผ่วกำลังจะหมดลมหายใจในไม่ช้า

"เจ้ามันไม่สมควรที่จะอยู่เคียงข้างข้า เด็กนั่นก็เหมือนกัน มันไม่ควรมีสายเลือดของข้าเลยด้วยซ้ำ"

"พี่ขอโทษเฟอร์เทียร์ พี่ไม่ได้ตั้งใจ" น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดของเขาเอ่ยขึ้นกับตัวเองเมื่อมองเห็นหญิงผู้เป็นที่รักเพราะหลายพันปีที่เขาไม่มีเธอมันมาเกินพอแล้ว ยิ่งมองเธอความรู้สึกผิดยิ่งเกาะกินหัวใจ

ครั้งนั้นเขาถูกคำลวงของอิริน่าแม่เลี้ยงใจร้ายที่แสร้งหวังดีทำให้เขาต้องฆ่าคนรักตายด้วยมือของตัวเองอย่างไม่สามารถควบคุมมันได้...

"ให้เราชิงตัวเธอเลยมั้ยครับ" โรบินเอ่ยถามด้วยความหวังดีเพราะอีกไม่นานอิริน่าและท่านหญิงแคทเธอรีนกับองค์ราชินีคงรู้เรื่องที่ท่านชายหนีออกมาโลกมนุษย์เพื่อตามหาท่านหญิงเฟอร์เทียร์..

"ไม่ต้อง ฉันอยากเข้าหาเธอด้วยตัวเองและฉันมั่นใจว่าฉันสามารถปกป้องเธอจากหญิงชั่วพวกนั้นได้แน่" เขามั่นใจและสาบานว่าจะไม่ยอมเสียหญิงคนรักไปเหมือนหมื่นปีก่อน

"ครับ" โรบินสงบเสงี่ยมเมื่อไม่ได้รับคำสั่งอะไรจากเจ้านายอีก

"ต่อไปนี้กำชับพวกมันทุกคนว่าให้เปลี่ยนสรรพนามให้เหมือนพวกมนุษย์มากที่สุดและอย่าใช้อำนาจพลังในโลกมนุษย์หากฉันไม่อนุญาต" น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยออกมาอย่างเย็นชาเพราะเขามาอยู่ที่โลกมนุษย์นี้จนกว่าจะตามหาเลือดหยดสุดท้ายเจอและฆ่าอิริน่าทิ้งเสีย!

เธอเป็นภัยกับความรักของเขาและเฟอร์เทียร์ ส่วนแคทเธอรีนและพี่ชายต่างมารดาของเขานั้นเขาจะจัดการชายโฉดหญิงยั่วนั้นทีหลัง

ตอนนี้เขาขอโฟกัสที่หญิงอันเป็นที่รักเสียก่อน เรื่องอื่นเอาไว้จัดการพร้อมกันทีเดียว...