บทที่ 13 ถึงเวลาลงมือ

2093 Words

ดินแดนเฝ้าตามและรอจังหวะเข้าถึงตัวจินันยาอยู่หลายวันเพราะหล่อนทำตัวติดกับมาวินจนไม่สามารถเข้าถึงได้ เขาเฝ้าอย่างใจเย็น อดทน รอคอยวันแล้ววันเล่า ผ่านไปครบเดือนก็ยังรอเพียงเพื่อสนองความต้องการของตนเอง แล้วฟ้าก็เข้าข้างเมื่อจินันยาขับรถออกมาจากคอนโดคนเดียวโดยไร้เงาของมาวินตามติดอย่างเช่นทุกวัน ดาราสาวขับรถออกจากคอนโดก็มุ่งหน้าไปตามทางเพื่อไปหามาวินที่บริษัท เธอตั้งใจว่าเที่ยงวันนี้จะไปกินข้าวกับเขาจึงแวะที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัทของชายหนุ่มมากนัก แต่แล้วเรื่องที่หายกังวลไปสักพักก็เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวเมื่อมีรถหรูมาจอดเทียบข้าง ๆ รถของเธอ “สวัสดีครับคุณจีน่า” “คะ คุณ คุณดินแดน” “ดีใจจังที่คุณยังจำผมได้” “คุณต้องการอะไร” “ไปกับผมแล้วคุณจะรู้เอง” “ไม่! ฉันไม่ไป” “ถ้าคุณไม่ไป ผมก็ไม่รับรองความปลอดภัยของไอ้มาวิน” “อย่านะ อย่ายุ่งกับเขา” หล่อนร้องเสียงหลงเป็นห่วงมาวิ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD