ตอนที่ 6 เรื่องราวของแต่ละคน

1815 Words

Episode 6 เรื่องราวของแต่ละคน { ดอกรัก } สามเดือนก่อนหน้า เขาได้รวบรวมความกล้าไปเพื่อบอกรักสาวที่อยู่คณะตรงข้ามกับคณะเขา ตอนที่รุ่นพี่ปีสามกำลังให้รุ่นน้องปีหนึ่งทำกิจกรรม ตอนนั้นเขาก็เป็นรุ่นพี่ แต่เป็นรุ่นพี่ปีสองเอง “ ชื่น...เอ่อ..คือพี่ ” “ คะ..พี่รักมีอะไรหรือเปล่าคะ ” บานชื่นเอียงคออย่างสงสัย “ คือว่าพี่จะมาบอกว่า...พี่ชอบชื่นนะ แอบรักมานานแล้วด้วย ถ้ายังไง พี่ขอคบชื่นได้ไหม ” เขาพูดรัวๆเร็วๆ “ ว้าว! ตกลงเลยแก ชื่น พี่รักเขาดีมากนะ ” เสียงเชียร์จากกล้วยไม้น้องสาวของเพื่อนเขาและเป็นเพื่อนสนิทของบานชื่นด้วย “ เอ่อ...ชื่นขอคิดดูก่อนได้ไหมคะ คือมันเร็วไป ชื่นตั้งตัวไม่ทันเลย ” บานชื่นส่งยิ้มกลับมา “ ได้ๆ พี่จะรอนะ ” เขาแทบจะกระโดดโลดเต้น ดีใจมากที่เธอเก็บไปคิด ทีแรกแอบคิดว่าถูกปฎิเสธแน่เลย แต่ดีที่ไอ้สนเพื่อนของเขาช่วยไว้คือให้น้องสาวของโกสนก็คือกล้วยไม้นั่นแหละ ช่วยเชียร์เขาด้วย ช่วยพูดเรื่องเขาให้บานชื่นฟังทุกวันเลย @หนึ่งอาทิตย์ต่อมา เมื่อเธอเปิดทางเขาก็แวะเวียนมาหาเธอเช้าเย็น คนอะไรน่ามองมากในยามที่อ่านหนังสือหรือเขียนอะไรก็ตามที่ทำอย่างมุ่งมั่นตั้งใจ และนี่แหละว่าที่แม่ของลูกในอนาคตของเขา “ ชื่นพี่มารอคำตอบ ” เขามาหาเธอทุกวันก็จะพูดแบบนี้ประจำ ทุกครั้งที่มาจะมีขนมติดไม้ติดมือมาตลอดเช่นกัน ถ้าเธอเงียบก็คือยังให้คำตอบไม่ได้ แต่ถ้าเธอพูดออกมา แปลว่าเธอตกลง “ ค่ะ ชื่นตกลง แต่พอเราคบกันครบสามเดือนพี่รักต้องไปขออนุญาตกับพ่อแม่ของชื่นนะคะ ” เธอพูด “ ได้ครับ ” เขาตอบทันที แล้วรีบวิ่งไปที่สนามฟุตบอลเพื่อระบายความดีใจ ในที่สุดเธอก็ยอมเป็นเขาสักที พอครบสามเดือนเขา บานชื่นพาเขากลับไปที่บ้านและได้บอกน้าชมพู แม่ของบานชื่นใจดีมากและอนุญาต และเขาก็พาบานชื่นมาเปิดตัวในงานวันเกิดด้วย ทุกคนยินดี ในงานมีแค่เพื่อนสมัยเรียนและเพื่อนที่บ้านอยู่หมู่บ้านดอกไม้เหมือนกันที่มาในงายและเพื่อนยัยพุดน้องสาวก็มาด้วยมีก็แต่ชบาที่ไม่ยอมมา เพื่อนๆในค่ายมวยก็มาด้วย “ พี่รัก พี่ๆ ” ทันทีที่เขาบอกทุกคน ดอกพุดน้องสาวเขารีบแจ้นมาเขาแล้วจับมือลากเขาออกมาที่เงียบๆเพื่อคุยกันสองคน “ ทำไม มีอะไรถึงลากพี่มาตรงนี้ ” “ พี่เป็นแฟนพี่ชื่นจริงๆเหรอ? ” ยัยพุดทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ “ อืม มีอะไร ” เขาถามกลับ “ ปะ...เปล่า แล้วพี่ไปชอบกันตอนไหนเนี่ย พุดเห็นตอนเรียนพี่แทบจะไม่สนใจใครเลย และพี่กับพี่ชื่นก็แทบจะไม่คุยกันด้วยซ้ำ ” น้องสาวถามด้วยความสงสัย “ จริงๆ พี่แอบชอบชื่นมานานมากแล้ว ตอนที่เริ่มเรียนปีสองได้หนึ่งอาทิตย์พี่ก็แอบไปดูและส่องบ่อยๆ พี่ก็ไปบอกชอบชื่น แล้วผ่านมาหนึ่งอาทิตย์กว่าชื่นจะตกลง ” เขาบอกน้องสาวอย่างไม่ปิดบัง “ แล้วพี่บอกชะ...เอ้ยครอบครัวพี่ชื่นยัง ” น้องสาวพูดเสียงตะกุกตะกัก “ บอกแล้ว ชบาก็อยู่ด้วยตอนนั้น ” เขาพูด “ ห้ะ… ชบารู้แล้วเหรอ? ละ...แล้ว.. ” น้องสาวเขาทำหน้าตาตื่นตกใจ “ เป็นอะไรของแกยัยพุด ”เขาถามต่อ “ เอ่อ...คือว่าชบาพูดอะไรไหม ” “ ก็พูดว่ายินดีกับพี่ทั้งสองด้วยแค่นั้น ” “ อืมๆ ” “ เดี๋ยวๆ พุดแกจะไปไหน จู่ๆก็เดินไม่รอพี่เลย ” พอเขาพูดจบน้องสาวก็เดินออกมาทันที ทำเอาเขางงใจไป “ เปล่า ” น้องสาวพูดแล้วเดินแยกเข้าบ้านไป ส่วนเขาเดินมาที่สวนหย่อมหน้าบ้านที่มีเพื่อนๆกำลังเฮฮากันอยู่ “ ชื่นกินข้าวไหม เดี๋ยวพี่ไปตักให้ครับ ” ตอนนี้หัวใจเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เขาจะทะนุถนอนเธอเป็นอย่างดีตามที่ปากได้สัญญาไว้กับน้าชมพู “ ค่ะ ท้องว่างพอดี ชื่นว่าจะกินข้าวก่อนเหมือนกันค่ะ ” “ ชื่นกินเหล้าเป็นเหรอ? ” “ ก็กินอยู่บ้างค่ะ พ่อให้หัดกินไว้ เพราะกลัวโดนมอมเลยอยากฝึกให้ชื่นคอแข็ง แหะๆ แต่ชื่นก็กินนิดๆเองเพราะไม่ชอบรสชาติของมัน ” ยามพูดเธอก็ดูสดใส “ อ๋อ ต่อไปพี่จะปกป้องดูแลชื่นเอง ” เขาพูดออกมาจากใจจริง ระยะเวลาสั้นๆที่เป็นแฟนกัน ชื่นดูจะเกร็งๆไปนิด แต่คงเพราะยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนแหละ เรื่องของเธอเขารู้ดีและรู้ทุกอย่าง “ค่ะ ” { บานชื่น } เธอไม่เคยคิดว่าจู่ๆจะมีคนมาสารภาพรัก และไม่ได้เป็นคนอื่นคนไกลเลย เป็นรุ่นพี่ที่เคยเรียนที่เดียวกันและบ้านก็อาศัยอยู่หมู่บ้านดอกไม้เดียวกันอีก มันห่างแค่คนละซอยเอง มาเรียนได้หนึ่งอาทิตย์ก็โดนสารภาพรักสะแล้ว แต่เขานี่สิแอบชอบแอบมองเธอมาตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วด้วย เธอกับพี่ดอกรักเจอหน้ากันออกจะบ่อยแต่ก็ไม่ค่อยได้ทักได้คุยเพราะไม่สนิทเหมือนชบาแก้วน้องสาวเธอ ที่ไปเล่นบ้านเขาประจำเพราะชบาแก้วเป็นเพื่อนกับดอกพุด จริงๆจะว่าเธอเชย หรือซื่อบื่อ ไม่ทันคนก็ว่าได้นะ น่าตาเธอมีคนชมไม่ขาดสายว่าน่าตาน่ารัก แต่เธอไม่เคยจะมีแฟนสักครั้งเพราะคนที่ตรงสเป็คยังไม่มีให้เห็น ด้วยความที่กล้วยไม้เพื่อนของเธอชอบพูดเรื่องพี่ดอกรักประจำ ว่าเขาเป็นแบบนั้นนะ แบบนี้นะ เธอก็เริ่มสังเกตมาบ้าง ตอนที่พี่เขามาขอเป็นแฟนเธอก็ตกใจเหมือนกันที่เขาสารภาพว่าแอบชอบเธอมานานแล้ว ตอนนั้นเธอก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่กล้วยไม้ก็พูดกรอกหูเรื่องความดีของพี่เขาทุกวัน เธอเลยตกลงปลงใจเป็นแฟนพี่เขา แต่ดูๆแล้วพี่เขาก็หล่อ เพอร์เฟคนะ แต่ยังไม่ตรงสเป็คเท่าที่ควร แต่อาจจะอยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองก็ได้ บอกเลยช่วงที่พึ่งเป็นแฟนกัน พี่เขาดีกับเธอมากๆ แถมยังเรียนเก่งด้วยกันเหมือน กีฬาก็เก่ง พูดก็พูดเถอะ เก่งเกือบทุกอย่าง เธอก็เลยเริ่มเปิดใจแล้วบ้าง พูดถึงเรื่องที่วัยรุ่น วัยรุ่นชอบมีชอบทำ อยากลอง พี่เขาไม่มีเลย แม้แต่จับมือเขาก็ไม่เคยทำ สุภาพบุรุษมาก แต่บางทีก็แอบขัดใจนะ ไม่รู้สิว่าทำไม แต่สัมผัสได้ว่าเราทั้งคู่อาจจะยังไม่สนิทใจ อาจจะมีเกร็งๆอยู่บ้าง เวลาอยู่ด้วยกัน { กล้วยไม้ } นี่ถ้าเธอไม่เห็นแก่เงินที่พี่ชายของเธอเอามาเสนอ บอกเลยเธอไม่รับปากทำอะไรที่ตรงข้ามกับใจตัวเองแบบนี้หรอก พูดแล้วก็เจ็บเอง เธอต้องพูดกรอกหูเพื่อนสาวที่แสนจะเรียบร้อยทุกวันว่า พี่ดอกรักเป็นแบบนั้นแบบนี้ เขาดีอย่างงั้นอย่างงี้ จนยัยเพื่อนซื่อบื่ออย่างยัยบานชื่นตกลงรับเป็นแฟนพี่ดอกรัก เธอแอบชอบพี่ดอกรักมานานแล้วเหมือนกัน แต่เธอไม่กล้าพอ พี่ดอกรักจะมาหาพี่โกสนพี่ชายเธอประจำที่บ้านเพราะทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน และเธอก็แอบมองเขาประจำ แต่ด้วยเพื่อนที่ยังไม่เรยมีประสบการณ์ในเรื่องของดารมรแฟน นางเลยชอบมาเล่าระบายทุกอย่างให้ฟัง ภายในใจของเธอภาวนาให้บานชื่นและดอกรักเลิกกันเร็วๆอีกด้วย เพราะดูท่าว่าสเป็คของบานชื่นจะไม่ใช่พี่ดอกรัก คนเรามันฝืนกันไม่ได้หรอก และที่บอกว่าอยู่ไปก็รักกันเอง พูดก็พูดเถอะมีเปอร์เซ็นน้อยมาก แต่เมื่อมีจังหวะนรก การนอกใจ เธอก็รีบเชียร์เพื่อนให้คบกับอีกคน เพราะตัวเธออยากจะคว้าพี่ดอกรักมาครอบครอง แต่ใครจะรู้ จู่ๆเธอก็ไปตกหลุมพลางของเพื่อนผู้ชายคนนั้นเข้าเพราะฐานะเขาดี แต่ใครจะรู้มันแค่หลอกฟัน! { ต้นไผ่ } ทุกวันการใช้ชีวิตของเขาโคตรจะเสเพลเพราะที่บ้านมีฐานะ เลยใช้จ่ายอย่างคล่อง เขามีเพื่อนสนิทสามคนคือ ไอ้**ม ไอ้หมี ไอ้สอน เกเรทั้งทีมเป็นลูกคนมีเงิน คบกับพวกไฮโซ มาเรียนเหมือนไม่ได้เรียน ทุกครั้งที่มีเด็กใหม่ปีหนึ่งเข้าไม่ว่าจะคณะไหน เพื่อนๆก็จะพนันกันประจำ วางเงินเดิมพันเกือบแสนต่อคน สิ่งที่พนันนั้นก็คือเรื่องผู้หญิง หากใครจีบน้องใหม่คนที่เพื่อนเลือกให้ได้และภายในหนึ่งเทอมได้จะได้รับเงินไปครองครึ่งหนึ่งก่อน และมีอะไรกันได้ภายในเทอมสองก็จะได้เงินพนันไปทันที สรุปว่า พนันกันหนึ่งปีเต็ม แต่ถ้าหากว่าทุกคนทำได้หมดก็จะแบ่งกันกลับของใครของมัน แต่ถ้าเกินเวลาแล้ว ทำได้แค่คนเดียว เงินนั้นก็จะให้ผู้ชนะคนนั้นไป ในกลุ่มของเขา ไม่มีใครที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลย เรียกว่าเสือผู้หญิงกันเกือบทุกคน แต่น่าจะมีแค่เขาที่ไม่หนักเหมือนคนอื่น เสเพลก็จริง การพนันก็เล่น เรื่องเหล้าก็กิน บุหรี่ก็สูบ แต่เรื่องผู้หญิงเขาจะทำเฉพาะตอนที่พนันกับเพื่อนแค่นั้นเอง พอได้แล้วก็เลิกก็เลิกไป เขาไม่อยากมีพันธะ ชีวิตอิสระจะหมดไป เขาไม่ได้หมกมุ่นในกามเลยไม่ซีเรียสเรื่องที่จะมีแฟน “ นั่นๆ เด็กคนนั่น หน้าตาจัดว่าน่ารักซื่อๆ กูยกให้ไอ้ไผ่ พวกมึงว่าไง ” ไอ้สอนพูดขึ้น พร้อมชี้นิ้วไปยังสาวน้อยคนหนึ่ง ตามที่มันพูดคือหน้าตาน่ารักจริง ใบหน้าปราศจากเครื่องสำอาง แต่ใบหน้าขาวนวลกระจ่าง ดูๆมันก็น่ามองมาก น่าจะหลอกง่ายเพราะดูแล้วเป็นเด็กเรียบร้อย แต่ติดไปทางซื่อบื่อแหละ “ เออ กูตกลงรับคำท้า ” เขาพูด แต่ตามองเธอจนหายลับไป “ น่าค้นหาฉิบหา- ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more