BAHRİYELİ’DEN…
Dağ gibi oğlum gözlerimin önünde eriyip duru. Aylarca arayıvedide garısını bulamadı geri dönüvediğinde ise tam bir harabe oluvemişti. Ne uzun uzun anlatıveri ne konuşuveri ne de bir şey deyiveri. O çocukluğunda bütün Nazilli’ye yaka silktiren uşak gitti de yerine kızgın sinirli bir adam gelivedi.
Şeref beye galıvese biraz zaman halletçek. Akideş benim adı gibim dağ evladım yanıp duru. O yandıkça bende yanıp durun.
Kime gızıverem kimin saçını başını yoluverem ben. Bir yanım öyle bir gız değildir deyiveri diğer yanım analık hakkımı helal etmeyiveri.
Ciğerim yanıp duru. Ahhh Destan bile isteye oğlumu attıverdiysen ataşlara sende yanasın! Rukiye olsa böyne mi oluveridi?
NİHAL’DEN…
“Destan ablan hain” dediler. Destan ablamın hain olması için Rusya’nın baştan aşağı müslüman
