บทที่ 9 เฉิงเหยานั่งอยู่ในโถงใหญ่ของจวนโหว บนโต๊ะตรงหน้ามีอาหารมากมายและเหล่าสาวใช้ก็ยืนเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ รอคอยที่จะช่วยเหลือหากมีใครเอ่ยปากเรียกพวกนาง แต่เพราะสายตาของทุกคนจ้องมองมายังนายหญิงคนใหม่ จึงทำให้ปิงเฉิงเหยารู้สึกทำตัวไม่ถูก แม้จะเป็นบุตรสาวคนโตของเสนาบดีฝ่ายขวา แต่ในจวนนี้นางก็เป็นเพียงสะใภ้ใหม่ ที่ยังไม่คุ้นเคยกับกฎระเบียบหรืออำนาจที่ต้องปฏิบัติตาม ไม่เท่านั้นตอนนี้นางยังนั่งประจันหน้าอยู่กับพระสวามีอย่างอู่อ๋องอีกด้วย บนโต๊ะอาหารมีอาหารมากมายแต่กลับมีเพียงนางและท่านอ๋องที่นั่งใช้งานอยู่ นางประคองตะเกียบไว้ในมือ คีบกับข้าวที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างประณีต แต่ในใจกลับรู้สึกอึดอัด แม้จะอยู่ร่วมกับคนตรงหน้าถึงสามวันสามคืน แต่กลับไม่สามารถเข้าใจในตัวเขาได้เลย ตอนนี้อีกฝ่ายไม่ใช่จางหมิ่นของนางในชาติก่อน แต่เป็นเหมือนใครอีกคนที่เฉิงเหยาไม่เคยรู้จัก แม้แววตาก่อนหน้านี้ของเข