เจ้าสาวมัจจุราช

10

10

แต่แล้วอยู่ๆ ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในสมอง ความคิดค้าน เป็นความคิดชั่วร้ายที่ไม่เคยอยู่ในหัวของดัตถพงศ์มาก่อน เขากำลังคิดว่า หากตนเองทำตามที่นิสารัตน์ร้องขอ เธอก็จะกลายเป็นภรรยาของเขา เขาจะมีสิทธิ์ในตัวเธอโดยชอบธรรม คราวนี้ก็จะไม่มีใครหน้าไหนมาแย่งนิสารัตน์ไปจากเขาได้ ในขณะเดียวกันเธอก็หันไปมองชายอื่นไม่ได้เช่นกันความคิดนี้ทำให้เขามองข้ามเรื่องที่ตนเองเป็นกังวล

ดัตถพงศ์กำลังชั่งใจอย่างหนักว่าตนเองจะเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องหรือทำตามความปรารถนาของตัวเอง ความรู้สึกของเขาเวลานี้ตีกันยุ่ง ตัดสินใจไม่ได้เลยว่าจะเลือกทำทางไหนดี แล้วระหว่างที่เขากำลังคิดไม่ตกอยู่นั้น นิสารัตน์ก็ทำอะไรบางอย่างที่ทำให้ดัตถพงศ์รู้แล้วว่า ตนเองจะตัดสินใจอย่างไรดี

“พี่ทัชพี่ทัชอย่าไปไหนนะคะ อยู่กับฟ้า รักฟ้านะคะ”

นิสารัตน์ไม่ได้เพียงแค่พูด เธอยังกอดร่างโตไว้แน่นราวกับว่าจะไม่ปล่อยเขาไปไหน ผงกใบหน้าสูงจูบปากหนาอย่างไม่เป็นประสา เธอทำตามความปรารถนาส่วนลึกในจิตใจ

ชั่วขณะนั้นดิตถพงศ์ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น เขาเลือกที่จะทำตามความปรารถนาของตัวเองมากกว่าความถูกต้อง หลงลืมความเป็นสุภาพบุรุษ หลงลืมว่าเวลานี้สาวร่างเล็กไม่มีสติพอที่จะประคองความคิดหรือการกระทำของตัวเอง เขาลืมสิ้นทุกอย่างหลังจากได้รับจูบจากหญิงสาวที่ตกอยู่ในอำนาจของเมรัย

ดิตถพงศ์จูบนิสารัตน์ดูดดื่ม เขาไม่เคยจุมพิตปากของหญิงสาวคนไหนรสชาติเยี่ยมเช่นเธอมาก่อน ยามที่เขาจุมพิตปากเนียนนุ่มคู่นี้ ทำให้เขาลืมโลกทั้งใบ ลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง

ลิ้นของดิตถพงศ์ยังคงแลกรัดลิ้นนุ่มที่ดูเหมือนจะไม่เป็นงาน ควานหาความหวานด้วยการกวาดลิ้นต้อนชิมไปทั่วช่องปากสาว เจ้าของเรียวปากคู่งามถึงกับนอนสั่นสะท้าน หัวใจเต้นถี่แรงอยู่บนเตียงนอนอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เขาไม่เพียงแค่จูบเธอไม่ห่าง มือใหญ่แข็งแรงยังลูบไล้ไปบนผิวกายเนียนนุ่มของเธอไปด้วย และรีบนำผ้าห่มสิ่งกีดขวางระหว่างสองร่างให้ออกห่าง กลายเป็นเนื้อแนบเนื้อ

ชายหนุ่มร่างโตขยับร่างกายมาตะแคงร่างเกยก่ายร่างเล็ก เพื่อที่เขาจะได้สำรวจร่างสาวได้โดยง่าย ทรวงอกสาวขนาดพอดีมือตกอยู่ในอุ้งมือของดิตถพงศ์ที่นวดเคล้นไปพร้อมกับปากที่ยังบดเบียดเรียวปากบางนุ่ม ล้วงลิ้นพันรัดลิ้นบางด้วยความกระหายในรสเสน่หา

ฝ่ายหญิงไม่รู้ตัวเลยว่า เวลานี้ตนเองกำลังเรียกร้องผิดคน ชายหนุ่มที่กำลังจูบและกอดเธอไม่ใช่กรกวินทร์อดีตคนรัก แต่เป็นเพื่อนสนิทของเขาต่างหาก นิสารัตน์ไม่อาจประคองตัวและสตินึกคิดและอ่านสิ่งใดได้ มีเพียงความปรารถนาส่วนลึกในจิตใจกำลังนำทางเธอสู่ความเลวร้ายที่สุดในชีวิต

ไม่...นิสารัตน์ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น นอกจากความอบอุ่นจากอ้อมกอดและรสจุมพิตสะท้านสะเทือนอารมณ์ ไม่เพียงแค่เธอเมาอยู่ในฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เท่านั้น เวลานี้เธอกำลังมัวเมากับรสจูบแรกของชีวิตสาวที่ดึงเพลิงอารมณ์ทางเพศให้ลุกโชนไม่รู้ตัว

เป็นเวลานานกว่าที่ดิตถพงศ์จะละห่างปากนุ่มน่าจูบของเธอ ปากและจมูกของเขาสูดดมกลิ่นหอมบนผิวแก้มสุกปลั่ง ก่อนจะเลื่อนใบหน้ามาซุกไซ้ลำคอ สูดกลิ่นกรุ่นของผิวกายหอมๆ เข้าไปเต็มปอด ร่างหนารู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันทีทันใด

ใบหน้าคมเลื่อนต่ำลงในเวลาต่อมา ผ่านเนินอกขาวลออตาที่ถูกซับจูบไปทั่ว จนกระทั่งถึงดอกบัวดอกงามที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระจากมือใหญ่ เพื่อที่ปากและลิ้นของเขาจะทำงานแทนที่

ปากหนาไม่รอให้ดอกบัวร้างลาสัมผัสนาน เขาครอบครองปลายถันสีสวยดึงดูดใจผลุบหายเข้าไปในปาก ดูดกลืนอย่างกระหายหิวประหนึ่งทารกแรกเกิดโหยหาน้ำนมจากมารดา ทรวงอกอีกข้างก็หาได้ว่างเว้น มือแข็งแรงตะปบบีบเคล้นคลึงมันมือ

“อืม...” เธอปล่อยเสียงครางออกมาตามสัญชาตญาณ เป็นเสียงครางแรกที่นิสารัตน์ได้รับความเสียวกระสันจากปากใหญ่ที่กลืนกินยอดถันสีหวาน มีลิ้นสากใหญ่ตวัดไล้เลียไปด้วย แรงสั่นของเรือนร่างอรชรยิ่งเพิ่มมากขึ้น ความสยิวซ่านที่ไม่เคยได้รับรู้สัมผัสมาก่อนเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง และดูเหมือนว่ามันจะเพิ่มมากขึ้นทุกขณะ

ช่วงเวลานี้ความเมาจากพิษสุราน้อยกว่าอาการเมามัวในเพลิงพิศวาสที่แผ่กระจายไปทั่วร่างค่อยๆ ขับไล่พิษจากแอลกอฮอล์ทีละน้อย

ฝ่ามือใหญ่ถอยห่างจากอุบลดอกงาม เพื่อให้ปากและลิ้นของตนทำงานได้อย่างสะดวก สลับผลัดเปลี่ยนเชยชิมทั้งซ้ายและขวา ดื่มด่ำไม่ยอมหยุดพักราวกับว่าการกระทำในครั้งนี้เป็นเรื่องที่เขารอมานานแสนนาน เขาจึงละเมียดชิมแทะเล็มให้นานที่สุด

เขาไม่เคยคาดหวังมาก่อนว่าจะได้แตะต้องผิวกายหอมหวน ไม่เคยคิดว่าจะได้จูบลูบคลำเรือนร่างแสนโสภา จากตาเปล่ายามที่เขามองผิวขาวเนียน ดิตถพงศ์จินตนาการอยู่บ่อยครั้งว่า ผิวของเธอจะนุ่มละเมียดมือมากแค่ไหน เขายังแอบอิจฉากรกวินทร์เพื่อนสนิทที่ได้แตะต้องสัมผัสกายของนิสารัตน์ แต่ทว่าเวลานี้เขาไม่ต้องอิจฉากรกวินทร์อีกต่อไปแล้ว เพราะเวลานี้และในอนาคต เขาจะเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่ได้ครอบครองเรือนร่างผุดผ่อง ไม่มีวันให้ชายอื่นใดมาซ้ำรอยเขาเด็ดขาด ในอดีตเธอจะเป็นของใครดิตถพงศ์ไม่สน นับต่อจากนี้ไปนิสารัตน์จะเป็นของเขาเพียงคนเดียว

ดิตถพงศ์ไม่อยากรีบเร่งจะเชยชมร่างสมส่วน อยากจะค่อยๆ แทะเล็มเก็บเกี่ยวความนุ่มหอมไปเรื่อยๆ ทว่าร่างกายของเขานั่นเล่ากลับไม่เอื้ออำนวย เนื่องจากกำลังถูกไฟเสน่หาหลายร้อยกองสุมในร่าง อุณหภูมิภายในร่างสูงขึ้นเรื่อยๆ และเรื่อยๆ จนเขาคิดว่ามันคงจะระเบิดในไม่ช้านี้

ความรู้สึกนี้ช่างแตกต่างกับคู่นอนคนก่อนๆ ของเขามากเหลือเกิน หญิงสาวเหล่านั้นไม่เคยมีใครทำให้ชายหนุ่มนักรักหมดความอดทนเพียงแค่จูบลูบคลำ และกว่าที่เขาจะเดินเครื่องเต็มที่ต้องให้พวกเธอ สร้างลาวาแห่งอารมณ์ให้ก่อนเสมอถึงจุดเดือดเสียก่อน นิสารัตน์จึงต่างกับหญิงสาวที่ผ่านมาของเขาเหลือเกิน ต่างกันทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านความรู้สึกหรืออารมณ์

และนั่นเองที่ทำให้เขาทานทนเพลิงพิศวาสที่อยู่ในร่างกายของตนเองต่อไปไม่ได้ มือใหญ่ที่วนเวียนไล้ลูบร่างอิ่มเลื่อนมาจับขอบกางเกงยางยืดของเธอ จากนั้นก็ม้วนตัวพร้อมกับกางเกงชั้นในไปตามเรียวขาสวย ก่อนจะใช้ปลายเท้าของตนรูดทั้งสองสิ่งให้หลุดออกไปจากปลายเท้าเล็ก ส่งผลให้เรือนร่างของนิสารัตน์เปล่าเปลือยอวดโฉมงาม