SADISM 2

1384 Words

“ยัยตัวแสบ!!!” เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวของเขาจนมันหยดเลอะตัวฉัน แต่ไม่มีทีท่าว่าร่างสูงจะถอยหรือเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย กลับเพิ่มแรงที่สัมผัสร่างกายของฉันจนมันเป็นรอยช้ำไปหมด “ขะ ขอโทษ ปล่อยนะ!!! ” เขาถอดเข็มขัดมามัดแขนฉันไว้ทั้งสองข้างแล้วเอาไปผูกกับหัวเตียงให้แน่นกว่าเดิม “ฤทธิ์มากแบบนี้ก็ดี!!! เพราะฉันก็ชอบที่จะเล่นสนุกกับเหยื่อของฉันเหมือนกัน!!” แค่วก! ปึก “กรี๊ดด เจ็บ ฮือ อย่าทำ ฮืออ” เขาฉีกกางเกงในจนมันขาดออกเป็นสองส่วนก่อนจะเอาแท่งเนื้อจ่อที่ทางเข้าก่อนจะกระแทกเข้ามาเต็มแรง ความเจ็บปวดจากตรงกลางตัวทำให้ฉันแทบจะขาดใจ เนื้อตัวสั่นระริกไปหมด กลิ่นคาวเลือดลอยคลุ้งไปทั่วห้องนอน “อ่าส์ แน่นชิบ อื้อๆๆ อ้าขาออกกว้างๆอีก” ร่างสูงดันขาฉันให้กางออกแล้วโถมตัวเข้ามาแรงกว่าเดิมจนเตียงกระแทกกับผนังดังลั่นห้อง “โอ๊ย เจ็บ เบาๆหน่อย อื้อๆๆ” เล็บฉันจิกที่หนังเข็มขัดอย่างแรงเพราะความเจ็บที่มีมันหายไปกลายเป็นความเสียวซ่านที่เข้ามาแทนที่ ร่างสูงขมเม้มไปที่หน้าอกก่อนจะดูดแล้วทำรอยทิ้งไว้หลายต่อหลายที่ “ซี๊ด มันส์ชิบหาย ตอดแรงไปไหนวะเนี่ย” “อ๊ะๆๆ มะ ไม่ไหวแล้ว อ๊าาา” น้ำหวานสีขาวไหลเปื้อนออกมาเป็นทางยาว ฉันทิ้งตัวลงอย่างเหนื่อยหอบแต่เหมือนร่างสูงจะยังไม่พอใจ “จะแตกแล้ว!!! อื้อๆๆ อ่าส์!!” ความรู้สึกอุ่นวาบที่หน้าท้องทำให้ใจหายไปอยู่ที่ตาตุ่ม ...เขาไม่ได้ป้องกัน!! “ไม่ๆ หยุดก่อน โอ๊ยๆๆ เดี๋ยว! ถุงยางอยู่ไหน ม่ายยย” “โอ๊ย ...ฮึก” ฉันสะดุ้งตื่นมาตอนตีห้ากว่าๆความเจ็บปวดมันแล่นไปทั่วทั้งตัวโดยเฉพาะตรงนั้น น้ำตามันไหลออกมาความรู้สึกทุกอย่างมันพรั่งพรูจนพูดอะไรไม่ออกเลย “นอนเหมือนตาย หึ” ฉันมองไปที่ร่างสูงที่นอนหลับอย่างสบายใจและเหมือนจะหลับลึกมากด้วยเพราะเมื่อคืนกว่าจะจบเรื่องทุเรศๆนี้ก็เกือบตีสามกว่าๆแล้ว ทั้งๆที่ฉันแทบจะขาดใจตายแต่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะทำมัน “อื้ม!!” ทันทีที่ลุกขึ้นยืนความปวดมันยิ่งแล่นปราดไปทั่วร่าง ฉันเลยต้องเม้มปากให้แน่นขึ้นเพราะกลัวว่าเสียงร้องของฉันจะไปปลุกให้เขาตื่นขึ้นมาแล้วทำเรื่องทุเรศๆกับฉันต่ออีก “ไอ้บ้าเอ๊ย” น้ำสีขาวขุ่นไหลลงมาตามเรียวขาด้านในอย่างล้นหลาม เขามันบ้าที่ไม่ยอมป้องกัน!! ฉันคว้าเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขามาใส่ก่อนจะพยุงร่างที่แสนจะสะบักสะบอมของตัวเองออกไปจากห้องนั้นให้เร็วที่สุดแล้วตรงกลับบ้านทันที “นี่ฉันโดนผู้ชายเป็นสิบคนข่มขืนหรือเปล่าเนี่ย” สภาพตัวเองในกระจกยิ่งทำให้ฉันต้องเศร้ามากกว่าเดิมเพราะมันดูแย่มากอย่างกับโดนคนเป็นสิบรุมข่มขืนทั้งที่มีแค่ผู้ชายบ้าคนนั้นคนเดียว ฉันกลืนก้อนน้ำตาลงไปแล้วจัดการอาบน้ำแล้วกินยานอนให้ไวที่สุด เพราะเมื่อวานมีเรื่องมากมายเกิดขึ้นกับฉันจนคิดว่ามันหนักไปหรือเปล่าที่ต้องเจอภายในวันเดียว กริ๊งงงง กริ๊งงงงงงง แกร๊ก “อื้อ ...ปวดหัวจังเลย ใครมา” “ไอ้ซี!! แกเป็นอะไรทำไมไม่มาเรียนตั้งสองวัน!!” ฉันสะดุ้งขึ้นมาสุดตัวตอนที่ได้ยินเสียงของเมอร์ลิน “ฉันไม่สบายอ่ะ แต่เพิ่งกินยานอนไปเองนะ จะสองวันได้ไง” “เมื่อวานวันเลือกที่ฝึกงานวันสุดท้ายแล้วนะ พวกฉันได้ไปฝึกที่เดียวกันแต่แกอ่ะไม่ใช่นะเว้ย!!” “แล้วฉันได้ไปฝึกที่ไหน ...ทำไมแกไม่โทรมาหาฉันอ่า” “โทรไปแล้วรับมั้ยไอ้บ้า เกือบห้าร้อยสายแล้วมั้ง แล้วโทรศัพท์หายไปไหนทำไมไม่รับสายเลย” ฉันส่ายหน้าก่อนจะทิ้งตัวลงนอนต่อเพราะอาการไข้หวัดมันไม่ดีขึ้นเลย “ไปหาหมอเหอะ” “อวัยวะเพศมีรอยฉีกขาดและบวมช้ำ หมอไม่ได้อยากก้าวก่ายนะแต่น้องสามารถแจ้งความได้” ฉันส่ายหน้าไปคุณหมอก็พยักหน้าแบบเข้าใจก่อนจะเริ่มตรวจต่อ “หมอช่วยฉีดยาคุมให้ได้มั้ยคะ พอดีว่าเมื่อสองวันก่อนที่หนูโดนเอ่อ... แล้วหนูกินยาคุมฉุกเฉินไปวันนั้นเลยแต่หลับยาวไปสองวันเพราะพิษไข้เลยไม่ได้กินแบบต่อเนื่อง เลยกลัวว่าจะท้องค่ะ” “หมอว่าไงมั่งแก” “แค่ไข้หวัดแหละ อย่าห่วงเลยเดี๋ยวฉันจะเข้าไปหาอาจารย์เรื่องฝึกงาน” ฉันแยกกับเมอร์แล้วตรงไปที่มหาวิยาลัยเลยแม้ว่าร่างกายจะยังไม่ดีขึ้นแต่เรื่องฝึกงานก็สำคัญกับฉันมากที่สุด “อย่างที่อาจารย์บอกนั่นแหละเหลือแค่ KKS Group เท่านั้นที่ยังว่างอยู่ตอนนี้ เธอคงต้องไปฝึกงานที่นั่นและอาจจะต้องฝึกนานกว่าคนอื่นนะเพราะที่นี่กำหนดระยะเวลาการฝึกหนึ่งเทอม” ฉันเดินคอตกกลับห้องไปด้วยใจที่โคตรจะห่อเหี่ยว มิน่าล่ะทำไมถึงไม่มีคนเลือกเพราะปกติฝึกกันแค่สองเดือนเองนี่นา แถมยังต้องเริ่มเร็วกว่าคนอื่นเขาอีก เห้อ ซวยอะไรขนาดนี้ “แม่นี่ซีเองนะ ...ไม่รู้ว่าแม่จะได้รับข้อความหรือเปล่า ถ้าได้รับแล้วโทรกลับมาหาซีด้วยนะ” ฉันฝากข้อความไปรอบที่ร้อยได้แล้วมั้งแม่ก็ยังไม่เห็นจะโทรกลับมาสักสายเลย แม่แต่งงานใหม่ไปเมื่อสิบปีก่อนแล้วทิ้งฉันให้อยู่กับพ่อหลังจากนั้นไม่นานพ่อก็เสีย ช่วงแรกแม่ก็มาหาฉันค่อนข้างบ่อยแต่หลังจากนั้นก็ไม่มีเลยจนถึงตอนนี้ Rrrrrrrrrrr(EVA) “โทรหาพี่มีอะไรหรือเปล่าเอวา” ปกติน้องสาวต่างพ่อคนนี้จะไม่ค่อยจะชอบหน้าฉันเท่าไหร่นี่นา แล้วนึกยังไงถึงโทรมาหาได้เนี่ย (เลิกฝากข้อความมาหาแม่ได้แล้ว!!! รำคาญ!!!) เสียงแข็งกร้าวจากปลายสายทำให้พอจะนึกหน้าออกเลย “พี่ฝากข้อความหาแม่ ไม่ได้ฝากหาเธอ ...น่ารำคาญตรงไหน?” (แม่ก็ไม่ได้อยากจะคุย!!! เลิกส่งข้อความปัญญาอ่อนกลับมาได้แล้ว ไป๊!!) แล้วสายก็ถูกตัด ฉันได้แต่ถอนหอยใจอย่างเหนื่อยใจ ถ้าวันแย่ๆแบบนี้ได้นั่งคุยกับพ่อก็คงจะดี “เลิกฟุ้งซ่านแล้วเตรียมตัวไปฝึกงานพรุ่งนี้ดีกว่ายัยซี” “สวัสดีค่ะ มาฝึกงานวันแรกค่ะ ชื่อมัสยา” ทุกคนในแผนกต่างมองหน้าฉันด้วยสายตาที่ต่างกัน บางคนชื่นชม บางคนสงสัย และบางคนเบ้ปาก? ...สนุกสนานกันล่ะทีนี้ -_- “พี่ชื่อโรสนะเป็นเลขาคุณศึก เดี๋ยวเราต้องมาเรียนงานแทนพี่เพราะพี่จะไปออกลูก ฮ่าๆ” พี่เขาดูสวยมีสเน่ห์มากจนผู้หญิงอย่างฉันยังเคลิ้มไปกับความสวยของเขาเลยอ่ะ “คลอดลูกหรือเปล่าพี่ ..เรียกหนูว่าซีนะคะ” ฉันเดินตามพี่โรสขึ้นไปที่ชั้นผู้บริหารก่อนจะเริ่มเรียนงานบางส่วนอย่างเช่นการจองห้องประชุม การนัดหมายผู้บริหารซึ่งมันก็ไม่ได้ยากเลย “เดี๋ยวซีเข้าไปแนะนำตัวให้กับคุณศึกก่อนแล้วค่อยมารับอุปกรณ์อื่นๆ กับพี่ เพราะเดี๋ยวพี่ต้องไปติดต่อฝ่ายบริการก่อนนะ” ฉันพยักหน้าก่อนจะจัดเอกสารทุกอย่างให้พี่โรสก่อนจะถือแฟ้มเข้าไปในห้องคุณศึก “ขออนุญาตค่ะ ดิฉันมาฝึกงานช่วงที่พี่โรสลาคลอดค่ะ ชื่อมัสยา” ร่างสูงที่นั่งหันหลังดูคุ้นตามากแต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอเขาที่ไหน จนกระทั่งเขาหันหน้ากลับมา “สวัสดียัยตัวแสบ เจอกันอีกแล้วนะ!!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more