SADISM STORY I (KHUNSEUK x ZIEMZEE)

“ซี เลิกกันเหอะว่ะ เหมือนว่าซีไม่ได้จริงจังกับเราตั้งแต่แรกเลยอ่ะ เราทนไม่ไหวแล้ว” ฉันมองผู้ชายตรงหน้าด้วยสายตาที่เจ็บปวดสุดๆ คบกันมาปีกว่าแต่บอกว่าฉันไม่ได้จริงจังเนี่ยนะ!! “อะไรที่บอกว่าซีไม่จริงจัง ซียอมไนล์ทุกอย่าง อยากไปไหน อยากทำอะไรก็ตามใจตลอด อันไหนที่ว่าซีไม่จริงจัง” ไนล์ทำสีหน้าหงุดหงิดตอนที่ฉันถามเรื่องพวกนี้ออกมา “เพื่อนก็ทำได้มั้ยแบบนั้นอ่ะ! แฟนมันก็ต้องมีอะไรพิเศษมากกว่านั้นดิ!” เขาเสียงดังจนคนรอบข้างเริ่มสนใจเราสองคนแต่ถ้าคิดว่าฉันจะอายก็คิดผิดแล้วล่ะ อยากให้เสียงดังมากใช่มั้ย? ได้!!!! “แค่ซีไม่นอนด้วยนี่คือมันผิดมากเลยใช่มั้ย! คนรักกันจริงๆมันไม่ได้มีแค่เรื่องเซ็กซ์หรือเปล่า หรือไนล์โดนสอนมาแบบนั้น?” “ซี! เสียงดังทำไม ไม่อายบ้างวะ!! ...เพราะซีเป็นแบบนี้ไง เราเลยเบื่อ!!” ก้อนสะอื้นมาจุกอยู่ที่คอจนหายใจไม่ออก ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อไปเลย “เบื่อหรือหาคนที่ยอมนอนกับตัวเองได้แล้ว ...ที่มาวันนี้ก็ตั้งใจจะมาบอกเลิกซีไม่ใช่เหรอ” ฉันเหนื่อยกับทุกสิ่งมาก เหนื่อยขนาดที่ไม่มีแรงจะพูดต่อแล้ว แต่ก็ยังล้มตอนนี้ไม่ได้ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาหัวเราะฉันเด็ดขาด “พะ พูดอะไร!! อย่ามาปรักปรำเรานะ” ฉันกรอกตามองบนแล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เขาคงคิดว่าฉันโง่มากสินะที่คิดว่าฉันไม่รู้เรื่องที่ตัวเองแอบไปกินนางแบบรุ่นน้องต่างค่ายน่ะ วงการนี้มันไม่ได้กว้างฉันเลยรู้ตั้งแต่สองคนนั้นเริ่มกินกันแรกๆ ที่จริงก็ตั้งแต่ฉันคบกับไนล์ได้ตั้งแต่สี่เดือนแรกนั่นแหละ!!! “ซีเหรอจะปรักปรำไนล์ จะให้พูดถึงคนไหนก่อนดีอ่ะ มิ้นท์? ส้ม? นารา? หรือ มิกิ ดี” “พวกนั้นก็แค่น้องป่ะ!! ซีนั่นแหละหึงไม่เข้าเรื่อง!!! คงอยากเลิกกับเรามานานแล้วล่ะสิ หึ!” โห คนแบบนี้ก็มีด้วยฉันทนคบมาได้ยังไงตั้งปีกว่าเนี่ย ดูเหมือนว่าเขาพยายามจะใช้เสียงเพื่อเรียกร้องให้ทุกคนสงสารเขา ...แต่ฉันไม่แคร์หรอกนะ แล้วก็ไม่ได้อายด้วย!! “เหมือนจะเข้าใจอะไรผิดนะ ที่เรียกให้ซีมาเลี้ยงข้าวนี่ก็คืออยากจะบอกเลิกไม่ใช่เหรอ ...ก็ดี ซีตกลง บาย” ฉันหันหลังแล้วสวมแว่นกันแดดก่อนจะเดินออกจากโซนนั้นไป พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ให้น้ำตาไหลออกมาแต่มันก็ล้มเหลว... “ฮึก...ร้องทำไมวะซี แค่นี้ทนได้อยู่แล้ว” ฉันไม่กลัวว่าคนอื่นจะมองฉันบ้าหรือเปล่า แต่ตอนนี้ขอแค่ร้องไห้ออกมาให้มันสุดๆ เพื่อที่วันพรุ่งนี้จะได้ไม่ต้องเศร้ากับมันแล้ว “เมอร์ว่างมั้ยอ่ะ อยากไปนั่งดื่มที่ร้าน Drink Me Please” (วันนี้ไม่ได้อ่ะดิ ติดธุระ ...เป็นอะไรหรือเปล่าแก) “ไม่มีไรหรอก แค่เซ็งนิดหน่อยอ่ะ ...ฉันไม่กวนแล้ว บาย” ฉันเขวี้ยงโทรศัพท์ไปเบาะหลังก่อนจะขับรถไปที่ร้านอย่างเซ็งๆ ฉันโยนกุญแจให้พนักงานก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าร้านไปนั่งที่บาร์ “วอดก้า น้ำแข็งสองก้อน” ไม่นานเหล้าถูกนำมาวางที่ตรงหน้า ฉันดื่มไปไม่รู้ว่าแก้วที่เท่าไหร่มีคนมาขอชนแก้วแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรจนพวกนั้นต้องถอยออกไปเอง “ฮึก ฮืออ ฉันผิดตรงไหน!! ฮืออ นายบอกฉันสิฉันผิดมากเลยเหรอ!!” บาร์เทนเดอร์คนนั้นยิ้มแห้งๆก่อนจะรินวอดก้าให้ฉันเพิ่มอีกแก้วนึง ตุบ! “โทษค่ะ! ฉันปวดฉี่ ถ้าคุณไม่ปล่อยฉันจะฉี่ตรงนี้” ฉันหมุนตัวไปชนกับผู้ชายคนนึงที่ยืนอยู่ด้านหลัง แต่ใครจะสนวะ คนปวดฉี่มายืนกอดอยู่ได้ “จะดีเหรอ?” น้ำเสียงยียวนแบบนี้มันอะไรกันวะ “น่ารำคาญ ไปไกลๆ” ฉันสลัดตัวให้หลุดแล้วเดินไปห้องน้ำแบบเซๆ “ห้องน้ำพัง? ...พี่คะมีห้องน้ำที่อื่นอีกมั้ยคะ” “มีค่ะอยู่ชั้นสองด้านซ้ายค่ะ” ฉันเดินไปตามทางที่พนักงานบอกก็เจอว่ามันเป็นห้องนอนวีไอพีเลยแหละเพราะดูได้จากความแบรนเนมของเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้น ...อืม เจ้าของห้องคงรวยมาก “สำรวจครบแล้วหรือยัง” ฉันหันไปตามเสียงก็เจอเข้ากับผู้ชายที่หล่อมากคนนึงแถมยังมีรอยสักเต็มตัวอีกด้วย แต่ทำไมดูไม่สกปรกเลยสักนิด “ฉันแค่ขึ้นมาเข้าห้องน้ำแค่นั้น ขอตัวค่ะ” “จะรีบไปไหน? ฉันอยากได้เธอคืนนี้ เท่าไหร่?” เพี๊ยะ! “ฉันไม่รู้ว่าคุณถูกสอนมาแบบไหน แต่ฉันไม่ได้ขายตัว!” ใบหน้าหล่อขึ้นรอยสีแดงจัดก่อนจะมีเลือกออกมาจากมุมปากเล็กน้อย เขาเอาลิ้นดุนๆก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพอใจ ...โรคจิต!! “ชอบซาดิสม์ก็ไม่บอก?” แคว่ก!!! “กรี๊ด!!! จะทำบ้าอะไร!!” ร่างสูงกระชาเสื้อสีขาวขาดออกจากกันก่อนจะผลักฉันให้ล้มลงไปที่เตียง “จะเอาเธอไง ไม่น่าถามเยอะ อ้าขาออก!!” ฉันถอยตัวไปจนหลังชนกับหัวเตียงก่อนจะโดนกระชากขาให้กลับไปอยู่ใต้ร่างเขาเหมือนเดิม “ไม่ๆ อย่าทำแบบนั้น นายเข้าใจอะไรผิดอยู่แน่ๆ” ฉันเอามือดันแผงอกไว้ก่อนจะพูดอย่างใจเย็นเพราะสถานการณ์แบบนี้ถ้าวู่วามก็มีแค่ฉันที่เสีย “เอาเสร็จแล้วค่อยคุยได้ไม่เป็นไร บอกให้อ้าขา” ร่างสูงดูไม่ฟังอะไรทั้งนั้นเขาเริ่มซุกไซร้ไปที่ซอกคอของฉันแล้วใช้มือบีบคลึงที่หน้าอกอย่างเมามันส์จนฉันเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด “ฉะ ฉันปวดคอขอหมอนสูงกว่านี้” เขาจิ๊ปากไม่พอใจแล้วก็จับฉันโยนไปที่หัวเตียงก่อนจะเริ่มกิจกามของตัวเองต่อ ส่วนฉันก็พยายามที่จะควานหาของบางอย่างที่จะช่วยได้จนมาเจอกับไอ้นี่ เพล้ง! “ยัยตัวแสบ!!!!”