“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มให้อย่างเป็นมิตร แต่ก็ไม่ใคร่จะชอบสายตาของจักรนัก
“รอนานไหมครับหนึ่ง” เสียงของภัทรศักดิ์ที่ออกมาจากห้องน้ำทักทายขึ้น เขาหันไปมองหน้าพ่อเลี้ยงจักรด้วยความสงสัย ด้วยว่าไม่ชอบหมอนี่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เขาจึงไม่ทักทายใดๆ ทั้งสิ้น
“คุณภัทรหลานของคุณภีมนั่นเอง กลับมาจากเมืองนอกแล้วเหรอครับ เห็นว่าไปเรียนต่อที่โน่น”
“ครับ” ภัทรศักดิ์ตอบอย่างขอไปที ก่อนจะหันไปพูดคุยกับหญิงสาวและเด็กน้อยที่ยืนมองผู้ใหญ่สนทนากันอย่างเงียบๆ
“หนึ่งครับ เราไปกันเถอะครับ น้องกิตบอกว่าอยากกินขนมโตเกียวใช่ไหม เดี๋ยวพี่ภัทรพาไปซื้อนะครับ”
“อยากกินมากครับ” ภัทรศักดิ์อุ้มกิตขึ้นและหันไปพยักหน้าให้หญิงสาว นั่นทำให้เธอต้องหันไปเอ่ยขอตัวกับพ่อเลี้ยงจักร
พ่อเลี้ยงจักรมองตามไปด้วยใบหน้ากระตุก มือหนาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะหันไปคุยกับลูกน้องคนสนิท
“คอยดูว่าฉันจะจัดการสั่งสอนไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่น
