IRINA P.O.V
Pagkatapos ng intense na laban, ramdam ko pa rin ang kirot ng mga gasgas sa tuhod ko. Hindi ko na nga halos maramdaman ang mga braso ko sa sobrang sakit at pagod, pero dahil sa adrenaline rush, parang nadadaan ko na lang lahat.
Habang naglalakad kami pabalik sa locker room, narinig kong tumawag si Daniel mula sa likod ko. “Irina, wait up,” sabi niya habang papalapit. Alam ko na kung ano ang susunod na mangyayari, kaya huminga na lang ako ng malalim.
Paglapit niya, agad niyang tiningnan ang mga braso ko. “Hindi na pwede ‘to, Irina. I need to take a look at those wounds. You can’t just ignore them.”
“I’m fine, Daniel,” pilit kong sagot, pero alam kong hindi niya ako papakawalan nang ganoon lang. Isa siyang doktor, at alam kong hindi niya ako lulubayan hangga’t hindi niya naas
