“ยะหยาลางานหนึ่งวันค่ะ...คงไม่เป็นไรใช่ไหมคะ ยะหยา...แค่อยากเห็นหน้าคุณ”
หญิงสาวเงยหน้าจูบคางที่มีขนเคราสากระคาย
“ยะหยาคิดถึงคุณค่ะ เราไม่ได้เจอกันเป็นอาทิตย์แล้วนะคะ”
“เมื่อก่อนคุณไม่ได้เห็นหน้าผมหลายปีก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ไม่ใช่หรือ”
“มันไม่เหมือนกันหรอกนะคะ เมื่อก่อนเราไม่ได้...อยู่ด้วยกันแบบนี้”
“ผมนึกว่าคุณจะชินเวลาที่ไม่ได้เห็นหน้าผมนาน ๆ เสียอีก”
เคนจ้องลึกลงไปในดวงตาคู่หวานและเห็นประกายอาบด้วยความรักและปรารถนาเปี่ยมล้น ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เขารอคอย...ให้เธอกลับมารักเขาอีกครั้ง ให้มษยาหลงใหลและติดลึกในตัวเขา ให้เธอมอบมันแก่เขา หัวใจรักเพื่อท้ายที่สุดมันจะถูกเขาเฉือนจนย่อยยับอย่างเลือดเย็น
“เคน...”
มษยายิ้มให้ด้วยความตื้นตัน หัวใจของเธอเต้นรัวเมื่อนึกถึงสิ่งที่กำลังจะเปิดเผย หญิงสาวลืมภาพที่เธอเห็นเมื่อวานนี้ เธอนึกถึงแต่เรื่องระหว่างตัวเองและบุรุษตรงหน้า
“เคนคะ...ยะหยาไม่สบาย เมื
