“ฉันไม่เคยคิดอย่างนั้นเลยนะคะ แต่ตอนนั้นฉันเพียงไม่ได้บอกคุณ”
“คุณม่ต้องบอกอะไรผมหรอกเพราะแม่ของคุณบอกผมหมดแล้ว”
มษยาผงะ เธอเริ่มงุนงงกับสิ่งที่ได้รับรู้จนต้องนิ่วหน้า
“แม่...แม่บอกอะไรคุณ”
ถึงเวลานี้เธอก็ยังตีสีหน้าเหมือนไม่รู้การกระทำของตัวเอง ชายหนุ่มเลิกมุมปากแต่นัยน์ตาคมปลาบอัดแน่นด้วยอารมณ์คุกรุ่นใกล้จุดระเบิด
“ก่อนที่ผมจะไปเรียนต่อเบลเยี่ยม ผมพยายามติดต่อคุณทุกวิถีทางแต่ก็ติดต่อไม่ได้ และวันนั้นผมก็ตัดสินใจไปหาคุณที่บ้าน ผมได้พบกับแม่ของคุณซึ่งทำให้ผมได้รู้เหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมคุณถึงพยายามหลบหน้าผม เพราะคุณกำลังคบกับผู้ชายคนใหม่ คุณบอกแม่คุณเองนี่ไม่ใช่หรือว่าผมยังเด็กเกินไปและดูแลคุณไม่ได้ ถึงตอนนี้ผมก็ยังสงสัยว่าผู้ชายคนนั้นที่คุณคิดว่าเขาจะเลี้ยงดูผู้หญิงอย่งาคุณให้มีความสุขไปอยู่เสียที่ไหนถึงได้ปล่อยให้คุณต้องมาเป็นพนักงานกระจอกอยู่ในบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างนอร์ธเทิร์นซี!”
ผ
