บทที่ 7.1
เคราะห์ร้ายนำพาวาสนา
หลังจากที่เจรจายื่นข้อเสนอทางการค้ากับเจิ้งซุนหนี่แล้วซ่งไป๋ลู่ก็เดินไปยังเขาท้ายหมู่บ้าน ตอนนี้เป็นช่วงต้นฤดูหนาวแม้ผักป่าและเห็ดส่วนใหญ่จะหยุดชะงักการเติบโตไปหมดแล้ว แต่ก็ยังมีเห็ดบางชนิดที่งอกงามได้ดีในช่วงนี้เช่นกัน
เท้าเล็กๆ ก้าวเดินไปตามริมแม่น้ำ กวาดสายตาไปตามท่อนไม้ที่มีตะไคร่ขึ้น ซ่งไป๋ลู่เคยอ่านในนิยายเรื่องหนึ่งที่นางรับมารีวิว กล่าวไว้ว่าท่อนไม้ที่มีตะไคร่ขึ้นเท่ากับมีความชื้นที่เหมาะสมต่อการเติบโตของพืชต้นเล็กๆ รวมไปถึงเห็ดชนิดต่างๆ ด้วย ดังนั้นดวงตากลมจึงกวาดตามองหาท่อนไม้ใหญ่ริมแม่น้ำด้วยความตั้งใจ
หลังจากเดินอยู่ร่วมสองก้านธูปในที่สุดซ่งไป๋ลู่ก็มองเห็นเห็ดผิงกูอ่อน เท้าเล็กเร่งความเร็วก้าวลงไปเก็บด้วยความระมัดระวัง ข้อดีของเห็ดผิงกูก็คือจะขึ้นเป็นกลุ่ม เมื่อพบเจอกอแรกก็จะพบเจอกอที่สอง สาม ไม่นานตะกร้าสานที่ซ่งไป๋ลู่แบกมาก็เต็มไปด้วยเห็ดผิง
