ลวงใจนายทิศเหนือ

ปะทะ

ถนนหลายสายยามค่ำคืนดูโล่งไปถนัดตา รถยนต์สีขาวขับเคลื่อนไปยังผับหรูใจกลางเหมือนที่นัดกับเพื่อนรักเอาไว้ คุณหมอแสนดีขับรถมาจอดยังลานจอดรถบริเวณหน้าผับ

ดวงตากลมโตกวาดมองไปด้านหน้าสถานบันเทิงที่มีเหล่านักท่องราตรีเริ่มทยอยกันเดินเข้าไปด้านในนั้น

ขาเรียวสวยก้าวเดินลงจากรถ ความสวยของหญิงสาวเรียกสายตาหนุ่ม ๆ ที่อยู่บริเวณนั้นได้เป็นอย่างดี หมอแสนดีปรายตาก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปด้านในผับเมื่อเพื่อนรักมารออยู่ก่อนแล้ว

“กว่าจะมาได้นะยะ” เสียงแหลมของเกล เพื่อนสนิทของหมอแสนดีเอ่ยขึ้นทันที เมื่อเห็นร่างบางปรากฏอยู่ตรงหน้า

“ซอร์รี่ค่ะ เผลอหลับนานไปหน่อย” ร่างเพรียวทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ว่างด้านข้างเพื่อนรักของตัวเอง ดวงตากลมโตสะดุดเข้ากับไอรินที่นั่งตาบวมอยู่ข้าง ๆ เกล

“เกิดอะไรขึ้นกับแกไอริน” เพียงแค่เห็นสีหน้าแววตาของเพื่อนรักที่ดูเศร้า ดวงตาก็ดูปูดบวมเหมือนผ่านการร้องไห้อย่างหนัก

สร้างความแปลกใจให้กับหมอแสนดีไม่น้อย เพราะตลอดเวลาที่คบกับเพื่อนรักมาหลายปี ไอรินไม่เคยร้องไห้ให้กับเรื่องอะไรง่าย ๆ

“ฉันอกหัก”

“ฮะ!! / เฮ้ย!!” หมอแสนดีและเกลถึงกับอุทานขึ้นมาเสียงดัง เพราะที่ผ่านมาพวกเธอไม่เคยรู้เลยว่าไอรินแอบไปมีแฟนตอนไหน

“ฉันไม่ได้บอกพวกแก เพราะไอ้เหี้ยนั่น มันสั่งห้าม ไม่ให้บอกใคร มันไม่อยากให้ใครรู้ว่า มันมีฉัน เพราะมันมีผู้หญิงคนอื่นอีกหลายคน”

“แล้วแกก็ยอมงั้นเหรอ”

“ใช่”

“ไอรินที่ฉันรู้จักไม่เคยยอมใครนะ” คุณหมอแสนดีที่รู้นิสัยของไอรินดี เธอถึงกับเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

“ฉันรักเขา” น้ำเสียงเบาหวิวของไอรินเอ่ยบอกกับเพื่อนรักทั้งสอง ความรักทำให้เธอยอมผู้ชายคนนี้ทุกอย่างเพียงแค่เขาบอก แค่คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา มือเล็กก็รีบยกแก้วเหล้าที่อยู่ตรงหน้าดื่มอึกแล้วอึกเล่าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

“ไอ้ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”

“พวกแกอย่ารู้เลย แค่มานั่งดื่มเป็นเพื่อนฉันก็พอ”

“พวกฉันอยากรู้ บอกมาเถอะ”

“งั้นไอ้ผู้ชายคนนั้น มันอยู่ในแวดวงไหน” ทั้งหมอแสนดีและเกลต่างพากันยิงคำถามใส่ไอรินที่นั่งดื่มไปพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

เพียงแค่เห็นน้ำตาของเพื่อนรักก็สร้างความโกรธและหงุดหงิดให้กับหมอแสนดีและเกลอย่างมาก ที่ผู้ชายคนนั้นทำร้ายจิตใจเพื่อนของพวกเธอได้ขนาดนี้

“เฮ้อ!! เจ้าของผับ” เสียงถอนหายใจพรืดยาวพ่นออกมา ไอรินตัดปัญหา เธอตัดสินใจบอกอาชีพของผู้ชายคนนั้นให้กับเพื่อนรักออกไป เพราะยังไงไอรินก็คิดว่า เพื่อนรักทั้งสองคงไม่รู้จักผู้ชายในสังคมกลางคืนแบบนี้แน่นอน

“แล้วแกจะทำยังไงต่อจากนี้ ถ้ามันมาง้อจะกลับไปไหม”

“ไม่เด็ดขาด ฉันไม่มีวันกลับไปหาผู้ชายเจ้าชู้คนนั้นอีกเด็ดขาด”

“เจ็บถึงที่สุดแล้วใช่ไหม” เพียงแค่เห็นแววตาและน้ำเสียงที่แสนเจ็บปวดถูกเปล่งออกมา ทำให้หมอแสนดีต้องรีบรั้งร่างบางของไอรินเข้ามากอดกระชับ เพื่อให้รู้ว่า ยังมีเธออยู่ข้าง ๆ เสมอ

“อืม เจ็บมาก เจ็บจนไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้”

“อย่าคิดอะไรโง่ ๆ นะไอริน” เกลที่นั่งมองเพื่อนเงียบ ๆ รีบพูดโพล่งออกมาดัดคอไอรินเอาไว้ก่อน หญิงแกร่งที่ไม่เคยอกหักจากผู้ชายคนไหน พอเกิดเรื่องขึ้นมาจริง ๆ ยิ่งทำให้ไอรินดูน่าสงสารจับใจ

“แค่คิด แต่ไม่ทำหรอก ยังไงฉันก็มีพวกแกทั้งสองคนไง”

“พวกฉันจะอยู่ข้าง ๆ แกเอง” ทั้งสามโผกอดกันกลม ปลอบประโลมเพื่อนรักของตัวเองด้วยความรักและความอบอุ่นที่พวกเธอมี จนไอรินเมาและเผลอหลับไปในที่สุด

“พี่ทิศเหนือ เราจะทานอะไรกันดีคะ” หญิงสาวรูปร่างนางแบบบวกกับชุดเดรสสั้นเซ็กซี่เดินคล้องแขนทิศเหนือเข้าไปภายในห้างหรู หน้าอกคู่สวยแนบชิดแขนแกร่งของทิศเหนือไม่ห่าง

“โรสอยากทานอะไรครับ” ทิศเหนือที่พยายามดันตัวเองให้ห่างจากผู้หญิงที่คล้องแขนตัวเองเอาไว้แน่น เอ่ยถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย

ถ้าหากไม่ใช่คำสั่งของผู้เป็นแม่ ไม่มีทางที่เขาจะเสียเวลาให้กับผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่เขาคิดว่าน่าเบื่อมากเวลาอยู่ด้วย ไม่ใช่ว่าโรสไม่สวย เพียงแค่เขาไม่ชอบเท่านั้นเอง

“พี่ทิศเหนือตามใจโรสเหรอคะ น่ารักจัง” รอยยิ้มกว้างแฝงไปด้วยจริตบางอย่าง ใบหน้าสวยแนบที่แขนแกร่งท่าทางน่ารัก

“พี่ว่าโรสเลือกร้านเลยครับ เดี๋ยวพี่มีธุระต่อ”

“วันนี้พี่ทิศเหนือไม่ได้อยู่กับโรสทั้งวันเหรอคะ”

“พี่มีธุระนิดหน่อย”

“โรสเสียใจแย่เลย” ใบหน้าสวยบึ้งตึงใส่ทิศเหนือทันที เธอพยายามออเซาะทิศเหนือแนบแน่น เพื่อหวังให้เขาง้อ หรือมีรางวัลให้เธอ โดยไม่ทันระวังว่า กำลังจะเดินชนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินออกจากร้านอาหารซึ่งกำลังก้มหามือถือในกระเป๋าตัวเองอยู่

“อุ๊ย!!ขอโทษค่ะ”

“เดินยังไงของเธอ ฮะ!!”

“ฉันขอโทษค่ะ” กึก!! หลังจากที่หมอแสนดีหยิบมือถือขึ้นมาจากกระเป๋าผ้าได้ เธอเงยหน้าขึ้นมามองหน้าคู่กรณีก็เป็นอันต้องชะงัก เมื่อดวงตากลมโตของเธอปะทะเข้ากับตาคมของทิศเหนืออย่างจัง

“ไม่มีตามองเหรอว่า มีคนยืนอยู่ตรงนี้”

“เฮ้อ!! ฉันก็ขอโทษไปแล้วไง” เสียงพ่นลมหายใจของหมอแสนดีดังขึ้น เธอพยายามระงับอารมณ์กรุ่นโกรธของตัวเองเอาไว้ เพราะยังไงเธอก็เป็นฝ่ายเดินชนทั้งสองคน โดยที่มือถือเครื่องหรูยังคงดังไม่หยุด

“เธอควรรู้สึกผิดมากกว่านี้นะ”

“ขอโทษนะคะ หนูต้องร้องไห้ขอโทษคุณเลยมั้ย” เสียงหวานเริ่มติดหงุดหงิด เมื่อผู้หญิงตรงหน้าไม่ยอมเธอท่าเดียว

“เขาก็ขอโทษแล้วไงโรส”

“พี่ทิศเหนือคะ แต่ผู้หญิงคนนี้ยังไม่สำนึกเลยนะคะ” โรสใช้นิ้วชี้ไปยังหมอแสนดีที่กำลังกำมือถือของตัวเองเอาไว้แน่น

“ละ เอาเป็นว่าฉันขอโทษอีกครั้งนะคะ” คุณหมอแสนดียกยิ้มมุมปาก ก่อนที่เธอจะเดินแยกตัวออกไปพร้อมกับกดรับสายที่ดังเข้ามาไม่หยุด

“ไร้มารยาท” เสียงแหลมของผู้หญิงคนนั้นยังคงดังไล่หลังของหมอแสนดีที่กำลังคุยสายสำคัญอยู่

เพียงแค่ได้ยินประโยคที่หลุดออกจากปากผู้หญิงคนนั้น หมอแสนดีถึงกับหยุดชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมามองหน้า

รับยาช่องสองค่ะ”