“คุณหมอแสนดีมาแล้ว” เสียงเฮของกลุ่มพยาบาลสาวดังลั่นหน้าห้องคลอด เมื่อเห็นคุณหมอคนสวยเดินมุ่งตรงมายังพวกเธอ
“ปากมดลูกเปิดกี่เซ็นแล้วคะ”
“สี่เซ็นค่ะ”
“โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวหมอไปเตรียมตัวก่อนนะ” คุณหมอแสนดีปลีกตัวออกจากกลุ่มพยาบาลไปยังห้องเปลี่ยนชุดสำหรับทำคลอดให้กับคุณแม่ในวันนี้
คุณหมอสาวจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า และทำความสะอาดมืออย่างใจเย็น ใบหน้าสวยปะทะเข้ากับกระจกบานใส แล้วยิ้มหวานให้กับตัวเองผ่านกระจก เธอรู้สึกมีความสุขทุกครั้งเมื่อได้ทำคลอดเด็กน้อยที่กำลังจะได้ลืมตาดูโลก
ความสุขที่ทุกครอบครัวรอคอย ครอบครัวที่แสนอบอุ่น และน้ำตาแห่งความดีใจของคุณพ่อคุณแม่ป้ายแดงยังคงตรึงใจเธอเสมอมา
“พยาบาล ตอนนี้มดลูกเปิดกี่เซ็นคะ” ร่างเพรียวเดินเข้ามาในห้องคลอดด้วยชุดทางการแพทย์ที่สะอาด รอยยิ้มหวานยิ้มให้กับเหล่าพยาบาลอย่างเป็นมิตร
“เกือบแปดเซ็นแล้วค่ะ”
“คุณแม่ไหวไหมคะ ทางโรงพยาบาลเราสามารถให้คุณพ่อเข้ามาอยู่ด้านในห้องคลอดได้ด้วยนะคะ คุณแม่จะให้พยาบาลไปเชิญคุณพ่อเข้ามาไหม” คุณหมอแสนดีเดินเข้าไปยืนข้าง ๆ คุณแม่ยังสาวที่นอนอยู่บนเตียง เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพและนุ่มนวล
“ฉันไม่มีสามีค่ะ”
“คะ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม สงสัยไม่น้อยกับประโยคคำพูดของว่าที่คุณแม่ป้ายแดงที่นอนอยู่บนเตียง
“ฉันท้องไม่มีพ่อ เพราะไอ้ผู้ชายเชี่ยนั่นไม่รับว่า ลูกในท้องเป็นลูกของมัน” แววตาของคุณแม่ป้ายแดงที่เล่าเหตุการณ์ชีวิตของเธอออกมาได้แสนเจ็บปวด ทำให้หมอแสนดีรีบลูบแขนว่าที่คุณแม่เพื่อปลอบประโลมให้เธอใจเย็นมากกว่านี้
“ไม่เป็นไรนะคะ คุณยังมีหมอ มีพยาบาลอยู่เป็นเพื่อน”
“ขอบคุณมากค่ะหมอ แต่ตอนนี้ฉันเจ็บท้องมาก ช่วยฉันด้วย” รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าคุณหมอแสนดี ก่อนที่เธอจะเข้าไปตรวจปากมดลูกให้กับว่าที่คุณแม่เองกับมือ แล้วตัดสินใจทำคลอดอย่างใจเย็น
“วันนี้ไม่แย่เลยนะคะคุณหมอแสนดี” พยาบาลคนหนึ่งที่เดินออกจากห้องคลอดพร้อมกับคุณหมอแสนดี หันมาพูดกับหญิงสาวด้วยรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้า
“เฮ้อ!! ไม่ได้แย่ที่เด็กเกิดมาค่ะ แต่แย่ที่เด็กต้องมีพ่อแบบนั้น”
“ผู้ชายสมัยนี้เจ้าชู้มากเลยนะคะ คุณหมอแสนดีตอนนี้ยังโสด แต่ถ้าหากว่าคุณหมอจะมีแฟนก็ต้องดูดี ๆ หน่อยนะคะ” พยาบาลสาวพูดเตือนพลางส่งยิ้มกว้างให้คุณหมอคนสวยด้วยความเป็นห่วง
“หมอไม่เอาผู้ชายเจ้าชู้มาทำพันธุ์หรอกค่ะ แค่คิดก็รังเกียจแล้ว”
“ดีมากค่ะคุณหมอ ระดับคนสวย เก่งแบบคุณหมอ ต้องเจอคนดีเท่านั้น”
“สาธุค่ะ หมอก็อยากเจอผู้ชายที่รักหมอมากกว่าที่หมอรักเขา” หญิงสาวภาวนาอยู่ตลอดเวลา ถ้าหากว่า เธอจะมีความรักก็ขอให้ผู้ชายคนนั้นรักเธอมากกว่าที่เธอรักเขา และไม่เจ้าชู้ เพราะเรื่องนี้เธอรับไม่ได้จริง ๆ สำหรับเธอการให้เกียรติกันสำคัญที่สุด
หลังจากคุณหมอแสนดีออกจากห้องคลอด เธอเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง ด้วยความเหนื่อยล้า ทำให้ร่างเพรียวทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้พร้อมกับล้วงมือถือขึ้นมาเช็กความเคลื่อนไหวระหว่างที่เธออยู่ในห้องคลอด
“เกลมีอะไรรึเปล่านะ” ดวงตากลมโตมองหน้าจอมือถือที่มีสายเรียกเข้าจากเกลเพื่อนรักอยู่หลายสาย เพียงแค่เห็นสายเรียกเข้า ทำให้ร่างเพรียวต้องรีบต่อสายหาเพื่อนรักทันที
(ว่าไง) เสียงหวานเอ่ยถามปลายสายทันที เมื่อรับรู้ได้ว่าปลายสายของเธอกดรับสายแล้ว
(แก) น้ำเสียงขาดห้วงของเกลเอ่ยเรียกแสนดี เหมือนหญิงสาวกำลังลำบากใจที่จะพูดเรื่องที่ค้างคาในใจอยู่ออกมา
(หืม?)
(ไอ้คนที่หักอกยายไอริน เป็นเจ้าของผับใจกลางเมือง หรือจะเป็นผับที่เราไปล่าสุดวะ) คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อได้ยินประโยคคำพูดของเกล
(แกรู้เหรอว่าชื่ออะไร?)
(ไม่รู้ แต่สืบไม่ยากหรอก ผับหรูมีเยอะเสียที่ไหน)
(แล้วไอรินเป็นไงบ้าง) ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน และช่วงนี้หมอแสนดีค่อนข้างยุ่ง จึงไม่ได้ติดตามความเคลื่อนไหวของเพื่อนรักมากนัก และอีกอย่างผู้หญิงอย่างไอริน เธอเชื่อว่าจะกลับมาเข้มแข็งได้ด้วยตัวเอง
(ไอรินพักร้อน ตอนนี้ไปเที่ยวต่างประเทศหนึ่งเดือน)
(อกหักหนักขนาดนั้นเลยเหรอ) หมอแสนดีไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง เมื่อได้ยินประโยคบอกเล่าจากเกล
(คงของจริง ร้อยวันพันปีไม่เคยอกหัก)
(มีความรักทั้งที เสือกเจอผู้ชายเจ้าชู้) เสียงพ่นลมหายใจเพื่อระบายความอัดอั้นในใจของหมอแสนดีดังขึ้น เธอยอมรับว่า ตัวเองโมโหไม่น้อยที่เพื่อนของตัวเองเจอผู้ชายนิสัยแย่
(ผู้ชายก็เหี้ยเกิน มันไม่เคยอกหักรึไง) ประโยคคำพูดที่ดูเหมือนไม่มีอะไรแต่จริง ๆ แล้วประโยคเหล่านี้กำลังจุดชนวนบางอย่างขึ้นมาในความคิดของคุณหมอแสนดี
(คิดว่าไง)
(ฉันก็อยากให้มันเจ็บดูบ้างเหมือนกัน)
(แกคิดจะทำอะไรแสนดี)
(ฉันก็พูดไปงั้นแหละ ไม่ได้มีอะไรเลย) ประโยคคำถามของเกล ทำให้ร่างเพรียวถึงกับชะงัก สมองได้แต่คิดว่า ทำไมผู้ชายถึงเจ้าชู้ และหลอกฟันผู้หญิงได้เพียงแค่ฝ่ายเดียว แล้วเหตุใดผู้หญิงอย่างพวกเธอถึงจะเจ้าชู้ และหักอกผู้ชายเล่นบ้างไม่ได้
“หล่อมากแก / ฉันอยากเป็นเมียเขา / เพื่อนคุณหมอคามินยังโสดอยู่ไหม” ร่างเพรียวเดินออกจากห้องทำงาน หมายจะเดินไปดูอาการคนไข้ก็เป็นอันต้องชะงัก เมื่อเธอได้ยินเสียงซุบซิบของเหล่าพยาบาลสาวที่เหมือนกำลังพูดถึงบุคคลหนึ่งอยู่
“เขามองอะไรกันเหรอคะ” คุณหมอแสนดีหันไปถามพยาบาลวัยกลางคนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นด้วยความอยากรู้
“อ้าว!! คุณหมอแสนดี ไม่เคยเห็นเพื่อนของคุณหมอคามินกับคุณหมอไบรอันเหรอคะ”
“คะ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม คำว่าเพื่อนของหมอไบรอันและหมอคามิน ทำให้หน้าผู้ชายคนนั้นลอยเข้ามาในโสตประสาท
“ก็คุณผู้ชายที่ชื่อทิศเหนือไงคะ”
“เป็นหมอโรงพยาบาลไหนเหรอคะ” ปกติเหล่าหมอแบบพวกเธอ มักจะมีเพื่อนหมอจากต่างโรงพยาบาลเข้ามาเยี่ยมเป็นประจำเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ คงมีก็แต่เพื่อนของหมอคามินและหมอไบรอันนี่แหละที่ดูทรงไม่เหมือนหมอเลยสักนิด
“ไม่ได้เป็นหมอหรอกค่ะ แต่เป็นเจ้าของผับหรูใจกลางเหมือนเลยนะ สาว ๆ ถึงมองตามตาเป็นมัน” กึก!! ร่างเพรียวเป็นอันต้องชะงักเมื่อได้ยินอาชีพของผู้ชายที่เธอเคยทำให้เขาเลือกตกยางออก
“เจ้าของผับเหรอคะ” คุณหมอแสนดีแทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยสักนิด ผู้ชายที่เธอเหม็นขี้หน้าเป็นคนเดียวกับผู้ชายที่ทำให้เพื่อนเธออกหักจนต้องหนีไปพักใจต่างประเทศ
“ใช่ค่ะ ผับหรูด้วยนะ ไม่แปลกหรอกที่อยู่ระดับเดียวกับหมอสุดหล่อประจำโรงพยาบาลเราได้”
“คนนี้เองสินะ!! นายทิศเหนือ”