สาเหตุ

650 Words
“นั่น!! หัวแกไปโดยอะไรมา” ขายาวที่กำลังก้าวเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่เป็นอันต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงแหลมของคุณหญิงกัลยา ผู้เป็นแม่ที่ยืนกอดอกมองหน้าลูกชายตัวเองด้วยใบหน้าบึ้งตึง “คุณหญิงกัลยา ผมตกใจหมดเลยครับ” ร่างสูงเดินเข้าไปกอดผู้เป็นแม่ เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาที่ดูน่ากลัว จนทิศเหนือต้องรีบเดินเข้าไปกอดเพื่อออดอ้อนให้ผู้เป็นแม่ใจเย็นกับเขามากกว่านี้ “นี่ ถ้าแม่ไม่โทร. ให้แกกลับบ้าน แกคงไม่กลับสินะ” “โธ่!! คุณแม่ครับ งานผมยุ่งมากนี่ครับ” งานของเขายุ่งไม่เกินจริง ไหนจะเป็นผับของเขาที่ต้องดูแลและบริษัทของผู้เป็นพ่อที่เขาต้องเข้าไปศึกษาเพื่อรับช่วงต่อ ซึ่งหลายคนอาจไม่เคยเห็นมุมนี้ของชายหนุ่มมาก่อน “ยุ่งขนาดไม่มีเวลาแวะมาทานข้าวที่บ้านเลยรึไง” “ไม่งอนสิครับคุณแม่ เดี๋ยวหน้าแก่นะ” “ไอ้ลูกคนนี้ ปากเสียจริง ๆ” ใบหน้าถมึงทึงของผู้เป็นแม่ ทำให้ทิศเหนือถึงกับหัวเราะดังลั่นด้วยความชอบใจ “ตลกมากใช่ไหม? แล้วไหนลูกสะใภ้แม่” “โธ่!! คุณแม่ครับ ผมยุ่งจนไม่มีเวลาหาลูกสะใภ้ให้แม่หรอกครับ” “ถ้าแกไม่หา แม่จะหาให้แกเอง” “ไม่ต้องลำบากคุณแม่เลยครับ” “แม่นัดหนูโรส ลูกสาวเพื่อนแม่ให้แล้ว” นี่คงเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทิศเหนือไม่อยากกลับบ้านเท่าไรนัก เพราะแม่ของเขามักชอบจับคู่กับลูกสาวเพื่อนของตัวเองให้ เพียงเพราะอยากให้เขามีครอบครัวเหมือนเพื่อนรักทั้งสอง “แต่แม่ครับ” “ไม่มีแต่ แกต้องไป” สิ้นเสียงแหลมของคุณหญิงกัลยา ก็ตามมาด้วยเสียงพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ของทิศเหนือบวกกับใบหน้าเบื่อหน่ายที่แสดงออกมาจนเห็นได้ชัด เรียกรอยยิ้มมุมปากของคุณหญิงกัลยาได้เป็นอย่างดี ก่อนที่คุณหญิงกัลยาจะหันหลังเดินเข้าไปภายในบ้านโดยมีทิศเหนือเดินตามไปออดอ้อน เพื่อขอให้แม่ของตัวเองเปลี่ยนใจเรื่องดูตัวครั้งนี้ “ถ้าแกไม่อยากถูกจับคู่ แกควรมีเมียได้แล้ว” “คุณหมอแสนดี ออกเวรแล้วเหรอคะ” ร่างเพรียวเดินออกจากห้องทำงานของตัวเอง รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้า ท่าทางอารมณ์ดีหลังจากที่ผ่านงานหนักมาทั้งวัน “ใช่ค่ะ” ครืด ครืด ครืด ยังไม่ทันที่ขาเรียวสวยจะก้าวเดินออกจากโรงพยาบาล เสียงมือถือเครื่องหรูของหมอแสนดีดังขึ้นมาขัดจังหวะพอดี เพียงแค่เห็นเบอร์ที่โชว์หราบนหน้าจอ ก็เรียกรอยยิ้มจากหญิงสาวได้อีกครั้ง หญิงสาวไม่รีรอ เธอรีบกดรับสายที่โทร. เข้ามาทันที “ว่าไง” น้ำเสียงทะเล้นเอ่ยถามปลายสายด้วยความร่าเริง เพราะช่วงนี้เธอกับเพื่อนแทบไม่ได้เจอกันเลยด้วยซ้ำ ด้วยภาระหน้าที่การงานที่โตขึ้น และยุ่งกันทั้งคู่ “คืนนี้ไปดื่มกัน” “คิดยังไง ถึงได้มาชวน” ปกติจะเป็นเธอที่ชวนเพื่อนรักอย่างไอรินไปดื่ม หรือไม่ก็จะเป็นไอรินที่ชวนเธอออกไปนั่งดื่มเป็นเพื่อน เพื่อหาข่าวของไฮโซเซเลบในผับเสียมากกว่า “มีเรื่องจะบอก” “หืม? สำคัญไหม” “สำคัญมาก” “แกเป็นอะไรรึเปล่าไอรีน” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่ไม่โอเคของเพื่อนรักตัวเอง “เจอกันนะแก” ไอรินชิงตัดสายไปก่อนที่แสนดีจะถามกลับ หญิงสาวเพียงแค่เก็บความสงสัยเอาไว้เพียงเท่านั้น ก่อนที่เธอจะเก็บมือถือลงในกระเป๋า และมุ่งหน้าเดินออกไปยังลานจอดรถเพื่อเดินทางกลับคอนโดที่อยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD