6.ถ้ามึงอยากอยู่ ก็อยู่ให้เงียบ

1412 Words

สามีจองจำรัก ตอนที่ 6 ถ้ามึงอยากอยู่ ก็อยู่ให้เงียบ จากคนสองคนที่ชอบพอกัน จนกลายเป็นความรู้สึกดีๆกัน กลายเป็นความรักของกันและกัน ริสาแพ้ใจรักพิธานจนยอมตกลงเป็นแฟน แต่มันคงไม่ได้เป็นดั่งที่ใจหวัง เมื่อมีตัวละครลับอีกคนโผล่เข้ามา ในห้องจึงมีริสา พิธาน และเกล ผู้หญิงที่เอ่ยว่าเป็นแฟนอีกคนของพิธาน “ ริสา ฟังพี่ก่อน มันไม่ได้เป็นอย่างที่ริสาคิดนะ ” “ จะให้ฟังอะไรอีก มายืนถึงในห้องได้ขนาดนี้ พี่เกลคงไม่มาผิดห้องหรือจำผิดคนหรอกมั้ง ” “ ริสาใจเย็นๆก่อนนะ ตอนนี้ริสากำลังใจร้อนอยู่ ” พิธานจับมือริสาลูบเบาๆเพื่อให้ริสาใจเย็นลง “ สาคงใจเย็นให้ตัวเองตกเป็นกิ๊กของคนที่มีแฟนแล้วได้หรอกนะ คุณมันเลวมาก เลวตั้งแต่เริ่มเลย ” ริสาดึงมือออกจากพิธาน พร้อมผลักพิธานที่ขวางหน้าตน ริสาเดินไปที่เกล “ สาไม่รู้ว่าคุณพิธานมีแฟนแล้ว ขอโทษด้วยค่ะ ” ริสาเอ่ยขอโทษเกลด้วยใจพร้อมก้มหัวให้เกลอย่างสำนึก ก่อนจะหยิบสัมภาระของตนเพื่อออกจากห้องของพิธาน “ ริสา ฟังพี่ก่อน ” พิธานดักหน้าริสาไว้ ตัวพิธานรู้ว่าริสาคงรับไม่ได้ แต่ใจของพิธานรักริสา แต่สถานการณ์ร้อนระอุในตอนนี้มันยากที่เอ่ยให้เข้าใจได้ “ คุณหน้าตาก็ดี แต่นิสัยโคตรเลว เอาความเลวของคุณไปใช้กับอื่น อย่าเจอกันอีก เราไม่เคยรู้จักกัน ” “ ริสา… ” พิธานหน้าชาตัวชาราวกับหัวใจตัวเองหล่นหายไป เมื่อริสาเอ่ยจบความสัมพันธ์และเดินออกไปจากห้อง พิธานเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “ พิธาน ” เกลที่เห็นอาการของพิธานถึงกับแปลกใจที่ไม่เคยเห็นอาการแบบนี้มาก่อน “ ออกไป ” “ แต่เกล… ” “ กูบอกให้ออกไป!! ” พิธานตะหวาดใส่เกลเสียงดังลั่น ทำเกลตกใจต้องออกไปจากห้องของพิธานอย่างขัดไม่ได้ ตั้งแต่ริสาออกไปพิธานก็ติดต่อริสาไม่ได้เลย แม้แต่ที่ผับริสายังไม่ไปทำงาน แต่พิธานเหมือนกับคนบ้า ใจพร่ำหาแต่ริสาตลอด จนต้องทำอะไรบ้างอย่าง… “ ไอ้เหี้ยธาน มึงจะทำแบบนี้จริงๆเหรอว่ะ ” เบียร์เพื่อนสนิทของพิธานเอ่ยถามขึ้น เมื่อพิธานวานให้เบียร์มาช่วยทำอะไรบางอย่าง “ ริสาเป็นเมียกู กูไม่ยอมให้ริสาไปเป็นของใครง่ายๆได้หรอกเว้ย ” “ กูเชื่อแล้ว ถ้ามึงไม่รู้สึกอะไร กูคงไม่ต้องมาช่วยมึงแบบนี้ ” พิธานกับเบียร์มาดักรอริสาที่ผับแทบทุกคืน แล้วคืนนี้ก็ได้พบเจอกับริสา พิธานใช้จังหวะที่ริสาเดินมาที่รถไม่ได้เอะใจอะไร “ อือ อือ… ” พิธานโป๊ะยาสลบปิดปากปิดจมูกของริสาจนริสาสลบไป พิธานรีบอุ้มริสาเข้ามาในรถเบาะหลัง ที่มีเบียร์สตาร์รถรออยู่ ก่อนจะพากันขับออกมาจากผับเพื่อไปคอนโดมิเนียมของพิธาน “ ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ พี่ไม่มีทางเลือกจริงๆ ” พิธานลูบหัวริสาเบาๆที่จัดท่านั่งเอนซบตน การกระทำสิ้นคิดที่สำหรับตัวพิธานไม่จำเป็นต้องทำกับใครถึงขนาดนี้ แต่สำหรับริสาพิธานเลือกทางนี้อย่างไม่ลังเล ขอแค่ตนได้ตัวริสามาอยู่กับตนก็เป็นพอ… ริสาตื่นมาด้วยอาการปวดหัว มึนงง ทันทีทีลืมตาภาพที่เห็นคือบรรยากาศของห้อง สีของห้อง ข้าวของในห้อง ริสารวบรวมสติแล้วตนก็รับรู้ได้ทันทีว่าเป็นห้องของพิธาน ริสาก้มมองสภาพร่างกายตัวเองแอบรู้สึกโล่งใจที่ตนไม่ได้เสียค่าโง่ให้พิธานอีก ร่างกายยังมีเสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิดอยู่ครบถ้วน “ ต้องการอะไรอีก ” ริสาลุกออกจากห้องนอน เห็นพิธานนั่งอยู่ที่โซฟาหันหน้ามาทางตน ที่เสมือนนั่งเงียบๆรอริสาให้ตื่น “ พี่บอกไปแล้วนะ ว่าพี่ต้องการริสา ” “ เชิญบ้าไปคนเดียวเถอะ ” ริสาไม่ฟังคำของพิธาน เดินไปเปิดประตูจะออกจากห้อง แต่กลับเปิดประตูไม่ได้ แม้พยายามจะเปิดหลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล “ ไม่ต้องพยายามหรอก ริสาออกไปจากห้องพี่ไม่ได้ ถ้าเรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง ” “ นี่จะเห็นแก่ตัวไปถึงไหนว่ะ แค่สิ่งที่ทำลงไปยังไม่พอรึไง จะให้สารู้สึกผิดไปถึงไหน ” ริสาเดินมาโวยวายใส่พิธานมราวกับคนเริ่มไม่มีสติที่พิธานตั้งใจไม่ให้ตนออกไป “ ริสาไม่ผิด ริสาเป็นแฟนพี่ ” “ คุณพิธาน คุณเลิกเพ้อเจอสักทีเถอะ สาเหนื่อยกับความสัมพันธ์แบบนี้ คุณจะคบกับใครก็คบไปเถอะ สาไม่ยุ่งกับคุณแล้ว สาโง่เองสาก็ถอยออกเอง แล้วคุณยังจะเห็นแก่ตัวอีกเหรอ ” “ คนที่พี่รักคือริสา คนที่เป็นแฟนพี่คือริสาไม่ใช่เกล ” “ สาไม่ได้โง่ ” “ ริสาไม่ได้โง่ แต่ริสายังไม่เข้าใจ ” “ ………… ” ริสาไม่เข้าใจในคำพูดของพิธาน มันฟังดูกำกวมจนริสาสับสนงุนงง พิธานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดต่อสายหาใครบางคน “ ออกมาหากูที่ร้านกาแฟ BB ตอนนี้ ” ริสาไม่รู้ว่าคนที่พิธานคุยสายด้วยคือใคร แต่อยู่ๆพิธานก็หยิบกระเป๋าของริสา แล้วเดินมาดึงตัวริสาให้เดินตาม “ นี่คุณจะพาสาไปไหน? ” “ ไปทำความเข้าใจเรื่องของเราไงคะ ” “ ………… ” พิธานพาริสามายังร้านกาแฟที่นัดใครบางคนไว้ ริสาเหมือนกับหุ่นยนต์ที่ไม่เข้าใจตัวเองว่ายอมมากับผู้ชายอย่างพิธานได้ยังไง แล้วริสาก็ได้รู้ว่าคนที่พิธานนัดมาคือ…เกล “ พวกคุณสองคนเล่นอะไรกัน ” ผู้ชายนึงคนกับผู้หญิงสองคนประชันหน้ากัน ริสาในสถานะคนมาที่หลังถึงกับไม่เข้าใจในสิ่งที่พิธานและเกลกระทำอยู่ “ พี่กับเกลเราเคยมีความสัมพันธ์กันช่วงนึง แต่เราไม่ได้คบหา ไม่ได้เป็นอะไรกัน ” พิธานเอ่ย “ ฉันกับพิธานไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันมักชอบล้อเรียกพิธานว่าแฟนแบบนี้ประจำ แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน จะเรียกว่า FWB ก็ได้ ไม่ได้มีสถานะอะไรกัน ” Friends with Benefit หรือ FWB เป็นความสัมพันธ์ที่อยู่กึ่งกลางระหว่างการมีเพศสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน เป็นแค่เพื่อน เช่น เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว และเพื่อนนอน “ สาไม่เข้าใจ พวกคุณตัองการอะไรจากสา ” “ พิธานรักเธอ รักในฐานะแฟน ฉันอยากให้เธอทำความเข้าใจใหม่ ว่าฉันกับพิธานไม่ได้เป็นอะไรกัน เข้าใจพิธานด้วย ” “ …………. ” “ ริสาเข้าใจพี่แล้วใช่ไหม ” ริสาพูดไม่ออก ถึงกับไปไม่เป็นกับสิ่งที่ได้ยิน เมื่อทุกอย่างได้ทำให้ริสาเข้าใจได้ยินกับหูตัวเองแล้ว พิธานโอบริสาเพื่อจะออกไปจากโต๊ะ เกลมองหน้าพิธานที่สายตาทั้งคู่มีอะไรซ่อนอยู่ เกลมองตามหลังพิธาน เกลไม่ได้ยอมให้ริสายุงกับพิธาน แต่เพราะพิธานต้องการริสา เกลไม่มีทางเลือกจำต้องยอมเห็นพิธานไปรักริสา เพียงเพราะ “ ถ้ามึงอยากอยู่ข้างๆกู มึงก็อยู่ให้เงียบ ” …………….. ?……………… ✨อ่านจบแล้ว อย่าลืมกดเข้าชั้น เพื่อจะไม่พลาดความสนุกในตอนต่อไปนะคะ✨ แค่กด♥️ หรือกด ? พิมพ์คอมเมนต์ = ❤️❤️♥️ ฝากนิยายของไรท์ด้วยนะคะ ไรท์จะมีนิยายใหม่ๆมาเสิร์ฟทุกเดือนเลย ฝากติดตามด้วยน๊า อ้อนให้รักให้หลงแล้วนะ ♥️ไรท์ วิยดา♥️

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more