5.ความรักของเราสามคน

2904 Words

สามีจองจำรัก ตอนที่ 5 ความรักของเราสามคน พิธานใช้สายตากวาดมองร่างกายคนตัวบางไม่ได้สติของหญิงสาว มือหนาค่อยๆลูบไล้เรือนร่างคนตัวบางอย่างแผ่วเบา ผิวเรียบเนียนชวนให้น่าสัมผัสกระตุ้นหัวใจให้เต้นแรง ตัณหาราคะมีอำนาจมากกว่าความถูกต้อง ความต้องการเข้าครอบงำพิธาน ทำให้พิธานกลายเป็นคนเลวในร่างเจ้าชาย… ด้วยความต้องการที่หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ ทำให้พิธานหน้ามืดตามัวค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของริสา ผู้หญิงที่พิธานต้องการครอบครองร่างกายนี้ ยอดหน้าอกชูชันสีชมพูระเรื่อทำพิธานในสั่น มือหนาค่อยๆลูบสัมผัส ทรวงอกเต่งตึงทำพิธานใจเต้นระรัวมาก มือค่อยๆลูบต่ำลงไปยังน้องสาวของริสาสามเหลี่ยมที่มีขนเล็กน้อยปกคลุมชวนให้น่ามอง ด้วยสีที่แดงสดทำพิธานตาเบิกกว้าง ตนไม่เคยได้สัมผัสกับตาถึงสีสันสวยงามน่ามองขนาดนี้ ทำพิธานอดใจไม่ไว้รีบปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง ฉีกถุงยางเครื่องมือป้องกันเชื้อโรคที่มีพร้อมตลอดเวลาสวมเข้าไปยังมังกรที่ผงาดจนเริ่มปวด พิธานไม่รอจัดถ่วงท่าริสาให้ตนคล่องตัว ก่อนจะยัดมังกรของตนเข้าไป แต่ทว่า… “ ทำไมมันไม่เข้า ” มังกรของพิธานยัดเข้าน้องสาวของริสาด้วยความยากลำบาก พิธานจำต้องดึงถุงยางที่สวมอยู่ทิ้ง พิธานยัดน้องชายเข้าไปใหม่อีกครั้ง แต่คราวนี้ตนค่อยๆยัดเข้าไปทีละนิด แต่ริสาก็ทำพิธานตกใจได้อีกครั้ง เพราะ… “ ละ เลือดซิง ” ความบริสุทธิ์ของริสาได้ฉีกขาดลง พิธานคือคนได้ครอบครองความบริสุทธิ์นี้ของริสา ทำพิธานใจเต้นแรงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ยิ่งเห็นแบบนี้พิธานยิ่งกระทำกับร่างกายของริสาอย่างหนำใจ “ พี่คิดไม่ผิดจริงๆที่ทำแบบนี้ ” เมื่อได้สมความปรารถนานั่นคือตัวของริสาอย่างสมใจ พิธานนอนลงอย่างหมดแรงข้างๆกายริสา จูบหน้าผากริสาอย่างภาคภูมิใจมาก ที่ตนได้ริสาเป็นคนแรก จะมีอะไรที่ทำให้พิธานปลาบปลื้มในตัวเองมากกว่านี้อีก… เมื่อหมดฤทธิ์ยานอนหลับในรุ่งเช้าของอีกวัน ริสาค่อยๆรู้สึกตัว ริสามองไปรอบๆที่เห็นพิธานไม่สวมเสื้อนอนมือพาดบนตัวตน ริสาเริ่มตัวสั่น ตนค่อยๆมองไปที่พื้นที่มีเสื้อผ้าของตนและถุงยางที่ใช้แล้ว ริสามือสั่นสมองกำลังคิดในทางที่ไม่ดี น้ำตามันเอ่อคลอเบ้าจะไหลออกมา แต่ใจยังพยายามเข้าข้างหลอกตัวเอง ตนค่อยๆมองร่างกายตัวเองในผ้าห่มที่ปกปิดตัว แล้วมันก็ทำให้รู้ว่าคนข้างๆได้กระทำกับร่างกายของตนแล้ว ร่องรอยบนร่างกายมันสามารถเป็นหลักฐานยืนยันได้ว่าความบริสุทธิ์ของริสาขาดสะบั้นลงแล้ว ริสาตัวสั่น มือกำผ้าห่มแน่น น้ำตาที่มันเอ่อมันกลับไม่ไหลออกมา ความรู้สึกของริสามันเลยคำว่าเสียใจมันมีแต่ความว่าโง่เองเท่านั้น… “ ริสา… ” พิธานรู้สึกตัวจากความเพลีย เห็นริสานั่งอยู่บนเตียงมือกอดผ้าห่มที่ห่มร่างกายอยู่ ตนรับรู้แล้วว่าริสาคงจะเดาทุกอย่างออกแล้ว “ เรามีอะไรกันแล้ว พี่เป็นคนแรกได้ซิงของริสา ริสาเป็นเมียของพี่ ” “ ……….. ” พิธานเอ่ยย้ำทุกอย่างออกไป แต่ริสากลับนิ่งเงียบ ไม่แม้หันไปมองพิธาน “ พี่ขอโทษที่ทำแบบนี้ แต่พี่ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น ” “ ……….. ” “ พี่อยากครอบครองตัวริสา ” “ ……….. ” “ พี่ยอมรับว่าพี่หลอกริสา แต่พี่ตั้งใจรักษาสิ่งที่พี่ได้มานะ ” “ ………… ” ริสาไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำ แต่คราวนี้กลับหันมามองหน้าพิธาน จ้องมองราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ พิธานรับรู้ว่าริสากำลังเสียใจรับไม่ได้ที่ตนทำแบบนี้ เอื้อมมือจะแตะตัวริสา แต่อยู่ๆริสาก็ลุกด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าหยิบเสื้อผ้าอาภรณ์ของตนที่ถูกพิธานปลดเปลื้องเดินเข้าไปในห้องน้ำ เสียงประตูห้องน้ำที่ปิดลงเสียงดังทำพิธานใจหวิว ความรู้สึกเสียใจและอึดอัดในคราวเดียวกัน เสียงเปิดน้ำดังอยู่นาน ริสานั่งอยู่ใต้ฝักใช้มือลูบและถูตามร่างกายของตน พร้อมทุบตีร่างกายตัวเองที่โง่เอาตัวเองมาให้พิธานหลอกฟันได้แบบนี้ ริสามองตัวเองในกระจกที่ได้ชำระร่างกายและสวมใส่เสื้อผ้า มองร่องรอยที่คอของตัวเอง มือค่อยๆลูบรอยแดงที่เกิดจากการกระทำของพิธาน “ ริสา ทำไมแกโง่มากอย่างนี้นะ ” ริสาออกมาจากห้องน้ำ พิธานนั่งหน้าตึงเครียดอยู่บนเตียงที่ได้สวมใส่กางเกงแล้ว ริสามองหน้าพิธานด้วยสายตาที่มีอะไรซ่อนอยู่ พิธานอยากจะเอ่ยอะไรออกไปมากมาย แต่เหมือนมีอะไรหลายๆอย่างที่พูดออกไปไม่ได้ “ ไม่ต้องคิดมากหรอก สาไม่โทษคุณเลยสักนิด สาโทษตัวเองที่โง่ที่ให้คุณหลอกฟัน ” “ พี่ไม่ได้หลอก พี่รับผิดชอบทุกอย่าง ” “ ไม่ต้องรับผิดชอบ สาไม่ต้องการค่าโง่ ” “ พี่รับผิดชอบด้วยหัวใจที่รักริสา ” “ ……… ” “ พี่ผิดที่เริ่มต้นเรื่องของเราไม่ดี แต่จุบจบของเราคือพี่รักษาริสาไว้ให้อยู่กับพี่นะ ” “ คุณพูดเก่งเนอะ ” “ พี่พูดออกมาจากตรงนี้ ทุกอย่างที่ทำตรงนี้ของพี่มันสั่งทุกอย่าง ” พิธาชี้ไปที่อกข้างซ้ายของตน “ อย่าทำแบบนี้กับใครอีก ” ริสาเอ่ยจบก้าวขาจะเดินไปหยิบกระเป๋า แต่พิธานเข้าไปยืนดักหน้าริสา “ พี่ไม่เคยทำแบบนี้กับใคร พี่ไม่เคยรู้สึกกับใคร พี่ไม่เคยตั้งใจจะรักใครแบบนี้ ” “ สาขอตัว ” แต่เมื่อริสาเอ่ยแบบนี้ออก หัวใจของพิธานแทบหล่นหาย ริสาหยิบกระเป๋าของตัวเองจะออกจากห้อง พิธานมองตามหลังริสาที่ใจเต้นแรงราวกับกำลังจะเสียคนรักไป หมับ… พิธานยอมมองริสาเดินออกไปหายจากตนไปไม่ได้ พิธานยอมให้ริสาออกไปจากห้องตนแบบนี้ไม่ได้ เข้าไปกอดริสาจากด้านหลัง “ ที่พี่ทำไปเพราะพี่รักริสา พี่ตามหาริสามาตั้งนานกว่าจะได้เจอ จะไม่ให้พี่ได้รักริสาเลยเหรอ ” “ ………….. ” “ อย่าใจร้ายกับพี่นักเลยนะ พี่รักริสานะคะ ” “ .............. ” ริสายืนนิ่งราวกับต้องมนต์สะกดในน้ำคำของพิธาน หัวใจของริสาเต้นแรงเสมือนกำลังใจหวั่นไหวให้กับพิธานคนนี้แล้ว คนที่ทำลายความบริสุทธิ์ และคนที่ทำให้หัวใจหวั่นไหวเช่นกัน เพราะเป็นผู้ชายโสด ไม่เคยผ่านการแต่งงาน ด้วยอายุอานามวัยยี่สิบตอนปลาย จึงใช้ชีวิตอย่างผาดโผดและคุ้มค่า พิธานคือผู้ชายที่มากรัก มีผู้หญิงพัวพันในชีวิตหลายคน แต่เมื่อได้พบเจอกับริสา ก็ทำความรู้สึกของพิธานเปลี่ยนไป จากที่เฉยชากับความรัก กลับมีชีวิตชีวากับความรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาได้ ทำพิธานอยากครอบครองริสามากล้นจนเกิดตัณหาราคะครอบงำ แม้จนต้องแลกกับการหยามเกียรติริสา เช่นการขืนใจก็จำต้องทำ… พิธานเอ่ยความในใจที่ออกมาจากความรู้สึก ทำให้ริสาเริ่มใจหวั่นไหวกับน้ำคำของพิธาน ความรู้สึกที่อึมครึมนี้ทำให้ริสาต้องใจอ่อนยอมนั่งอยู่ในห้องนี้ สายตาของทั้งสองคนต่างมีความรู้สึกลึกๆซ่อนอยู่ใต้ก้นบึ้งของหัวใจ “ ริสาเชื่อที่พี่พูดแล้วรึเปล่า ” “ คุณพิธานจะให้สาเชื่อคนที่หลอกฟันสาเหรอคะ ” “ ริสาไม่เชื่อสิ่งที่พี่พูดเลยเหรอ ” “ ………… ” “ ถ้าพี่บอกว่าริสาคือคนแรกที่พี่อยากทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาเป็นของพี่ ริสาจะเชื่อไหม ” “ ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ ” ด้วยคำพูดและท่าทางของพิธานที่ดูจริงจังมากไปจนดูแปลก ทำริสาเริ่มไม่แน่ใจในคนตรงหน้าว่าต้องการอะไรกันแน่ พิธานรู้ว่าใจของริสากำลังลังเลในตัวของตน พิธานเข้าไปจับมือริสา “ พี่ยังยืนยันคำเดิมว่าพี่รักริสา สิ่งที่ริสามอบให้พี่มันจะไม่สูญเปล่า พี่จะรักษามันไว้ให้ดีที่สุด ” “ สาไม่รู้สาจะเชื่อพี่ได้รึเปล่า ” “ ริสาไม่ต้องเชื่อพี่ตอนนี้ ค่อยๆใช้ใจมองพี่ พี่จะทำให้ริสามั่นใจเองว่าทุกคำที่พี่พูดมันคือความจริง ” “ ………… ” ริสามองหน้าพิธาน หัวใจเต้นแรงกับคนตรงหน้า หัวใจหวั่นไหวแปลกๆจนสับสน พิธานดึงริสาเข้าไปกอด ริสาไม่กอดตอบแต่ก็ไม่ได้ขัดขืน ราวกับยินยอมเปิดใจให้พิธานไปขั้นนึงแล้ว พิธานอาสาไปส่งริสา แต่ริสาไม่อยากให้พิธานรู้ที่อยู่จึงเลือกที่จะกลับเอง “ อีดอก มึงว่าไงนะ!! ” เสียงของตั้งโอ๋ เพื่อนสาวเพียงคนเดียวของริสา ภรรยาของเทพเจ้าของผับที่ริสาถือหุ้นอยู่ เอ่ยเสียงดังลั่นเมื่อริสาเล่าทุกอย่างให้รับฟัง “ กูถึงอยากมาระบายให้มึงฟังไง ” “ แล้วมึงกินยาคุมฉุกเฉินรึยัง ” “ อืม…กูไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ กูโกรธเค้ามากแต่อีกใจมันสับสนแปลกๆ ” “ จากประสบการณ์ กูว่ามึงก็ชอบเค้า ” “ …………. ” “ ถ้าคนที่เจอเหตุการณ์เหมือนมึง เค้าจะโกรธถึงขั้นฝังแค้นกันได้เลยนั้น นั่นคือเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย เค้าเลยเกลียดๆๆแล้วก็เกลียด แต่อย่างมึง มึงกำลังหลงรักเค้า ” “ เพราะกูเสียซิงให้เค้าเหรอว่ะ ” “ อีริสา มึงอย่าใช้อวัยวะช่วงล่างมากำหนดความรู้สึกนะเว้ย ถ้าคนที่เข้ามาแล้วคนนั้นต้องรัก ป่านนี้ไม่ต้องรักกันมั่วไปหมดแล้วเหรอว่ะ sexกับหัวใจมันคนละเรื่องกัน รักคือรักมึงไม่ต้องเก็บเรื่องซิงนั้นมาคิด มึงเอาจากความรู้สึกมึงสิว่ะ ” “ กูไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยว่ะ กับพี่เปอร์กูก็ไม่เคย ” “ อีริสา มึงไม่เคยได้ยินเหรอว่ะ คนจะรักยืนเฉยๆเค้าก็รัก คนที่ไม่รักยืนขวางให้รถชนแทน เค้าหาว่าเสือก ” “ ………… ” ริสาเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาเป็นพีอาร์ของร้านด้วยใจที่สับสน ขณะที่ริสากำลังวุ่นวายคิดเหล้าสูตรใหม่กับตั้งโอ๋ มีพนักงานเข้ามาบอกว่ามีลูกค้าห้องวีไอพีอยากให้ริสาไปบริการ “ ลูกค้าประจำเหรอ? ” “ น่าจะไม่ใช่ค่ะ อายุน่าจะยี่สิบปลายๆค่ะ ” ริสาพยักหน้าให้พนักงานเชิงรับทราบ “ กูล่ะงงใจมึงจริงจริ๊ง เป็นหุ้นส่วนดีๆไม่ชอบ เสือกอยากไปเป็นพนักงาน ” ตั้งโอ๋เหน็บริสา “ กูจะได้เข้าถึงความต้องการลูกค้า จะได้เอามาปรับปรุงผับไง นี่กูทำเพื่อผับเราเลยนะมึง ” “ จร้า อีริสาจงเจริญจร้า ” ริสาส่ายหน้าให้กับตั้งโอ๋ คนที่รับรู้ว่าริสาเป็นหุ้นส่วนมีแค่ตั้งโอ๋กับสามีเท่านั้น คนอื่นรับรู้แต่เป็นพนักงานคนนึง ริสามายังห้องวีไอพีแต่เมื่อเปิดประตูเข้ามา ขาถึงกับชะงัก เพราะคนที่ต้องการให้ริสามาดูแลบริการนั่นคือ…พิธาน “ สวัสดีค่ะ เมียจ๋า ” “ คุณจะเล่นอะไร ว๊ายย! ” พิธานเล่นทีเผลอดึงริสาไปนั่งตักพร้อมโอบกอดริสาไว้ไม่ให้ลุกไปไหน ทำหัวใจริสาเต้นแรงมาก “ พี่ไม่ได้อยากเล่นอะไร พี่แค่คิดถึงเมีย อยากให้เมียอยู่ใกล้ๆ ” คำพูดทะเล้นแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกแปลกๆ “ หัวใจริสาเต้นแรงมากเลยนะ ริสาก็รู้สึกเหมือนพี่ใช่ไหมคะ ” พิธานกระซิบข้างๆหูริสา ลมที่เปล่งออกมาอย่างแผ่วเบาทำริสาตัวสั่นไหว “ คุณพิธาน ปล่อยสาก่อน ” “ พี่ไม่ปล่อย ถ้าริสาไม่รับรักพี่ พี่ไม่ปล่อยริสาไปไหน ” ยิ่งพิธานพูดแบบนี้ ริสายิ่งหน้าแดงเขินอายมาก ริสาต้องดูแลบริการพิธานสองต่อสอง พิธานคอยหยอดคำหวานทำให้ริสาหัวใจเต้นแรงอยู่ตลอดเวลา จากที่ใจกำลังสับสนตอนนี้ใจริสาโอนเอนไปให้พิธานมากล้นแล้ว “ กลับกับพี่นะ ” “ สากลับเองได้ ” “ พี่ไม่ยอมให้ริสากลับเองเหมือนครั้งนั้นแล้วนะ ใจพี่มันจะขาดที่เห็นริสาเดินออกไป ” “ คุณชอบสามากเหรอ? ” ริสาถามออกไปราวกับตอกย้ำน้ำคำของพิธาน ที่ใจตัวเองกำลังหวั่นไหวให้พิธาน “ ชอบมาก แล้วก็รักริสามากด้วย ” “ ………… ” ริสาใจสั่นมองพิธานที่ตอนนี้ตนก็กำลังรู้สึกกับพิธานด้วยแล้ว พิธานเสยคางริสาเบาๆ สายตาสื่อถึงกัน ก่อนจะริมฝีปากหนาจะจุมพิตริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา “ เป็นแฟนกับพี่ได้ไหม ” “ ………….. ” ริสาไปตอบ แต่โผเข้ากอดพิธาน ริสาได้พ่ายแพ้ต่อความรู้สึกที่พิธานรุกเร้าจนตกหลุมรักพิธานไปแล้ว ริสาทำตามความรู้สึกของตนเองที่ไม่รู้ว่าจะถูกหริอผิด แต่ขอทำตามที่ใจเรียกหา ยอมเป็นแฟนกับพิธานอย่างเต็มใจพิธานพาริสามาที่ห้อวของตน ทันทีที่เปิดห้องทั้งคู่ได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่อึดอัดกันมา sex ที่มาจากความสมัครใจของทั้งคู่ก็เกิดขึ้น sex ครั้งนี้ได้ตอกย้ำถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่แล้ว ก่อนทั้งคู่หมดแรงในอ้อมกอดของกันและกัน ริสารู้สึกตัวมองคนข้างๆ ตนไม่รู้เลยว่ารู้สึกกับพิธานตั้งแต่ตอนไหน รู้อีกทีพิธานก็ทำให้ตนคิดฟุ้งซ่านไปแล้ว “ ทั้งที่คุณใจร้ายกับสา แต่ทำไมสาถึงยังรู้สึกกับคุณนะ ” ริสาตกลงคบหากับพิธาน ทั้งคู่ไปมาหาสู่กัน เวลาผ่านไปสามเดือนที่คบหากันไม่มีอะไรผิดปกติ พิธานจะพาริสามาที่ห้องเป็นประจำเพื่ออยู่ด้วยกัน เช้านี้ริสาตื่นก่อนออกจากห้องที่ไม่ได้ปลุกพิธาน ลงมายังร้านขายยาข้างๆคอนโดมิเนียมของพิธาน พร้อมแวะร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อของกินเอาไปเผื่อพิธานบนหัอง “ ขอโทษนะ ฉันอยากได้กล่องนี้ พอดีแฟนชอบกิน ” “ ตามสบาย ” มีผู้หญิงคนนึงแต่งตัวดีมีฐานะ เข้ามาหยิบกล่องขนมที่เหลืออยู่กล่องเดียว ริสาเป็นคนหยิบก่อน แต่ผู้หญิงคนนั้นอยากได้มาก ริสาก็ไม่ได้อะไรยอมให้ไป ได้ของกินก็ขึ้นมายังคอนโดมิเนียมของพิธาน เปิดประตูเข้ามาพิธานตื่นแล้วแต่นั่งหน้าบึ้งตึงอยู่ที่โซฟา “ ไปไหนมา ทำไมปลุกพี่ ” น้ำเสียงค่อนข้างโวยวาย ริสาชูถุงของกินในมือเป็นคำตอบแล้วเดินเข้าครัว ทั้งคู่ดั่งคู่รักที่หวานแหววต่อกัน แสดงความรักกันตลอด พิธานกอดซุกริสาที่กำลังแกะของกินใส่จาน แต่จู่ๆก็มีเสียงเคาะห้องดังขึ้น ทั้งคู่หันไปมองยังต้นเสียง แต่ดูเหมือนพิธานจะหน้าถอดสีจนสังเกตได้ “ พี่ไปเปิดเอง ” พิธานเป็นคนไปเปิดประตู แล้วก็ได้เห็นว่าคนที่มาคือ…เกล ผู้หญิงที่พัวพันด้วย พิธานกำลังจะดันตัวเกลให้ออกไปก่อนที่ริสาจะออกมาเห็น แต่ดูเหมือนริสาได้เดินตามออกมาแล้ว เมื่อริสาได้เห็นหน้าเกลก็จำได้ว่าคือคนที่แย่งกล่องขนมในร้านสะดวกซื้อ ในมือมีถุงกล่องขนมนั้นอยู่ ทำริสาคิดเป็นอื่นไม่ได้ “ คุณเป็นอะไรกับคุณพิธาน ” ริสาเอ่ยทำออกไปในทันทีตามเซ้นส์ตัวเองที่รู้สึก ทำทั้งคู่ที่พยายามผลักไสกันอยู่ถึงกับชะงัก เกลเหมือนกับตกใจที่เห็นริสาอยู่ในห้องพิธานด้วยเช่นกัน “ ฉันชื่อเกล เป็นแฟนพิธาน ” “ ริสามะ… ” เพี๊ยะ!!! “ ไอ้เลว มีแฟนแล้วทำไมไม่บอกว่ะ ” ริสาฟาดมือตบเข้าไปที่ใบหน้าของพิธานอย่างแรง จนพิธานมีเลือดออกมาจากมุมมาก จากที่มีแค่รักกันสองคน ตอนนี้มันกลายเป็นรักสามคนไปแล้ว… …………….. ?……………… ✨อ่านจบแล้ว อย่าลืมกดเข้าชั้น เพื่อจะไม่พลาดความสนุกในตอนต่อไปนะคะ✨ แค่กด♥️ หรือกด ? พิมพ์คอมเมนต์ = ❤️❤️♥️ ฝากนิยายของไรท์ด้วยนะคะ ไรท์จะมีนิยายใหม่ๆมาเสิร์ฟทุกเดือนเลย ฝากติดตามด้วยน๊า อ้อนให้รักให้หลงแล้วนะ ♥️ไรท์ วิยดา♥️

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more